انجمن آنتیتئیستهای ایران
نقایصی در برهان علامهطباطبایی در اثبات
#علیت (۲)
× معلول:
چیزی را که برای تحققش نیازمند علت است را معلول گویند.
× ماهیت:
پاسخی که به پرسش از
#چیستیشئ میدهند، نشانگر ماهیت آن شئ است.
به عبارت دیگر محدوده و قلمروی تعریف شئ را
#ماهیت گویند.
یعنی آن عاملی که اشیا را از یکدیگر متمایز می کند.
• به زبان عامیانه ماهیت همان مشخصات و ویژگیهای شئ است که ما با توجه به آن ویژگیها شئ را از دیگر اشیا باز میشناسیم.
× وجود:
به قول ملا هادیسبزواری مفهوم وجود از بدیهیترین مفاهیم است.
مقصود
#تحققشئ است.
× عدم:
معنای متضاد وجود، عدم است.
می توان آن را به آنچه که تحقق ندارد یعنی
#نیست تعبیر کرد.
و به عبارتی
#عدم، مترادف با
#نیستی است.
× ذات و عرض :
#ذات، آن چیزی است که از خود شئ ناشی شده باشد.
حقیقتی که از تعریف خود شئ بدون هیچ مفهوم اضافه بدست می آید، ذات نام دارد
و تمام چیزهایی که از ذات ناشی شده باشد، ذاتی یا قائم به ذات نام دارد.
برای مثال اگر رفتار خوبی که شخصی انجام میدهد از خصلت خوبی خود فرد ناشی شده باشد، قائم به ذات یا ذاتی است.
و در مقابل
#عرض آن چیزی است که از غیر بر شئ وارد شده باشد.
مانند سیب له شده که له شدنش امری ذاتی و برگرفته از حقیقت شئ نیست، بلکه از عاملی بیرونی بر آن وارد شده یا عارض شده است.
ذات سیب ایجاب نمیکند که پس از مدتی خود به خود له شود بلکه عاملی بیرونی موجب آن میشود.
× ممکنالوجود:
آن شئ که وجودش وابسته به دیگری است و علتی میخواهد ممکنالوجود نام دارد.
به عبارت دیگر ممکنالوجود شئی است که نسبت به عدم یا وجود اقتضایی ندارد و برای اینکه نسبت به وجود اقتضا پیدا کند نیازمند
#علتی است و در غیر این صورت از آنجا که ممکن است وجودش،
#وجوب پیدا نکرده و حادث نمیشود.
× واجبالوجود:
آن شئ که وجودش قائم به ذات خود است و نیاز به عامل و علتی بیرون از ذات خود ندارد.
یا به عبارتی ذاتش، وجودش را ایجاب میکند.
#ادامهداردJoin Us ☞
@iranian_antitheists