#گاهی خوبه لاکپشت نباشیم!احتمالاً خیلی از ما با دیدن فیلم بالا که مسابقه یه
لاکپشته با یه موجود دیگهای که خیلی حواسش به خط پایان نیست و در نهایت بعد از برنده شدن
لاک
پشت به دلیل اینکه مستمر و آهسته به سمت خط پایان حرکت میکنه و بر خلاف اون، شرکت کننده دیگه در مسابقه، بیشتر حواسش به دور و بر خودشه و به خط پایان اهمیت نمیده، این نتیجه رو میگیریم که خوبه مثل این
لاک
پشتِ محترم باشیم و آهسته و پیوسته به سمت هدف و رو به جلو حرکت کنیم.
قطعاً این نتیجهگیری، میتونه درست باشه در بسیاری مواقع... اما
سؤال مهم اینه که:
آیا بهتر نیست گاهی، به خصوص در سنین پایینتر، یا در برخی از دورههای زندگیمون، کمتر شبیه
لاک
پشت این مسابقه باشیم و به جای اینکه از همون ابتدا فقط به خط پایان فکر کنیم و به سمت اون حرکت کنیم و از سایر جنبههای زندگی غافل بشین و راهی رو در پیش بگیریم که دیگران برامون ترسیم کردند، یه کم از جهات مختلف به دنیا نگاه کنیم و بیشتر به تجربههای مختلف نوک بزنیم؟
گاهی ما فکر میکنیم باید بریم تا دیر یا زود، به جایی برسیم اما شاید هم
#گاهی - دستکم در دورههایی از زندگیمون - همین دیدن دنیا و اون چیزایی که دور و برموناند و مواجهه با تجربههای مختلف، اون اتفاق اصلیای میتونه باشه که کمکمون میکنه تا هم خودمون، علاقهمندیها و تواناییهامون رو بهتر بشناسیم و هم چیزای زیادی یاد بگیریم که در آینده با تلاشمون در دستیابی به بینشی عمیق در زندگی، میتونه زندگی بهتری رو برامون به ارمغان بیاره...
#گاهی خوبه از خودمون بپرسیم که بهتره
#لاک_پشت باشیم یا
#خرگوش؟
جوابش هم هر بار میتونه متفاوت باشه.
@BennuCommunity_fa