راه‌ِبی‌نَهــایَت...
🕊:
بدون درد
هنوز دوست‌هایش نیامده بودند تا نحوه شهادت ابوالفضل را بگویند. نمی‌دانستم هنگام
#شهادت چه اتفاقی برایش افتاده است. یک شب خوابش را دیدم. گفتم، «ابوالفضل چرا
#دیر کردی؟»
گفت، «کار داشتم باید تعداد بسیاری سوال، جواب می‌دادم.»
گفتم، «از خودت بگو، وقتی
#زخمی شدی درد داشتی؟»
گفت، «راه افتادیم به سمت یک
#مقر برویم. فردی به من گفت، بایست. ایستادم.»
پرسیدم، «چرا ایستادی؟»
گفت، «در
#غربت یک آشنا پیدا کرده بودم و خوشحال بودم. از من پرسید، تو دوست قاسم هستی؟ پاسخ مثبت دادم. گفت، پس بنشین. گفتم، سرم سنگین است. گفت، ابوالفضل سرت را روی پای من بگذار. سرم را که روی پایش گذاشتم، گفت: بلند شو تا برویم. بلند شدم. دیدم در یک باغ بزرگ پر از میوه ایستادیم. به من گفت، آقا ابوالفضل چند تا از این میوه‌ها بخوری سر دردت خوب می‌شود. منم تعدادی
#میوه خوردم. بعد هم رفتیم و تمام.»
راوی: همسر شهید
8⃣👈▫️🔶▫️🩸🔷🍃▫️🌸🔶🍂🌾▫️💦🍂🌸🍃🩸🟣▪️🔶▪️🔷▪️🔶▪️نگاه شهدا
بعد از شهادت ابوالفضل به کربلا رفتیم. خردادماه بود و هوا گرم. از مقام امام زمان (عج) تا پشت حرم حضرت
#عباس (ع) راه زیادی بود؛ حدود ۴۵ دقیقه. ساعت هم سه بود و هنگام استراحت ماشین‌ها. همان‌طور که پیاده می‌آمدیم مادرش گفت: «ببین ابوالفضل، بابا که قلبش را عمل کرده، من هم که کمر ندارم. زهرا خانم هم که پاهایش درد گرفته، مهدی هم خسته شده، یک ماشین بفرست.» حاج آقا گفت: «خانم چه می‌گویی؟ ابوالفضل این وسط ماشین از کجا بیاورد؟ او اکنون جایش خوب است.» همان‌طور که سه تایی می‌خندیدیم، یک
#ماشین که داشت می‌رفت برای تعویض خادم‌ها نگه داشت جلوی پای‌مان. پرسید: «علقمی؟» سوار شدیم، اما سه تایی تا موقع رسیدن گریه می‌کردیم.
حاج آقا گفت: «
#شهدا همه جا حاضرند. ما‌ها دقت نمی‌کنیم تا لیاقت نظر شهدا را داشته باشیم.»
راوی: پدر شهید
🔟👈▫️🔶▫️🩸🔷🍃▫️🌸🔶🍂🌾▫️💦🍂🌸🍃🩸🟣▪️🔶▪️🔷▪️🔶▪️
