تاریخ و فرهنگ دره شهر

قسمت پایانی مقاله باباسیف الدین(ع)

احمد لطفی، مدرس دانشگاه
@CEYMARIAN
او مجاهدی فی سبیل الله بود که برای دفاع از #امام_هشتم (ع) در یک نبرد نابرابر به شهادت رسید و مثل جدش امام حسین (ع) سر از بدنش جدا کردند و جنازه ش را بر درختان ون به دار آویختند، تا دیگران جرئت دفاع از ائمه اطهار (ع) را نداشته باشند. از آن زمانی که جنازه اش را در حاشیه کبیرکوه به خاک سپردند، شیعیان #مخفیانه او را زیارت می کردند ولی از زمانی که حکومت شیعی آل بویه شکل گرفت، این سلسله که خود از نسل ساسانیان بودند و به نوعی جزو دایی های امام سجاد (ع) به شمار می آمدند. عزاداری برای ابا عبدالله (ع) و اعوان و انصار و اعقابش را آزاد و مرسوم نمودند، بنابراین مردم شیعه آزادانه به زیارتش می رفتند دور قبرش با سنگ دیوارچینی کردند و زن های بزرگوار ایلیاتی در نظافت آن محل کوشش می کردند و مردان درخت در اطرافش غرس می کردند و چشمه های اطراف آنرا لای روبی می کردند. بعدها ایل حسنوند در خدمتگزاری به امامزاده کمر همت به خدمت بستند البته ایلات و عشایر منطقه هم تشریک مساعی می کردند کم کم جماعتی امامزاده را چون نگینی در بر گرفتند، اگر کسی از آن ها عمرش به آخر می رسید با چشمه های اطراف مرقد امامزاده آنرا غسل می دادند و قبرستانی شکل گرفت و افراد آرزو می کردند در حاشیه ی مرقد امامزاده آن ها را به خاک بسپارند.
خادمان و جارو کاران امامزاده باباسیف الدین(ع)، افرادی از ایل حسنوند خصوصاً تیره سرکنی این کار را انجام می دادند، و از دهه بیست شمسی بانویی به نام #عنبر_عموزاده، خادمی به تمام معنا را انجام می داد در زمانی که برق وجود نداشت کربلایی #ترابعلی_عموزاده از دوران نوجوانی حتی گاه از پلدختر نفت برای روشن بودن چراغ امامزاده تهیه می کرد و الان به همراه چند نفر از اهالی ارمو، هیئت امنای امامزاده هستند وخیلی از افراد برای تمیز کردن داخل صحن و محوطه امامزاده ثبت نام می کنند، و امر نظافت را به جا می آورند، گروهی نیز به طور خود جوش در امر جارو کردن و سامان دادن به امامزاده تلاش و کوشش می نمایند.
مرحومه بانو عنبر عموزاده که از سالهای ۱۳۲۰ شمسی به اینطرف تا زمانی که جان به جان آفرین تسلیم نمود با روی گشاده از زوار پذیرایی می کرد و با حداقل امکاناتی که داشت به رفع مشکل زوار عنایت ویژه داشت. این خانم که در قرن چهاردهم شمسی زندگی میکرد، بانویی متدین، متقی و احتمالاً مادرش از سادات سید صلاح الدین محمد (ع) آبدانان بوده است. عنبر عموزاده بانویی با وقار و متین بودند که نورانیت را میتوان از چهره اش ملاحظه کرد .
بعد از بانو عنبر دختر صید عزیز که جزو طایفه سوره میری بوده است، پسرش #صید_یحیی به همراه تنی چند از اهالی ارمو به انضمام افرادی متفرقه، به عنوان خادمان افتخاری در خدمت امامزاده باباسیف الدین(ع) هستند و الان با مدیریت حاج ترابعلی عموزاده، امامزاده به صورت یک پایگاه زیارتی و فرهنگی از رونق قابل قبولی برخوردار است .
در مصاحبه ای که با صید یحیی پسر مرحومه بانو عنبر عموزاده داشتم، ایشان گفت مادرم از سالهای قبل از تبعید هم متولی امامزاده بودند و نام مادر صید هادی است.

امامزاده باباسیف الدین تکیه گاهی مطمئن
@CEYMARIAN
نگارنده وقتی انسانهای دردمند را می بیند، که چگونه با امامزاده سخن می گویند، و دلداده و دوستدارش هستند، و هر زائری به نوعی مسئله و مشکل خود را بیان می کنند. آنها مخصوصا" زنها گاه در کنار مرقد مطهر و ضریح امامزاده نشسته اند و با قبر نجواهایی عرضه می شود در آن لحظات امید و آرامش و اطمینان را از وجود آنها می شود تشخیص داد .
تبلیغات برای معرفی امام زاده بابا سیف الدین(ع) ضعیف است، این امامزاده ی شهید در راه خدا وشمشیر زن کم نظیر، نوه ی واقعی امام موسی الکاظم (ع) و برادر زاده امام رضا (ع) میباشد. این بقعه و بارگاه مقدس نیاز به توجه مسئولین دارد. البته گامهای بلندی برداشته شده است، اما از لحاظ فرهنگی کراماتی که امامزاده داشته است، کسی تاکنون آنها را گرد آوری نکرده و این یک نیاز تاریخی ـ اجتماعی است...
ادامه در پست بعد ...
تاریخ و فرهنگ دره شهر
https://telegram.me/ceymarian