علت بازگشت هر ساله ما به عاشورا نیاز خود ماست. احساس قرابت با آن روز و آن مکان، یک قرابت تاریخی، فرهنگی، معنوی، سیاسی و احساسی است. این همبستگی و پیوند همهجانبه ما با عاشورا است که درون ما زنده است و اثر میبخشد. ما عاشورا را هر ساله به میانه میدان روزمان میآوریم و هویتمان را بر اساس "آن روز" و "آن تاریخ" اما "اینجا" و "اکنون" بازخوانی میکنیم.
سرنوشت تاریخی ما با "عاشورا" پیوند خورده است.
این بازخوانی هر ساله به معنای خروج از رخوت و روزمرگی و رنگ حماسی و تراژیک بخشیدن به امروزمان است.
راز زنده ماندن عاشورا نیز همین نیاز ما به آن روز است. نیاز به ساخت انسانی عالیتر و جامعهای عالیتر با بازخوانی مکرر اما غیر تکراری آن روز. بازخوانی مکرر
حماسهای تراژیک و تراژدیای حماسی.
تاریخی واقعی و انضمامی با سرگذشت آدمیانی که چنین روزی را رقم زدند نه به قول ورنر یگر "جوهر ساده مشتی تصورات مجرد."
#محرم#حماسه #تراژدی#فاطمه_دلاوری_پاریزی @Fdparizi