#ارسالیابیات زیر، بخش کوچکی از مجموعه ی دوبیتی هایی است که عمویمان، اله بخش کریمیان، در سوگ عزیزانمان و در تنهایی و دلتنگی خویش به صورت بداهه سروده است:
برارکَه نازار خدا شیرین زِبونم
مردِم دار، مهمون نواز، خوو دودِمونِم
هروقتی یادِت کِنَه دلِ غَمینِم
سِیل کِنِم دَر حُونَکَت غَمگین نِشینِم
گُرگ د کوه، شیر د بیشَه، پِلَنگ د کوهسار
نالَه مِه گِرّوترَه اَر بَزنِم زار
داغِ تو جِگِر مِنن سُخت و بریشتَه
بَشکِنیت اُو قِلَمی کِه چارَم نویشتَه
تَش اُفتا د بَغَلِم، آه د دلِم نی
د نیای چی اوسِنی، شوق د سَرِم نی
دودمونِم چی تونی و خوش ندینَه
دل مِه دِ شاد نوعَه، دائم غَمینَه
تک درختِ زندگیم ساش میکردِم خاو،
نامردی د ریشَه زَش، افتام وِ اَفتاو
د دَسِ چارَه نِویس پا دِ فرارِم
ای اَجَل فُرصَتی بِه تا بَگُوارِم
ایی فِلَک چَن کوئِری غَم کِردَه بارِم،
کَمَرِم دِ راست نوعَه د غَم برارِم
بی بِراری کُشتِمَه تَش ها د جونم
چَش و رَه، دل وِ طَما تا کِه بَمونِم
هَم برارِم هَم دوسِم، هم یار دیرینِم
بعد تو خَنَه نیا و ای لُو بارینِم
کوئرکوه تو بَگِریو مِه گوش بِئیرِم
برارکَم وا خوئَرکَم نِرون د ویرِم
ایل مِه د داغ تو هه غَم دِ بارَه
بَمیرم سی یِه کُرکَت دِ باوَه نارَه
ای فِلَک دَسِت بَشکیَه وا ای تیر کِه وَنی
سِه وِ سِه وا یَک بری، چَنی بیرَحمی
داغِ تو پیرِم کِردَه، رَنگِم بیَه زرد
چی کَموتَر مینالِم شُو د وَرِه دَرد
تو رَتی تَنیا مَنِم، ای هَمنشینِم
چی خوتی دِ وِ ای دُنیا هَرگز ندینِم
زنده یاد خدابخش کریمیان سال گذشته در اثر حادثه رانندگی فوت کردند روحش شاد
✍ @CEYMARIAN┈••✾•
🌿🌺🌿•✾