🌹بررسی واژه ی
#گُل از دیروز تا به امروز
🌹در اوستا بارها اینگونه آمده است
#ورذو در پارسی باستان نیز
#ورددر زبان پارسی درواژه های بسیاری
#د و
#ت با هم جا به جا میشوند
مانند
#زرتشت و
#زردشت#دانه یا
#تانهکه در پهلوی ساسانی هم اینگونه است و واژه ی
#ورد میشود
#ورتولی هر دو واژه همزمان به کار میرفت
و در ارمنی نام دخترانه ی نو ورت (نو گل) را هم داریم
که به گونه ای یاد آور نام شیخ اشراق سهره وردی هم است
سهره (سور) سرخ
وردی (گلی)
که
#سهره_وردی میشود همان
#گلسرخیتا اینکه دوباره میان
#ر و
#ل جا به جایی میبینیم که خودم در گفتار
#لرها در خوزستان و لرستان زیاد دیده ام
مانند
#برگ درخت که لرها میگویند
#بلگدر اینجا نیز واژه ی
#ورد نیز شده
#ولد و سپس
#ولو در گذر زمان شده
#گلو شگفت انگیز است که بدانیم ریشه ی رز هم ایرانیست
و از وردون که شده ردون و سپس رود و رز گرفته شده است
همچنین بانویی پارتی به نام
#رودوگون (گونه سرخ) داشته ایم
که اروپاییان این واژه را چنین نوشته اند
رد=رز که همان red یا سرخ است
و gune یا گونه که روی هم میشود بانوی
#گونه_سرخ 🌹#آرش_ماد_اندیمشکی🌹@IranArianaShahnamehایران ما،آریانا،ایران بزرگ و کهن شاهنامه
۲۱ تیر ۹۷
