کتاب و زندگی

#شاعرانه

آن لحظه‌ی شگرف را به ياد دارم

در مقابلم ظاهر شدی
چونان رويایی کوتاه
چونان روحی نيک و ناب

و من غرق در اندوه نوميدی
گمگشته در هياهوی بلند دنيا
طنين صدايت را شنيدم
و گاه سيمای زيبايت را به خواب ديدم

سال ها گذشت

تندبادهای سهمگين و  ويرانگر
درهم نورديد رويای مرا
آوای پر مهرت را از ياد بردم
و نيز رخسار زيبايت را

و من غرق در انزوای تاريک خود
و روزهای  کند و ملال‌آوری که طی شد
بی‌هيچ شکوهی، الهامی        
بی‌هيچ حياتی، اشکی، بی‌عشق

ناگاه روحم بيدار شد
و دگر بار تو در مقابلم پديدار گشتی
چونان رويایی کوتاه
چونان روحی نيک و ناب

قلبم از شوق تپيدن گرفت
وجودم  آکنده از  شور و شادمانی
شکوه  و الهام
و اشک و زندگی و عشق...

 #الکساندر_پوشکين | @BOOK_LIFE