کهنترین اشاره به نام
#ایران ، دستکم ۱۸۰۰ سال پیشینه دارد
در پاسخ به پانترکان نابخرد که نام سرزمین
#ایران را ساخته رضا شاه میدانند : نام
ایران در گذشته های دور و بویژه از زمان ساسانیان
#ایران بوده است ، بگونه ای در بیشتر کتیبه های اشکانی و ساسانی و نوشته های زرتشتی بکار رفته است. همچنین در اشعار شاعران بزرگِ
#ایران همچون فردوسی، نظامی و دیگران هم چند صد بار بکار رفته است. اما رضا شاه فقط به (( اروپاییها ))
#فهماند که نام
#ایران ،
#ایران است و نه
#پرشیا. نام پرشیا بازمانده دوران هخامنشیان بود که از طرف یونانیان به زبان اروپایی ها هم وارد شده بود.
#ﺍﯾﺮﺍﻥ_ﺷﻬﺮ,ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ
#ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺍﺻﻠﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ( ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺸﻮﺭ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﻨﻬﺎﯼ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﺍﺕ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﻧﻈﯿﺮ ﯾﻤﻦ ) ،
#ﺍﯾﺮﺍﻥ_ﺷﻬﺮ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ. ﮔﺎﻩ ﻧﯿﺰ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ_ﺷﻬﺮ ﺩﺭ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻋﺎﻡ (ﺷﺎﻣﻞ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺍﻟﺤﺎﻕ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ_ﺷﻬﺮ)ﺑﻪ ﮐﻞ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺍﻃﻼﻕ ﻣﯽﺷﺪ.
ﻭﺍﮊه
#ﺍِﯾﺮﺍﻥ Ērān برگرفته ﺍﺯ ﻭﺍﮊﻩ
#ﺍﯾﺮﺍﻧﯽِ ﮐﻬﻦِ ﺍَﺭﯾﺎﻧﺎﻡ aryānām است که خود ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﺟﻤﻊ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﻧﺎﻡ ﻗﻮﻣﯽ « ﺍﯾﺮ » Ēr دانسته شده است.این نام ( ایر ) در ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ:ariyāدر ﭘﺎﺭﺗﯽ : ﺍﺭﯼ Ary،در ﭘﺎﺭﺳﯽ ﻣﯿﺎﻧﻪ:Ēr و در
#ﺍﯾﺮﺍﻧﯽِ ﮐﻬﻦ:aryaخوانده میشود.
ﺩﺭ ﮐﺘﯿﺒﻪﻫﺎﯼ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﻭﺍﮊﻩ
#ﺁﺭﯾﺎ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ ؛ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﺍﺭﯾﻮﺵ ﺩﺭ ﮐﺘﯿﺒﻪ ﺑﯿﺴﺘﻮﻥ ﺳﺘﻮﻥ ۴ ﺳﻄﺮ ۸۹، ﺯﺑﺎﻥ « ﭘﺎﺭﺳﯽ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ» ﺭﺍ ariya- ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﻭ ﻫﻢ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻧﻘﺶ ﺭﺳﺘﻢ DN ۱۴- ۱۵ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ:
pārsa pārsahyā puça ariya ariyaciça
« ﭘﺎﺭﺳﯽ ﭘﺴﺮ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ ﻭ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ ﭼﻬﺮ » ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﯿﻦ این ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺧﺸﺎﯾﺎﺭﺷﺎﯼ ﺍﻭﻝ ﺩﺭ XPh ۱۲ - ۱۳ ﺫﮐﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.بنابراین ﺍﺯ دید ﺭﯾﺸﻪﺷﻨﺎﺳﯽ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ_ﺷﻬﺮ ﯾﻌﻨﯽ « ﺷﻬﺮ یا همان کشور ﺍﯾﺮﻫﺎ ». ﺑﻌﺪﻫﺎ « ﺍﻥ »ﺩﺭ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺟﻨﺒﻪ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻭ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻫﻢ ﻣﻌﻨﯽِ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ_ﺷﻬﺮ ﺷﺪ.
ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﮐﻠﻤﻪ ﻭ ﻧﺎﻡ
#ﺍﯾﺮﺍن_شهر ﻭ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﯽﺷﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ،ﻧﺎﻡ ﮐﺸﻮﺭ ، ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ
#ﭘﺎﺭﺱ ﯾﺎ ﺗﻠﻔﻈﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻮﺩ. ﺣﺘﯽ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺩﺭﺍﺯ ﺍﺷﮑﺎﻧﯿﺎﻥ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﻧﺎﻡ
#ﭘﺎﺭﺱ که بازﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ هنگام ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ بود ﺭﺍ ﺍﺯ اندیشه فرنگی ها ﺑﺰﺩﺍﯾﺪ.
ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﻧﺎﻡ «
#ﺍﯾﺮﺍﻥ » ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ
#ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺷﮑﻞ «
#ﺍﯾﺮﺍﻥ » ﻭ ﻧﯿﺰ «
#ﺍﯾﺮﺍن_شهر » ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ.
#ﻣﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﻧﺎﻡ «
#ﺍﯾﺮﺍﻥ » ﻭ ﺍﻧﯿﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩﻩﺍﺳﺖ.
ﮐﻬﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﺳﻨﺪ ﺑﺠﺎﯼ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﻭﺍﮊﻩ «
#ﺍﯾﺮﺍﻥ » Ērān ﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﻮﺍﻫﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺳﻨﮓ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﯼ
#ﺍﺭﺩﺷﯿﺮ ﯾﮑﻢ ﻭ ﭘﺴﺮﺵ
#ﺷﺎﭘﻮﺭ ﯾﮑﻢ ﺍﺳﺖ. ﺍﺭﺩﺷﯿﺮ ﺩﺭ ﺳﻨﮓﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎ ﻭ ﺳﮑﻪ ﻫﺎﯾﺶ « ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ » (ﺑﻪ ﭘﺎﺭﺳﯽﻣﯿﺎﻧﻪ) ﻭ « ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻩ ﺁﺭﯾﺎﻥ » (ﺑﻪ ﭘﺎﺭﺗﯽ) ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺷﺎﭘﻮﺭ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﻘﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺪﺭﺵ ، ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻋﻨﻮﺍﻥ « ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﯿﺮﺍﻥ » šāhān šāh ērān ud anērān (ﺑﻪ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﻣﯿﺎﻧﻪ) ﻭ « ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻩ ﺁﺭﯾﺎﻥ ﻭ ﺍﻥﺁﺭﯾﺎﻥ » šāhān šāh aryān ud anaryān (ﺩﺭ ﻧﺴﺨﻪ ﭘﺎﺭﺗﯽ) = " ﺷﺎﻩ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽﻫﺎ ﻭ ﻏﯿﺮ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ ﻫﺎ ، اﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻩﺍﺳﺖ. ﻫﻤﯿﻦ ﺷﮑﻞ ﻭ ﺷﯿﻮﻩ ، ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺑﻌﺪﯼ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ، ﺍﺯ ﻧﺮﺳﻪ ﺗﺎ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺳﻮﻡ ﺑﻮﺩ. ﮐﺘﯿﺒﻪ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﯾﮑﻢ ﺩﺭ ﮐﻌﺒﻪ ﺯﺭﺗﺸﺖ هم ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﺣﺎﻭﯼ ﻭﺍﮊﻩ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﻣﯿﺎﻧﻪ «
#ﺍﯾﺮﺍﻥ_ﺷﻬﺮ » Ērānšahr (ﺑﻪ ﭘﺎﺭﺗﯽ:« ﺁﺭﯾﺎﻥﺷﻬﺮ »Aryānšahr ) ﺍﺳﺖ.
همچنین واژه
#ایران،ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏﻫﺎﯼ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺳﺪﻩ ﺳﻮﻡ ﻫﺠﺮﯼ/ ﻧﻬﻢ ﻣﯿﻼﺩﯼ، زبانزدهای ﮐﻬﻦ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ،ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ زنده ﻣﺎﻧﺪﻩﺍﺳﺖ. ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺩﺭ « ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺍﺭﺩﺷﯿﺮ ﺑﺎﺑﮑﺎﻥ » ﺍﺻﻄﻼﺡ Ērān ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺭﺕ « ﺷﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ » ﻭ ﻟﻘﺐ « ﺍﯾﺮﺍﻥ -ﺳﭙﺎﻩﺑﺪ » ( ērān-spāhbed ) ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩﺍﺳﺖ. و در سایر جاها
#ایران_شهر آمده است.در ﺳﮑﻪ ﻫﺎﯼ
#ﺍﺭﺩﺷﯿﺮ ﺍﻭﻝ بنیانگذار ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ عبارت : Ardašīr šāhān šāh ērān ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ « ﺍﺭﺩﺷﯿﺮ ﺷﺎﻩ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ » ﺑﮑﺎﺭ رفته است. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺴﺮﺵ ﺷﺎﻫﭙﻮﺭ ﺍﻭﻝ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺳﮑﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻧﺎﻡ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﯿﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺩﺭآﻭﺭﺩ.
همچنین ﺩﺭ کتاب ﺑﻨﺪﻫﺸﻦ ، ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺳﮑﻨﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﮑﺎﺭ ﺑﺼﻮﺭﺕ ērānag بکار رفته است. ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺣﻤﺰﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ : "
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ
#ﭘﺎﺭﺱ ﻫﻢ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻣﯿﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻫﻨﺪ ﻭ ﭼﯿﻦ ﻭ ﺗﺮﮐﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﺮﯾﻘﺎ ﻭ ﺭﻡ ﻭ ﺑﺮﺑﺮﻫﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ". ﻓﺮﺩﻭﺳﯽ ﻧﺎﻡ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ 720 ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﺑﮑﺎﺭ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﯿﺎﻥ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ
#ﭘﺎﺭﺱ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﻣﺘﻮﻥ ﮐﻬﻦ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯽ ، ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﺁﺭﯾﺎﻧﺎ ﻫﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺻﻔﻮﯾﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺎﻡ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍﯾﺞ ﺑﻮﺩ. ﺑﻌﻀﯽ ﺳﻔﺮﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﯾﺴﺎﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺎﺭﺩﻥ ﻧﺎﻡ
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ
#ﭘﺮﺳﯿﺎ ﺑﮑﺎﺭ ﺑﺮﺩﻩ ﺍند. ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ هم ﺳﻪ ﻧﺎﻡ :
#ﺍﯾﺮﺍﻥ ، ﺑﻼﺩ ﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﻋﺠﻢ ﻭ ﮐﺸﻮﺭﻋﺠﻢ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻣﺘﺮﺍﺩﻑ ﺑﮑﺎﺭ ﻣﯽﺭﻓﺖ
@IranArianaShahnamehhttps://telegram.me/IranArianaShahnameh