کانال زندگی نامه شهدا

🔰درتاریخ ۱۹ فروروین ۹۵بود که تازه
در خانطومان مستقر شده بودیم .

🔰ماموریت ویژه ای به لشکر ابلاغ شده
بود که دراین ماموریت باید به عمق دشمن می زدیم ...

🔰خوب می دانستیم که دراین مسیر راه برگشتی وجود نداشت ..وهمه
اعضا ی شرکت کننده قطعا جز #شهدا
یا #مفقودالاثر قرار میگر فتند ....🌷

🔰مابه دنبال بیست نفر نیروی زبده و
#شهادت طلب بودیم .
شرایط بسیار سختی بود ؛هم انتخاب افراد زبده وهم اتفاقات اینده (شهادت افراد فوق)..

🔰درلیست افراد داوطلب نام دو #شهید می درخشید ‌.
۱.شهید علی عابدینی
۲.شهید سید سجاد خلیلی
عملیات ویژه باید شب بیستم
فروردین۹۵انجام می گرفت که به دلایل
خاصی به تاخیر افتاد .

🔰 #سیدسجادخلیلی در فردای ان روز وعلی عابدینی در ۱۷ اردبیهشت ۹۵
درنبرد سنگین با تکفیر ی های
معلون در خان طومان به #شهادت
رسیدند .🌹

🔰درنبرد خانطومان بهترین نیروهای لشکر
مردانه جنگیدند وحماسه
افریدند و۱۶ تن از ان بهترین ها به
#شهادت رسیدند ...🥀

یادشان گرامی وروحشان شاد..🌷

دلم برای تو تنگ است برادر #شهیدم ..همسنگرم !
واین را
نمی توانم بگویم
مثل باد که از پشت پنجر ه ات
می گذرد
ویا درخت ها که
خاموش اند
سرنوشت عشق
گاهی سکوت است .
#کربلای‌خانطومان
#سبکبالان‌خرامیدندورفتند
#پای‌صبحتهای‌سردارریتیمان


🌸
🍃🌸
🌸🍃🌸
🌟🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

دانه‌های سفیدی روی بدن بود و من از بچه‌های معراج پرسیدم اینها چیست که گفتند چیزی روی بدن ریخته‌اند و همین باعث شده پوست روی بدن از بین برود. روی سنگ قبرشان هم نوشته شده پیکرشان سالمه 😭🍃⚘🍃

به روایت از یکی از آزادگان : 👇
یک هفته در استخبارات بودیم. آنجا به محل شکنجه معروفه ، شکنجه با کابل و برق و اتو و... . داخل یک پیت حلبی غذا می اوردند و برای رفع حاجت هم از همان پیت حلبی استفاده میکردند و بیماری اسرا هم اغلب از همین ظروف بود😔
در الرشید داخل اتاقهای سه در چهار 40 الی 50 نفر جا داده بودند بطوری که شبها برای استراحت 10 الی 20 نفر میخوابیدند و 20 نفر سرپا میایستادند تا آنها استراحت کنند. دوباره جاها عوض میشد.😔

چای را داخل یک دیگ کوچکی میریختند ، می اوردند داخل اتاقها. یک نفر که مسئول چای بود دیگ را جلوی دهان ما نگه میداشت و میگفت سهم هر کس دو قورت است یا دو قلوپ ، لیوان نبود. به این طریق چایی را میخوردیم😔
ما در لیست صلیب سرخ نبودیم. اصلا آنها نمیدانستند ما در این اردوگاه هستیم. نامه‌هایی را که مینوشتیم جوابی نداشت. از همان جا متوجه شدیم که #مفقودالاثر هستیم و خانواده هایمان از ما اطلاع ندارند😔

دانه‌های سفیدی روی بدن بود و من از بچه‌های معراج پرسیدم اینها چیست که گفتند چیزی روی بدن ریخته‌اند و همین باعث شده پوست روی بدن از بین برود. روی سنگ قبرشان هم نوشته شده پیکرشان سالمه 😭🍃⚘🍃

به روایت از یکی از آزادگان : 👇
یک هفته در استخبارات بودیم. آنجا به محل شکنجه معروفه ، شکنجه با کابل و برق و اتو و... . داخل یک پیت حلبی غذا می اوردند و برای رفع حاجت هم از همان پیت حلبی استفاده میکردند و بیماری اسرا هم اغلب از همین ظروف بود😔
در الرشید داخل اتاقهای سه در چهار 40 الی 50 نفر جا داده بودند بطوری که شبها برای استراحت 10 الی 20 نفر میخوابیدند و 20 نفر سرپا میایستادند تا آنها استراحت کنند. دوباره جاها عوض میشد.😔

چای را داخل یک دیگ کوچکی میریختند ، می اوردند داخل اتاقها. یک نفر که مسئول چای بود دیگ را جلوی دهان ما نگه میداشت و میگفت سهم هر کس دو قورت است یا دو قلوپ ، لیوان نبود. به این طریق چایی را میخوردیم😔
ما در لیست صلیب سرخ نبودیم. اصلا آنها نمیدانستند ما در این اردوگاه هستیم. نامه‌هایی را که مینوشتیم جوابی نداشت. از همان جا متوجه شدیم که #مفقودالاثر هستیم و خانواده هایمان از ما اطلاع ندارند😔