محمد درویش
#چرنوبیل
Канал
15,28 тыс.
подписчиков
5,58 тыс.
фото
1,28 тыс.
видео
4,05 тыс.
ссылок
برای اعتلای طبیعت وطنی که دوستش داریم.
دیدگاه‌های رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو
نحوه درج پیام یا ارسال عکس در تلگرام:
@mohammaddarvish44
محمّد درویش در ویکی‌پدیا:
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/محمد_درویش
🔻چرا غرب چرنوبیل را رها نمی‌کند؟!🔻
ستون #قلم_سبز
#روزنامه_شرق
۲۵شهریور ۱۳۹۸
#محمد_درویش
🇮🇷: @darvishnameh
✍ بنا به گفته وزیر محیط‌زیست ژاپن، گردانندگان نیروگاه هسته‌ای تخریب شده دایچی/فوکوشیما در نظر دارند تا مقدار فراوانی از آب آلوده به رادیواکتیو را از این نیروگاه مستقیما به اقیانوس آرام وارد کنند- حرکتی که ماهیگیران محلی را خشمگین کرده است. بیش از یک میلیون تُن از آب آلوده از رخداد سال ۲۰۱۱ تاکنون در این نیروگاه ذخیره شده. تِپکو-شرکت نیروی برق توکیو- با آلودگی آبهای زیرزمینی در نتیجه مخلوط‌شدن با آب مورد استفاده برای جلوگیری از ذوب شدن هسته‌های سه رآکتور آسیب‌دیده درگیر است. تپکو تلاش کرده تا مقدار زیادی از ایزوتوپ‌های پرتوزا را از آب خارج کند، اما تکنولوژی لازم برای دفع تریتیوم- یک ایزوتوپ پرتوزا از هیدروژن- از آب وجود ندارد. نیروگاه‌های هسته‌ای ساحلی به‌طور معمول آب حاوی تریتیوم را به اقیانوس سرازیر می‌کنند. این به مقدار ناچیزی در طبیعت رخ می‌دهد. تپکو سال گذشته اعتراف کرده که آب موجود در تانکرها هنوز حاوی آلاینده‌هایی علاوه بر تریتیوم هست. در حال حاضر بیش از یک میلیون تن از آب آلوده در حدود ۱۰۰۰ تانکر در فوکوشیما ذخیره شده، اما این نیروگاه هشدار داده که حجم تانکرهای موجود تنها تا سال ۲۰۲۲ ظرفیت نگهداری آب را دارد. یوشی‌یاکی هارادا، وزیر محیط‌زیست ژاپن می‌گوید که «تنها گزینه آن است که آب را به دریا ریخت و آن را رقیق کرد.
تصمیم برای چگونگی دفع آب آلوده تا زمانی که دولت گزارشی از گروه متخصصان در این زمینه را دریافت نکند، گرفته نخواهد شد. گزینه‌های دیگر شامل تبخیر مایع یا ذخیره آن در خشکی برای مدتی طولانی‌تر است. هارادا از مقدار آبی که نیاز به سرازیر کردن آن به دریاست، نگفته.
اخیرا یک بررسی پژوهشی از هیروشی میانو، مدیر کمیته بررسی تعطیل کردن دایچی/فوکوشیما در انجمن انرژی هسته‌ای ژاپن، گفته که تخلیه آب تصفیه شده پس از رقیق شدن به‌منظور کاهش مواد رادیواکتیو به میزانی که مطابق با استانداردهای ایمنی نیروگاه باشد، می‌تواند ۱۷ سال به‌طول بیانجامد.
هر تصمیمی برای دفع آب آلوده به دریا خشم ماهیگیران محلی را که در طی ۸سال گذشته به بازسازی صنعت خود پرداخته‌اند، برخواهد انگیخت.
کره جنوبی نیز که در نزدیکی قرار دارد، نگرانی خود را از تأثیر احتمالی اینکار بر اعتبار خوراک‌های دریایی خود ابراز کرده. ماه گذشته سئول یک مقام ارشد سفارت ژاپن را برای توضیح درمورد چگونگی رفتار با آب آلوده نیروگاه دایچی فوکوشیما، احضار کرد. کدورت بین این دو کشور پیشتر به‌دلیل اختلافی که بر سر پرداخت غرامت به کره‌ای‌هایی که در دوران جنگ جهانی دوم به کار اجباری در کارخانه‌های ژاپن وادار شده بودند، افزایش یافته بود.
دولت ژاپن ۳۴.۵میلیارد یِن برای ساخت یک دیوار یخی زیرزمینی به‌منظور جلوگیری از رسیدن آبهای زیرزمینی به سه رآکتور آسیب‌دیده خرج کرده. ژاپن، از آنجا که توکیو تابستان آینده میزبان بازیهای المپیک و پاراالمپیک خواهد بود، باز درمورد آب آلوده تحت فشار قرار گرفته. شش سال پیش در جریان رقابت برای میزبانی بازیهای المپیک، شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن به جامعه جهانی تضمین داد که شرایط تحت کنترل است.
🔻خواننده عزیز روزنامه شرق!
بیش از ۸سال از حادثه سونامی ژاپن و انفجار نیروگاه اتمی فوکوشیما می‌گذرد؛ این حادثه در کشوری رخ داده که در زلزله‌های ۸ریشتری هم تلفات نمی‌دهد؛ غول تکنولوژی، اراده و دقت بوده و از منظر پایبندی به اصول اخلاقی زبانزد است. ژاپنی‌ها در این مدت بیش از ۲۰۰میلیارد ین هزینه کرده‌اند تا خطرات را کنترل کنند و شگفتا که موفق نبوده‌اند. وقتی ابرقدرتِ فناورانه جهان توانایی مدیریت بحران در دایچی را ندارد و هنوز خیلی‌ها نگران قول نخست‌وزیر درباره المپیک سال آینده هستند، چگونه همچنان درباره خیانت‌های شوروی در ماجرای چرنوبیل داستان‌سرایی می‌شود که البته یک صدم توان علمی ژاپنی‌ها را هم نداشتند؟ من فکر می‌کنم اگر دایچی به جای فوکوشیما در سواحل کره‌شمالی بود تاکنون آنقدر در موردش سریال و فیلم سینمایی ساخته شده بود که همه‌ی مردم جهان یکصدا خواهان پایان‌دادن به استحصال اورانیوم برای تولید انرژی می‌شدند. افسوس که کیفیت مدیریت دنیا را قبل از دانایی، رقابت‌های منطقه‌ای، ثروت و قدرت تعیین می‌کند!
#فاجعه_فوکوشیما
#ژاپن
#چرنوبیل
#انرژی_اتمی
http://sharghdaily.ir/fa/Main/Detail/239007/چرا-غرب-چرنوبیل-را-رها-نمی‌کند؟
ستون #قلم_سبز
#روزنامه_شرق
۲۵شهریور ۱۳۹۸
#محمد_درویش
🇮🇷: @darvishnameh
✍ بنا به گفته وزیر محیط‌زیست ژاپن، گردانندگان نیروگاه هسته‌ای تخریب شده دایچی/فوکوشیما در نظر دارند تا مقدار فراوانی از آب آلوده به رادیواکتیو را از این نیروگاه مستقیما به اقیانوس آرام وارد کنند- حرکتی که ماهیگیران محلی را خشمگین کرده است. بیش از یک میلیون تُن از آب آلوده از رخداد سال ۲۰۱۱ تاکنون در این نیروگاه ذخیره شده. تِپکو-شرکت نیروی برق توکیو- با آلودگی آبهای زیرزمینی در نتیجه مخلوط‌شدن با آب مورد استفاده برای جلوگیری از ذوب شدن هسته‌های سه رآکتور آسیب‌دیده درگیر است. تپکو تلاش کرده تا مقدار زیادی از ایزوتوپ‌های پرتوزا را از آب خارج کند، اما تکنولوژی لازم برای دفع تریتیوم- یک ایزوتوپ پرتوزا از هیدروژن- از آب وجود ندارد. نیروگاه‌های هسته‌ای ساحلی به‌طور معمول آب حاوی تریتیوم را به اقیانوس سرازیر می‌کنند. این به مقدار ناچیزی در طبیعت رخ می‌دهد. تپکو سال گذشته اعتراف کرده که آب موجود در تانکرها هنوز حاوی آلاینده‌هایی علاوه بر تریتیوم هست. در حال حاضر بیش از یک میلیون تن از آب آلوده در حدود ۱۰۰۰ تانکر در فوکوشیما ذخیره شده، اما این نیروگاه هشدار داده که حجم تانکرهای موجود تنها تا سال ۲۰۲۲ ظرفیت نگهداری آب را دارد. یوشی‌یاکی هارادا، وزیر محیط‌زیست ژاپن می‌گوید که «تنها گزینه آن است که آب را به دریا ریخت و آن را رقیق کرد.
تصمیم برای چگونگی دفع آب آلوده تا زمانی که دولت گزارشی از گروه متخصصان در این زمینه را دریافت نکند، گرفته نخواهد شد. گزینه‌های دیگر شامل تبخیر مایع یا ذخیره آن در خشکی برای مدتی طولانی‌تر است. هارادا از مقدار آبی که نیاز به سرازیر کردن آن به دریاست، نگفته.
اخیرا یک بررسی پژوهشی از هیروشی میانو، مدیر کمیته بررسی تعطیل کردن دایچی/فوکوشیما در انجمن انرژی هسته‌ای ژاپن، گفته که تخلیه آب تصفیه شده پس از رقیق شدن به‌منظور کاهش مواد رادیواکتیو به میزانی که مطابق با استانداردهای ایمنی نیروگاه باشد، می‌تواند ۱۷ سال به‌طول بیانجامد.
هر تصمیمی برای دفع آب آلوده به دریا خشم ماهیگیران محلی را که در طی ۸سال گذشته به بازسازی صنعت خود پرداخته‌اند، برخواهد انگیخت.
کره جنوبی نیز که در نزدیکی قرار دارد، نگرانی خود را از تأثیر احتمالی اینکار بر اعتبار خوراک‌های دریایی خود ابراز کرده. ماه گذشته سئول یک مقام ارشد سفارت ژاپن را برای توضیح درمورد چگونگی رفتار با آب آلوده نیروگاه دایچی فوکوشیما، احضار کرد. کدورت بین این دو کشور پیشتر به‌دلیل اختلافی که بر سر پرداخت غرامت به کره‌ای‌هایی که در دوران جنگ جهانی دوم به کار اجباری در کارخانه‌های ژاپن وادار شده بودند، افزایش یافته بود.
دولت ژاپن ۳۴.۵میلیارد یِن برای ساخت یک دیوار یخی زیرزمینی به‌منظور جلوگیری از رسیدن آبهای زیرزمینی به سه رآکتور آسیب‌دیده خرج کرده. ژاپن، از آنجا که توکیو تابستان آینده میزبان بازیهای المپیک و پاراالمپیک خواهد بود، باز درمورد آب آلوده تحت فشار قرار گرفته. شش سال پیش در جریان رقابت برای میزبانی بازیهای المپیک، شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن به جامعه جهانی تضمین داد که شرایط تحت کنترل است.
🔻خواننده عزیز روزنامه شرق!
بیش از ۸سال از حادثه سونامی ژاپن و انفجار نیروگاه اتمی فوکوشیما می‌گذرد؛ این حادثه در کشوری رخ داده که در زلزله‌های ۸ریشتری هم تلفات نمی‌دهد؛ غول تکنولوژی، اراده و دقت بوده و از منظر پایبندی به اصول اخلاقی زبانزد است. ژاپنی‌ها در این مدت بیش از ۲۰۰میلیارد ین هزینه کرده‌اند تا خطرات را کنترل کنند و شگفتا که موفق نبوده‌اند. وقتی ابرقدرتِ فناورانه جهان توانایی مدیریت بحران در دایچی را ندارد و هنوز خیلی‌ها نگران قول نخست‌وزیر درباره المپیک سال آینده هستند، چگونه همچنان درباره خیانت‌های شوروی در ماجرای چرنوبیل داستان‌سرایی می‌شود که البته یک صدم توان علمی ژاپنی‌ها را هم نداشتند؟ من فکر می‌کنم اگر دایچی به جای فوکوشیما در سواحل کره‌شمالی بود تاکنون آنقدر در موردش سریال و فیلم سینمایی ساخته شده بود که همه‌ی مردم جهان یکصدا خواهان پایان‌دادن به استحصال اورانیوم برای تولید انرژی می‌شدند. افسوس که کیفیت مدیریت دنیا را قبل از دانایی، رقابت‌های منطقه‌ای، ثروت و قدرت تعیین می‌کند!
#فاجعه_فوکوشیما
#ژاپن
#چرنوبیل
#انرژی_اتمی
http://sharghdaily.ir/fa/Main/Detail/239007/چرا-غرب-چرنوبیل-را-رها-نمی‌کند؟
روزنامه شرق
چرا غرب چرنوبیل را رها نمی‌کند؟!
محمد درویش-فعال محیط زیست
@darvishnameh
👆👆👆 ادامه از صفحه قبل:
از سال ٢٠١٢ يك پوشش ايمني، سه برابر بزرگتر از ساختمان راه آهن هامبورگ در حال ساخته شدن براي رآكتور است كه احتمالا در سال ٢٠١٧ به پايان مي رسد. به دليل آلودگي شديد در محدوده رآكتور، اين پوشش در مكان ديگري ساخته شده و پس از اتمام به محل مورد نظر انتقال داده مي‌شود. هزينه اين پروژه تاكنون به ٢.٥ ميليارد يورو رسيده. كشور اوكرايين بدون كمك هاي بين‌المللي به هيچ وجه توانایی تأمین چنین هزينه‌ی گزافی را ندارد. پس از انتقال پوشش جديد ايمني، مي‌توان پوشش قديمي را برداشت و به جابجايي توده راديواكتيو پرداخت. البته اگر كه تا آن زمان براي چگونگي انجام اين كار طرحي ارایه داده شده باشد؛ طرحی که در حال حاضر موجود نيست!
توبياس مونش ماير، در جای دیگری از این گزارش می‌افزاید: "نكته ديگر، آسيب‌هايي است كه تاكنون به سلامتي مردم منطقه وارد شده، چراکه متأسفانه هم‌اکنون دستکم پنج ميليون نفر در اوكرايين، بلاروس و ديگر مناطق همسايه از خاك روسيه، بر روي زمين‌هاي آلوده زندگي و از مواد خوراكي آلوده تغذيه مي‌كنند. تهدیدی که سبب خواهد شد تا سال 2056 میلادی، شمار قربانیان این فاجعه از مرز ٩٣ هزار کشته به دليل ابتلا به انواع سرطان‌های علاج‌ناپذیر ناشي از راديواكتيو گذر کند.
- خطر ديگر آتش‌سوزي جنگل‌ها در "منطقه ممنوعه" است كه شمار آنها به ١٠ تا ١٥ بار در سال مي‌رسد. سهمگين‌ترين آنها از ٢٥ آوريل تا ٢ مه ٢٠١٥ به طول انجاميد. مساحتي به مقدار ٣٥٠ هكتار در ١٤ كيلومتري جنوب غرب نيروگاه چرنوبيل. هرچند که اين آتش‌سوزي‌ها تاكنون به ويرانه‌هاي نيروگاه نرسيده‌اند، اما آتش موجب آزاد شدن سزيم-١٣٧ و استرانسيم-٩٠ مي‌شود؛ تهدید خطرناکی که به کمک باد و ديگر تغييرات آب و هوايي مي‌تواند به پخش شدن اين مواد سمي و پرخطر در منطقه بيانجامد.
در پايان خانم اودا بِكِر، فيزيكدان مي‌نويسد: " نه تنها فاجعه چرنوبيل تاكنون مهار نشده، بلكه خطري كه از ويرانه‌هاي نيروگاه سرچشمه مي‌گيرد و تهديد مي‌كند، افزايش هم پيدا كرده است. چرنوبيل در آينده باز به ملاقات نسل‌هاي بيشماري خواهد آمد."
💥
این گزارش مرا یاد پاسخ اینشتین انداخت، وقتی از او پرسیدند: پیش‌بینی شما از سلاح‌هایی که بشر در جنگ جهانی سوم از آن سود خواهد برد، چیست؟ و وی به سادگی و تلخی گفت: نمی‌دانم! اما یقین دارم در جنگ جهانی چهارم مجددا از چوب و سنگ و چماق برای جنگیدن استفاده خواهد کرد!
بشر می‌توانست و می‌تواند هنوز خیلی ساده‌تر، کم‌خطرتر و سالم‌تر در کنار یکدیگر زندگی کند؛ اما چرا عملا کسی اشتیاقی برای گام برداشتن به سوی جهان عاری از خشونت ، نشان نمی‌دهد؟! حمایت از پویش سه‌شنبه‌های بدون خودرو و اندیشیدن به فرامرزی کردن این ایده، راهی است که انتهای آن به آسمانی آبی‌تر، خطراتی کمتر و مردمانی شاد و سالم‌تر منجر می‌شود ... و معلوم است که مردمان شاد و سالم پول‌شان را برای خرید جنگ‌افزار به هدر نمی‌دهند! می‌دهند؟
#چرنوبیل
#فوکوشیما
#صلح_سبز
#سه_شنبه_های_بدون_خودرو
#one_day_no_car
http://bit.ly/23xW6Sh
👆👆👆 ادامه از صفحه قبل:
از سال ٢٠١٢ يك پوشش ايمني، سه برابر بزرگتر از ساختمان راه آهن هامبورگ در حال ساخته شدن براي رآكتور است كه احتمالا در سال ٢٠١٧ به پايان مي رسد. به دليل آلودگي شديد در محدوده رآكتور، اين پوشش در مكان ديگري ساخته شده و پس از اتمام به محل مورد نظر انتقال داده مي‌شود. هزينه اين پروژه تاكنون به ٢.٥ ميليارد يورو رسيده. كشور اوكرايين بدون كمك هاي بين‌المللي به هيچ وجه توانایی تأمین چنین هزينه‌ی گزافی را ندارد. پس از انتقال پوشش جديد ايمني، مي‌توان پوشش قديمي را برداشت و به جابجايي توده راديواكتيو پرداخت. البته اگر كه تا آن زمان براي چگونگي انجام اين كار طرحي ارایه داده شده باشد؛ طرحی که در حال حاضر موجود نيست!
توبياس مونش ماير، در جای دیگری از این گزارش می‌افزاید: "نكته ديگر، آسيب‌هايي است كه تاكنون به سلامتي مردم منطقه وارد شده، چراکه متأسفانه هم‌اکنون دستکم پنج ميليون نفر در اوكرايين، بلاروس و ديگر مناطق همسايه از خاك روسيه، بر روي زمين‌هاي آلوده زندگي و از مواد خوراكي آلوده تغذيه مي‌كنند. تهدیدی که سبب خواهد شد تا سال 2056 میلادی، شمار قربانیان این فاجعه از مرز ٩٣ هزار کشته به دليل ابتلا به انواع سرطان‌های علاج‌ناپذیر ناشي از راديواكتيو گذر کند.
- خطر ديگر آتش‌سوزي جنگل‌ها در "منطقه ممنوعه" است كه شمار آنها به ١٠ تا ١٥ بار در سال مي‌رسد. سهمگين‌ترين آنها از ٢٥ آوريل تا ٢ مه ٢٠١٥ به طول انجاميد. مساحتي به مقدار ٣٥٠ هكتار در ١٤ كيلومتري جنوب غرب نيروگاه چرنوبيل. هرچند که اين آتش‌سوزي‌ها تاكنون به ويرانه‌هاي نيروگاه نرسيده‌اند، اما آتش موجب آزاد شدن سزيم-١٣٧ و استرانسيم-٩٠ مي‌شود؛ تهدید خطرناکی که به کمک باد و ديگر تغييرات آب و هوايي مي‌تواند به پخش شدن اين مواد سمي و پرخطر در منطقه بيانجامد.
در پايان خانم اودا بِكِر، فيزيكدان مي‌نويسد: " نه تنها فاجعه چرنوبيل تاكنون مهار نشده، بلكه خطري كه از ويرانه‌هاي نيروگاه سرچشمه مي‌گيرد و تهديد مي‌كند، افزايش هم پيدا كرده است. چرنوبيل در آينده باز به ملاقات نسل‌هاي بيشماري خواهد آمد."
💥
این گزارش مرا یاد پاسخ اینشتین انداخت، وقتی از او پرسیدند: پیش‌بینی شما از سلاح‌هایی که بشر در جنگ جهانی سوم از آن سود خواهد برد، چیست؟ و وی به سادگی و تلخی گفت: نمی‌دانم! اما یقین دارم در جنگ جهانی چهارم مجددا از چوب و سنگ و چماق برای جنگیدن استفاده خواهد کرد!
بشر می‌توانست و می‌تواند هنوز خیلی ساده‌تر، کم‌خطرتر و سالم‌تر در کنار یکدیگر زندگی کند؛ اما چرا عملا کسی اشتیاقی برای گام برداشتن به سوی جهان عاری از خشونت ، نشان نمی‌دهد؟! حمایت از پویش سه‌شنبه‌های بدون خودرو و اندیشیدن به فرامرزی کردن این ایده، راهی است که انتهای آن به آسمانی آبی‌تر، خطراتی کمتر و مردمانی شاد و سالم‌تر منجر می‌شود ... و معلوم است که مردمان شاد و سالم پول‌شان را برای خرید جنگ‌افزار به هدر نمی‌دهند! می‌دهند؟
#چرنوبیل
#فوکوشیما
#صلح_سبز
#سه_شنبه_های_بدون_خودرو
#one_day_no_car
http://bit.ly/23xW6Sh
Greenpeace
„Noch lange nicht vorbei“
30 Jahre nach dem Super-GAU in Tschernobyl ist nicht abzusehen, wann – und ob – die Katastrophe jemals bewältigt sein wird. Die Herausforderungen sind immens.
👆👆👆سازمان صلح سبز آلمان اخیراً به مناسبت سي امين سالگرد انفجار مهیب هسته‌اي چرنوبيل و پنجمين سالگرد فاجعه نیروگاه فوكوشيما ژاپن، گزارشی منتشر کرده که فرازهایی از آن را خانم دکتر شراره شرفه از اتریش برایم ترجمه و ارسال داشته‌اند که ضمن قدردانی از ایشان، در ادامه می‌آید:
توبياس مونش ماير، متخصص انرژي اتمي از سازمان صلح سبز آلمان مي نويسد: " گزارش‌ها در مورد آنچه كه سه دهه پيش در منطقه مرزي بين اوكرايين و بلا روس به وقوع پيوست، معمولا با جمله زير آغاز مي شود: «سي سال پيش فاجعه هسته اي چرنوبيل رخ داد.» اما اين جمله اشتباه است! درست آن است كه بگوييم: «سي سال پيش فاجعه چرنوبيل آغاز شد.» چرا كه اين فاجعه هنوز ادامه دارد و به اين زودي‌ها برطرف نخواهد شد.
مطابق گزارش تکاندهنده‌ی خانم اودا بِكِر، فيزيكدان آلماني:
- يك بمب ساعتي شامل راديواكتيو در زير پوششي از بتون كه هر لحظه امكان فروريختن آن وجود داد، قرار گرفته تا بطور موقت براي چند سال آينده دوام بياورد.
- در ويرانه هاي چرنوبيل ٤٤٠ هزار متر مكعب پسماند متشعشع هسته‌اي وجود دارد؛ پانزده برابر مجموع پسماندهاي راديواكتيو از همه نيروگاه‌هاي اتمي در آلمان!
- در شعاع ده كيلومتر پيرامون نيروگاه چرنوبيل زمين براي ده هزار سال غير قابل سكونت است. در آن ميان، شهر پريپيات كه زماني براي كاركنان نيروگاه ساخته شده بود، به شهر ارواح تبديل شده و آلوده به پلوتونيوم است.
- "منطقه ممنوعه"، به شعاع سي كيلومتر پيرامون نيروگاه با ده هزار متر مربع زمين آلوده كه با سيم خاردار احاطه شده و براي هزاران سال غيرقابل سكونت است.
- ٨٠٠ دپوني هسته‌اي و يك حوضچه خنك كننده آلوده به راديواكتيو. مقابله با آنها كار بسيار مشقت باري است و تا كنون كسي نمي داند كه پايانش كي خواهد بود. در حال حاضر نه تكنيك و نه منابع مالي لازم براي مهار این بحران و خطر بالقوه وجود ندارد.
ادامه دارد ...
#چرنوبیل
#فوکوشیما
#صلح_سبز
#سه_شنبه_های_بدون_خودرو
#one_day_no_car
@darvishnameh
توبياس مونش ماير، متخصص انرژي اتمي از سازمان صلح سبز آلمان مي نويسد: " گزارش‌ها در مورد آنچه كه سه دهه پيش در منطقه مرزي بين اوكرايين و بلا روس به وقوع پيوست، معمولا با جمله زير آغاز مي شود: «سي سال پيش فاجعه هسته اي چرنوبيل رخ داد.» اما اين جمله اشتباه است! درست آن است كه بگوييم: «سي سال پيش فاجعه چرنوبيل آغاز شد.» چرا كه اين فاجعه هنوز ادامه دارد و به اين زودي‌ها برطرف نخواهد شد.
مطابق گزارش تکاندهنده‌ی خانم اودا بِكِر، فيزيكدان آلماني:
- يك بمب ساعتي شامل راديواكتيو در زير پوششي از بتون كه هر لحظه امكان فروريختن آن وجود داد، قرار گرفته تا بطور موقت براي چند سال آينده دوام بياورد.
- در ويرانه هاي چرنوبيل ٤٤٠ هزار متر مكعب پسماند متشعشع هسته‌اي وجود دارد؛ پانزده برابر مجموع پسماندهاي راديواكتيو از همه نيروگاه‌هاي اتمي در آلمان!
- در شعاع ده كيلومتر پيرامون نيروگاه چرنوبيل زمين براي ده هزار سال غير قابل سكونت است. در آن ميان، شهر پريپيات كه زماني براي كاركنان نيروگاه ساخته شده بود، به شهر ارواح تبديل شده و آلوده به پلوتونيوم است.
- "منطقه ممنوعه"، به شعاع سي كيلومتر پيرامون نيروگاه با ده هزار متر مربع زمين آلوده كه با سيم خاردار احاطه شده و براي هزاران سال غيرقابل سكونت است.
- ٨٠٠ دپوني هسته‌اي و يك حوضچه خنك كننده آلوده به راديواكتيو. مقابله با آنها كار بسيار مشقت باري است و تا كنون كسي نمي داند كه پايانش كي خواهد بود. در حال حاضر نه تكنيك و نه منابع مالي لازم براي مهار این بحران و خطر بالقوه وجود ندارد.
ادامه دارد ...
#چرنوبیل
#فوکوشیما
#صلح_سبز
#سه_شنبه_های_بدون_خودرو
#one_day_no_car
@darvishnameh