#کشتی #نوحبررسی خبر کشف
کشتی نوح
در ارتفاعات تخت سلیمان
چند روز پیش خبرگزاری ایسنا اعلام کرد که فسیل یک قطعه چوب در کوههای شمال کشور پیدا شده که ممکن است بقایای
کشتی نوح باشد. منبع این خبر روزنامه سان بود. این روزنامه نشریهای عامهپسند است که همانروز خبری در مورد کشف بقایای
کشتی نوح در کوهی در عراق منتشر کرده بود. ایسنا در حقیقت مرتکب دو خطا شد: اول اعتماد به روزنامهای بدنام که اشتهار به شبهعلم دارد؛ دوم ترجمه دمدستی و غلطی که موجب التهاب فضای رسانهای شد.
وظیفه رسانههای علمی نیز در مقابل راستیآزمایی این قبیل مدعیات بدآموز است. پرسشها و پاسخهایی که در ادامه میآید، طی مصاحبهای با روزنامه شهروند طرح شدهاند. پیوند انتهای این فرسته نیز شما را به IGTV بالتازار میبرد تا توضیحات مفصل بنده را درباره این موضوع بشنوید.
1⃣ فسیل چوب در چه شرایطی تشکیل میشود و چه قدمتی دارد؟
سنگوارههای چوب در مناطق مختلفی از کشور ما وجود دارند. قدمت هیچکدام از این سنگوارهها کمتر از ۱۰ میلیون سال نیست و حتی نمونههایی از سنگواره چوب به قدمت ۲۰۰ میلیون سال در ایران وجود دارد. به طور کلی برای اینکه چوب به سنگواره تبدیل شود، باید چند میلیون سال در شرایط خاصی در میان رسوبات قرار بگیرد تا بهتدریج انواع کانیها جایگزین مواد تشکیلدهنده بافت چوب شوند. در مناطق مختلف البرز، کرمان و آذربایجان سنگوارههای چوب مشاهده شده است. قدیمیترین این سنگوارهها در رسوبات تشکیلات شمشک در سراسر البرز و نیز سازند هجدک در کرمان دیده شدهاند که متعلق به اوایل دوره ژوراسیک هستند و قدمتی نزدیک به ۲۰۰ میلیون سال دارند. جدیدترین سنگوارههای چوب نیز تاکنون در منطقه آذربایجان بهویژه دشت مغان دیده شدهاند که قدمت آنها به دوره میوسن، یعنی حدود ۲۰ تا ۱۰ میلیون سال پیش باز میگردد.
2⃣ بنابراین آیا میتوان گفت بازمانده
کشتی نوح به صورت چوب سنگی درآمده است؟
خیر؛ سنگوارههای چوبی که به
کشتی نوح منتسب شدهاند، هرگز نمیتوانند کمتر از ١٠ میلیون سال داشته باشند و این خیلی بیشتر از مدت زمان حضور انسان روی کره زمین است.
3⃣ مسأله وجود بقایای موجودات دریازی در ارتفاعات را چگونه میتوان توضیح داد؟
به جز چند کوه آتشفشان که از انباشت گدازههای سردشده ساخته شدند، تمام کوهستانهای ایران بر اثر حرکت پوسته زمین و بالاآمدن رسوبات دریایی ساخته شدند. زمانی قاره کوچکی به شکل لوزی در میانه اقیانوس تتیس وجود داشت که آن را ایران مرکزی مینامیم. شمال ایران مرکزی دریایی وجود داشت که ایران مرکزی را از اوراسیا جدا میکرد و در جنوب آن دریایی دیگر که ایران مرکزی را از عربستان جدا میساخت. با پیشروی عربستان به سمت شمال، رسوبات کف دریایی که جنوب ایران مرکزی قرار داشت، به صورت چینخوردگی بزرگی بالا آمد و تبدیل به زاگرس شد. رسوبات دریای شمال ایران مرکزی نیز به همین صورت در شمال به صورت البرز بالا آمد. این فرآیند البته طی چند ١٠ میلیون سال و بسیار تدریجی رخ داد ولی علت اینکه در سراسر کوهستانهای البرز و زاگرس (و تمام کوهستانهای تشکیلشده از سنگهای رسوبی در کل جهان)، بقایای موجودات دریازی را بالای کوه پیدا میکنیم، همین موضوع است، نه اینکه سطح آبها زمانی چند کیلومتر بالاتر از امروز بوده است.
4⃣ به این ترتیب این ادعا را چطور میتوان ارزیابی کرد و آیا از منظر زمینشناسی و دیرینهشناسی میتوان به آن شک کرد؟
ما امروز با کسانی روبهرو هستیم که مدعی یافتن
کشتی نوح هستند و اعلام کردهاند که تکههایی از چوب سنگشده را در ارتفاع ۴۵۰۰ متری پیدا کردهاند و پس از بررسی شواهدی از زندگی موجودات آبزی را در این تکهچوبهای سنگشده کشف کردهاند که بهطور معمول در کف دریا زندگی میکنند. این ادعا نه با تاریخ و قدمت زندگی انسان روی زمین هماهنگی دارد، نه با علم زمینشناسی، نه با دیرینهشناسی. مهمترین نکته درباره تشکیل سنگوارهها این است که بسیار بعید است سنگواره در ارتفاعات تشکیل شود، مگر اینکه همان بالا، امکان رسوبگذاری و انباشت رسوبات بعدی وجود داشته باشد و کوهستان هم میلیونها سال دستنخورده باقی بماند تا بقایای موجودات بالای کوه به سنگواره تبدیل شود. اگر هم چیزی از جنس چوب ، چندهزارسال پیش بالای کوهی قرار گرفته باشد، چون احتمال رسوبگذاری بعدی در آن ارتفاع وجود ندارد، غیرممکن است که به سنگواره تبدیل شود یا جنس آن با طی کردن چند هزار سال به سنگ تبدیل شود
⚛به قلم دکتر عرفان خسروی