#بازنشر: متن حاضر سه سال پیش و در ۲۲ مهرماه ۱۳۹٧ نوشتە شدە است. #چهار_تصویر_خاص_از_تحصن_سراسری_معلمان#افشین_ندیمیامروز معلمان سراسر ایران در یک اتحاد و همبستگی ستودنی تحصنی را در بعد سراسری با خواستهای مشترک به مدت دو روز و طبق فراخوانی که از قبل داده بودند شروع کردند. خوشبختانه تحصنی موفق بود و توانست کلاسهای درس را در اقصی نقاط کشور به تعطیلی بکشاند و به حاکمیت ثابت کند که ما چقدر قدرت داریم و خود نیز به این پی ببریم که قدرت و پیروزی ما در گرو اتحاد، همبستگی و متشکل شدن ما در تشکلات مستقل و خود ساخته است.
اما آنچه در این میان و از میان هزاران عکسی که در رسانهها, از تحصن سراسری معلمان پخش شد بیشتر از هر چیز توجه مرا به خود جلب کرد، چهار عکس بود از چهار نقطه جداگانه از این جغرافیای پهناور ایران که من این چهار عکس را بیشتر از همه دوست داشتم، چرا که میتوان تنها بود اما تسلیم وضع موجود نشد و همصدا و متحد با هم سرنوشتان خود در هر گوشهای از این جهان خاکی بود. چرا که این درد، درد مشترک است و باید آن را فریاد کرد.
عکس اول: از یک معلم زن از استان
#البرز که به تنهایی در یک تحصن یک نفره اعتراضش رو نسبت به وضع موجود اعلام کرده است. زنی که نه قوانین ارتجاعی و مرد سالار جامعه او را مرعوب کرد و نه شرایط پلیسی حاکم بر جامعه، باید بر دستانش بوسه زد و از او علم تسلیم نشدن را آموخت.
عکس دوم: معلمی از مناطق محروم استان
#لرستان که با شعار "بنده به عنوان مدیر آموزگار در مناطق محروم به تحصن سراسری فرهنگیان پیوستم .نه به تبعیض نه به بی عدالتی" به این اعتراض سراسری پیوسته است.
چرا که با درد و رنج کودکان مناطق محروم آشناست و نمیتواند در مقابل بی عدالتی ساکت بنشیند.
عکس سوم: تصویر معلمی است در لباس کوردی از شهرستان
#مهاباد که او هم به تنهایی در اتحاد و همبستگی سراسری با سایر هم سرنوشتان خود دست به تحصن یک نفره زده است و اعتراض خود را نسبت به سیستم آموزشی نالایق و بی عدالتی اعلام میکند چرا که نگران آینده کودکان این سرزمین است.
عکس چهارم: معلمی میانسال از شمال کشور از یکی از روستاهای خطه همیشه سبز
#مازنداران که او هم همصدا و متحد با تمامی معلمین معترض در تحصن است, چرا که نمی خواهد تسلیم وضع موجود باشد.
۲۲مهرماه ۱۳۹٧
#کولبر_نیوز#kolbarnews@kolbarnews