1️⃣ شامگاه دیروز _۱۷ آبان ۱۴۰۰ - در روز جهانی شهرسازی از نگارنده به عنوان پیشکسوتِ پیوند دهنده بین ملاحظات محیطزیستی و معماری تقدیر شد ...
2️⃣ همیشه فکر میکردم زمانی پیشکسوت میشوی که سر و رویت سپیدپوش شده باشد؛ نه من که در شمارِ مونامرییها هستم! اما ظاهراً رنگِ موهای نامرییام لو رفته! نرفته؟
3️⃣ لطفاً آن هفت دقیقه سخنرانیام را تماشا کرده و در محتوایش درنگ کنید ... کاش استاد عزیزم، دکتر حسنعلی لقایی هم بود و میشنید که شاگردانش قبل از آنکه دنیا را ترک کند، قدرشناسش هستند ...
4️⃣ سپاس از جامعه شهرسازی وطن که میخواهند به محیطزیست توجهی بایستهتر نشان دهند. قدردان محبتتان و قدرشناسیتان هستم. به امید آفرینش شهرهایی با سیمان و آسفالت کمتر و مبلمانی که در آن نوای پرندهها، رکاب دوچرخهها و گامهای رهگذرانِ لبخند بر لب شنیدنی است ...