#تلنگر #یکبار_مصرفیک بار
مصرف شدهایم
مثل ظرفهایی که شاید کار را آسان کردهاند و دیگر لازم نیست بعد از
مصرف بشوریمشان، اما در کابینت و ویترین خانه هم جایی برای نگهداری ندارند و نگرانشان هم نیستیم و بعد از
مصرف یکراست میروند پیش تفالهی چای و دستمالکاغذی کثیف و پوشک بچهی خواهرمان که حسابی توی آن کار خرابی کرده...
بعد هم برای دهها و شاید صدها سال پسماندشان وبال گردن طبیعت و آیندگان هستند
درست مثل خاطرههای تلخی که ما هی مرور میکنیم و میرود به خورد دیانای هایمان و بعد هم تا سالهای سال دست از سر نسلهای بعدمان بر نمیدارند
اما ظروف گلگلی و شاید لپپریدهی مادربزرگ را دیدهاید؟
بعد از پنجاه سال هنوز هم وقتی شسته میشوند مثل روز اولشان برق میزنند
حتی قوری چینی بندزدهاش که وقتی یک چای از آن برایت میریزد، انگار بسته بسته قرص آرامبخش را در یک لیوان آب حل کردهای و یک نفس توی حلقت میریزی.
آخ که چه خوب میشد اگر دلمان مثل ظرفهای گلقرمز لبپریدهی خانهی مادربزرگ بود، مثل قوری چینی بند زدهاش... همان چیزهایی که هرچه میگذرد بوی کهنهگیشان بیشتر روح و روانمان را تسخیر میکند
همانها که بیشتر ار شکستگی و لبپریدگیشان، گلهای قرمزشان خودنمایی میکند
میلاد تقواییراد
چهارده فروردین نود و هفت
📝 #میلاد_تقوایی_راد @miladtaghvaei@ArakiBass