💞در ستایش پنجاهسال تلاش مشترک و عاشقانه برای اعتلای نام بلند ایران!💞
🇮🇷 @darvishnameh1️⃣ دیروز - ۳۰ خرداد ۱۴۰۰ - به همراه حسین آخانی
و کاوه فرهادی در محضرِ دو دانشمند گیاهشناس، سختکوش
و عاشق
محیط
زیست ایران؛
مریم شکری و نصرتالله صفاییان در مزرعه طبیعت هیرکانی واقع در جنوب سمسکنده ساری بودیم.
2️⃣ احتمالاً لذتی از این دلچسبتر نیست که در قهوهخانه ادبا - عکس ششم - چای بنوشی
و خیار تازه
و ارگانیک را از جالیزِ این مزرعه استثنایی به همراه حسین عزیز برای صبحانه جمعآوری کنی.
3️⃣ استاد صفاییان در مقدمه چاپ سوم از کتاب مشهورش؛
اکولوژی و محیط
زیست خودمونی به گروهی از اکولوژیستهای در حال انقراض اشاره کرده که نگرانِ جانشینیشان است.
4️⃣ و چه افتخاری برای محمد درویش بالاتر که از ابتدا تا انتهای نگارش این کتاب ارزشمند - عکس پنجم - با استاد بودم ...
5️⃣ راستش نمیدانم باید به نصرتالله تبریک بگویم که مریم را یافت یا به مریم که در کنار نصرتالله
زیست؟
و کدامیک دلیل موفقیت کیست؟ اما میدانم که اگر این عشق پنجاهساله بین این دو
و فرزندان فرهیختهشان نبود، دانش گیاهشناسی ایران چیزی کم داشت ...
6️⃣ هنگام برگشت به تهران در برابر ورسک لحظهای درنگ کردم؛ پل شکوهمند، پرافتخار
و مرتفعی که همچنان پانزدهسال پس از پایان دوران تضمینش از طرف سازنده در آسمان شهرستان سوادکوه میدرخشد. به نظرم پایداری ورسک
و نصرتالله صفاییان که تقریباً همسال هستند، ثمره عشق، مسوولیتپذیری
و تخصص است. چیزی به پنجاهمین سالگرد ازدواجِ این دو دانشمند بزرگ ایرانی نمانده؛ مانند ورسک استوار، پرغرور
و درخشان بمانید برای ایران.
💞#نصرت_الله_صفاییان#مریم_شکری#اکولوژی_و_محیط_زیست_خودمانی#طبیعت_از_منظر_بومشناسی_در_شاعرانگی#پنجاهمین_سالگرد_عشق#حسین_آخانی#کاوه_فرهادی#محمد_درویشhttps://www.instagram.com/p/CQYDRiaFj-E/?utm_medium=copy_link