✍️ ترکمنها به آرامی ِدشتهای سبز و آسمانی آبی هستند که گویی پرده نقاشی ابدی ِپهنه سرزمینشان را به پاکرده. ترکمنها، چشمان نافذ، زبان هوشمند و ذهن شاعرانه دارند. زندگی شعری است که نازمحمد پقه دوست داشت تا برای کودکان در کلاسهای کوچکش روایت کند. اما شاعران ِعاشق، دشمنان زیادی دارند و هربار که یکی کنار میرفت دیگری از راه میرسید. سرانجام نیز حتی نمیتوانست در روزنامه و مجلهها همانی باشد که «رباعیسرای صحرا» نامیده بودند. چهل سالگیاش را ندید. آن روز، آسمان ِآبی، تیره شد و سبزیها خشکیدند و فریاد نازمحمد، صحرا را پُر کرد.