ادامه بحث
نامگذاری روستاها....
با پوزش از بردباری و شکیبایی اعضای گرامی کانال تاریخ و فرهنگ دره شهربنده برای سنجیدن پستی که خود و جناب آقای احمد زینی وند درباره انگیزه نامگذاری روستای شیخ مکان و... در این کانال قرار دهیم برای پیدا کردن ناهمسانی دو دیدگاه آن دو را در کنار هم قرار میدهم و مختصری توضیح میدهم.
*
متن بنده:"
ضمن قدر دانی و سپاسگزاری از همه اندیشمندانی که درباره انگیزه نام گزاری روستاهای شهرستان دره شهر نوشتههای ارزندهای ارسال کردند. دیدگاه بنده هم در مورد روستاهای " #شیخ_مکان" و " #کله جوب" این است که " #شیخو" و " #هوره_دای "نام دو تا از خدایان کاسی ها بودهاند و چون سیمره در گستره فرهنگ کاسی ها بود و از طرفی گویش هوره دای بیکموکاست لکی وبه معنی طللوع آفتاب است گمان بردن نام شیخ مکان از نام خدای کاسی "شیخو"بیشتر است تا شیوخ تازی وکله جوب هم نام طایفهای در کرمانشاه و ایوان غرب است و از این که وابسته به سیاه سیاه باشند هم وجود دارد.در آبدانان چند خانواده سی سی سکونت دارند که خود را حسن وند میخوانند."
*متن آقای احمد زینی وند:
"احتراما بە استحضارمی رساندکە جناب آقای حرمی در پستی درآن کانال نوشتە اند کە ساکنان سیمرە کاسی ها ودوخدای کاسی شیخووهورەدای بودە اند واحتمالا نام شیخ مکان ازاین دوخدایایکی ازاین دوگرفته شدە است.وجالب تراینکە گفتە اند گویش هورەدای بی کم وکاست لکی ست .من می خواهم بپرسم گویش هوردای گویش کدام قوم وازچە زمانی رواج داشتە وچە زمانی ازبین رفتە است واصلا گویش هورە دای وجودخارجی دارد.سوال دوم من ازآن بزرگوار این است کە مانمی دانیم کاسی هابە چە زبانی حرف می زدەاند.آقای حرمی اگرمیداندبگویند..ممکن است هور+دای درزبان کاسی هامعنی دیگری بدهد."
*
توضیح فعلی بنده:
اینجانب در نوشته بالا واژه گویش را به معنی تلفظ به کار بردهام که برداشت آقای احمد زینی وند از واژه گویش بهعنوان زبان تعبیر کردهاند به همین خاطر ایشان همان گونهای که ملاحظه می فرمائید سؤالات خود را بر پایه تعبیر خود از گویش بهعنوان زبان نوشتهاند ولی بنده جز به خدای "هوره دای" و معنای آن در بین لکها به زبانی تحت نام هوره دای نپرداختهام و در پاسخ کنونی آقای زینی وند هم مشاهده میشود که ایشان باور دارند" هورە دای یکی از خدایان کاسی است و تلفظ کنونی هورە دای درلکی بە معنای برآمدن آفتاب است وسیمرە درگسترە فرهنگ کاسی بودە است."با این وجود اختلاف در معنای واژه گویش است که بنده آن را به معنی "تلفط "به کار برده ام و آقای احمد زینی وند آن را به معنای "زبان "تعبیر کرده اند.
**گویش=تلفظ=بازگویی=به زبان آوردن=واگفت
با پوزش از اساتید ارجمند.
#جمشید_حرمی@CEYMARIAN