ایران ما آریانا ایران بزرگ و کهن شاهنامه @IranArianaShahnameh

1.فیسبوک آرش ماد:
فیلم سیصد دو هم به بازار آمد
گرچه بگویم پویانمایی درست تر است تا فیلم!!!
با اینکه چند سال گذشته است،همچنان در کویر سینمای جمهوری اسلامی هیچ پاسخی ندیدیم
هیچ فیلمی درباره ی تاریخ راستین ایران زمین هم ساخته نشده است...
روزگاری که بخش نخست این فیلم نما پخش شد
به راستی قلب هر ایرانی را آزار داد،زیرا دروغ های بی شماری به تاریخ و فرهنگ و دین نیاکان ما نسبت دادند...
گرچه این فیلم نما چنان سرشار از نادرستی ها و اندیشه های نویسنده و کارگردان فیلم بود که همان روزهای نخست با خود گفتیم کسی به آن توجه نخواهد داشت...
تا اینکه یک روز که تخت جمشید(پارسه) بودم
یک گردشگر اروپایی با دیدن پارسه و کاخ ها و نقش و نگارها که شگفت زده شده بود
روبروی ما ایستاد و گفت: به راستی که با این همه زیبایی در این کاخ ها، باید هم خودش را #خدا میدانست...
پرسیدم: چه کسی خودش را خدا میدانست؟!!!
گفت: #خشایارشا_شاه
گفتم: مگر خودش را خدا میدانست؟!
گفت: آری، در فیلم سیصد ، خشایارشاه میگوید: من خدا هستم...
همانجا دانستم که ،نه،گویا آن فیلم کار خودش را کرده بود...
خواهش کردم به سمت کتیبه ی خشایارشاه برویم
خوشبختانه او و دوستانش پذیرفتند و در راه با هم گفتگو کردیم...
گفتم:خدا نامیدن شاهان مانند #یونان و #روم هیچگاه در فرهنگ ایرانیان نبوده است و همواره شاهان ایرانی خود را شاه مردم و یا نماینده ی خداوند بر روی زمین دانسته اند...
گرچه از سنگ نبشته های #داریوش_بزرگ که در 522 پیش از میلاد مسیح پس از #کمبوجیه فرزند کوروش بزرگ بر تخت شاهی نشست و کتاب های تاریخ دانهایی مانند هرودوت و پیربرایان و بسیاری دیگر درمیابیم شاهنشاهی پهناور هخامنشی از #خلیج_پارس تا هند و دانوب و سغد و یونان و سارد به گونه ای دو سوم جهان 2500 سال پیش را در بر میگرفته است
و باید توجه داشت که در سراسر این سرزمین گسترده مردمانی بسیار با اندیشه ها و دین و آیین های گوناگونی زندگی میکرده اند و خدایان بی شماری داشته اند
و شاهان هخامنشی به دین و آیین همه ارزش میگذاشتند و در داته و قانون آنها ، مردم از آزادی دینی برخوردار بودند...
@IranArianaShahnameh
(همانگونه که #کوروش_بزرگ که در سال 550 پیش از میلاد مسیح بر تخت #آستیاگ پدربزرگ مادری خودش شاه #ماد نشسته بود، در #بابل نیز خدای مردم بابل ،#مردوک را ستایش میکند...
همچنین مردم #یهود را آزاد کرده و به اورشلیم بازمیگرداند و هزینه ی ساخت #پرستگاه آنها را در #اورشلیم میپردازد.
و میفرماید:
فرمان دادم،هر کسی در پرستش خدای خود و دین خود آزاد باشد و من #کوروش آیین و دین او را گرامی داشتم...)
ولی در سراسر کتیبه های شاهان ایرانی نام #اهورامزدا(خدای دانای بزرگ هستی بخش) دیده میشود
و آغاز و پایان کتیبه ها نوشته اند: بگ وزرگ اهورامزدا(خدای بزرگ است اهورامزدا)
و تا آنجا که #داریوش_شاه در کتیبه ی بیستون آشکارا میفرمایند:
(آنکه اهورامزدا را بپرستد،چه زنده،چه مرده،برکت از آن او خواهد بود...)
سرانجام سنگ نبشته خشایارشا_شاه،
که در سال 486 پیش از میلاد مسیح بر تخت شاهی پدرش داریوش شاه یکم(داریوش بزرگ هخامنشی) نشسته بود را نشادادم که همانند فرمان های داریوش بزرگ، با ستایش #اهورامزدا(خدای دانای بزرگ هستی بخش) آغاز میشود و میفرماید:
*خدای بزرگ است اهورامزدا که این زمین را آفرید
که آن آسمان را آفرید، که مردم را آفرید و شادی را برای مردم...*
و سپس خشایارشا_شاه درباره ی خودش سخن میگوید و میفرماید:
**که خشایارشاه را شاه کرد، یکی شاه از میان بسیاری،یگانه فرماندار از بسیاری،...
منم خشایارشا_شاه، شاه شاهان، شاه بزرگ، شاه #کشورهای دارای همه گونه مردم،... شاه در این زمین بزرگ و دور و دراز، پسر داریوش شاه، هخامنشی...**
و ادامه میدهد:
**هرآنچه را که من در اینجا بنا کردم، به مسافتی از اینجا،..
#همه_را_با_خواست_اهورامزدا_بنا_کردم
باشد که اهورامزدا بپاید مرا ، شهریاریم را و هرآنچه که من و پدرم در اینجا انجام دادیم...**
این است سخن خود خشایارشا_شاه، همواره با نام یک خدا آغاز شد و از خداوند سپاسگزاری شد و در پایان هم با نام خداوند به پایان رسید...
و شاهان پس از او نیز همین راه را پی گرفتند...
گرچه آنها از راه و روشی پیروی میکردند که پیش از آنها #کوروش بزرگ بنا کرده بود
همانگونه که در استوانه ی فرمان آزادی، همه ی مردمان میفرماید:
هنگامیکه من آشتی خواهان به بابل اندر شدم، مردم با شادمانی گام های مرا پذیرا شدند...
فرمان دادم هیچیک از سربازانم نتواند مردم را از هستی نابود سازد...
فرمان دادم هر کسی در پرستش #خدای خود و #دین خود آزاد باشد و من کوروش آیین و دین او را گرامی داشتم...
فرمان دادم، همه ی پرستشگاه هایی که ویران شده بود را آباد سازند..
بیچارگی آنها را چاره ساختم...
به فرمان من کوروش،شاه چهارگوشه ی جهان،آکد،سومر،بابل #برده_داری(کنیزداری) برانداخته شد...
باشد که دلها شاد گردد...
(