💞در ستایش پنجاهسال تلاش مشترک و عاشقانه برای اعتلای نام بلند ایران!💞
🇮🇷 @darvishnameh1️⃣ دیروز - ۳۰ خرداد ۱۴۰۰ - به همراه حسین آخانی و کاوه فرهادی در محضرِ دو دانشمند گیاهشناس، سختکوش و عاشق محیطزیست ایران؛
مریم شکری و
نصرتالله صفاییان در مزرعه طبیعت هیرکانی واقع در جنوب سمسکنده ساری بودیم.
2️⃣ احتمالاً لذتی از این دلچسبتر نیست که در قهوهخانه ادبا - عکس ششم - چای بنوشی و خیار تازه و ارگانیک را از جالیزِ این مزرعه استثنایی به همراه حسین عزیز برای صبحانه جمعآوری کنی.
3️⃣ استاد
صفاییان در مقدمه چاپ سوم از کتاب مشهورش؛ اکولوژی و محیطزیست خودمونی به گروهی از اکولوژیستهای در حال انقراض اشاره کرده که نگرانِ جانشینیشان است.
4️⃣ و چه افتخاری برای محمد درویش بالاتر که از ابتدا تا انتهای نگارش این کتاب ارزشمند - عکس پنجم - با استاد بودم ...
5️⃣ راستش نمیدانم باید به
نصرت
الله تبریک بگویم که مریم را یافت یا به مریم که در کنار
نصرت
الله زیست؟ و کدامیک دلیل موفقیت کیست؟ اما میدانم که اگر این عشق پنجاهساله بین این دو و فرزندان فرهیختهشان نبود، دانش گیاهشناسی ایران چیزی کم داشت ...
6️⃣ هنگام برگشت به تهران در برابر ورسک لحظهای درنگ کردم؛ پل شکوهمند، پرافتخار و مرتفعی که همچنان پانزدهسال پس از پایان دوران تضمینش از طرف سازنده در آسمان شهرستان سوادکوه میدرخشد. به نظرم پایداری ورسک و
نصرت
الله صفاییان که تقریباً همسال هستند، ثمره عشق، مسوولیتپذیری و تخصص است. چیزی به پنجاهمین سالگرد ازدواجِ این دو دانشمند بزرگ ایرانی نمانده؛ مانند ورسک استوار، پرغرور و درخشان بمانید برای ایران.
💞#نصرت_الله_صفاییان#مریم_شکری#اکولوژی_و_محیط_زیست_خودمانی#طبیعت_از_منظر_بومشناسی_در_شاعرانگی#پنجاهمین_سالگرد_عشق#حسین_آخانی#کاوه_فرهادی#محمد_درویشhttps://www.instagram.com/p/CQYDRiaFj-E/?utm_medium=copy_link