اندیشیدن تنها راه نجات

#تکامل(#دگرگونش)
#موش_ملخ_خوار
- 🐭 - موش ملخ خوار
Grasshopper mouse
بومی بیابان های جنوب غربی آمریکا است، رژیم غذایی موش ملخ خوار به طور معمول شامل حشرات، سوسک ها، ملخ ها، جیرجیرک ها، و عقرب ها می شود. آنها همچنین دیگر جوندگان کوچک مانند موش های صحرایی کانگورویی را شکار می کنند. برخلاف بیشتر موجودات، این شکارچی نترس در مقابل نیش عقرب دچار فلج‌شدگی نمی شود. دانشمندان بر این باورند که این سم با سیستم عصبی موش در تعامل است و درد را به حداقل می رساند. این مقاومت قابل توجه یک مزیت مضاعف به موش می دهد. عقرب ها به یک منبع غذایی قابل اعتماد تبدیل شده‌اند و رقابت برای این طعمه از سایر شکارچیان آسیب پذیر کاهش می یابد.




⚛ @AndisheKonim

پژوهشگران از فعالیت #مغز دو دسته #موش تصویربرداری کردند. یک دسته فقط آب و غذا داشتند با یک قفس کوچک، بدون هیچ سرگرمی و وسایل بازی و بدون مسیر پیچیده و در کل بدون هیچ تجربه غنی دیگری. دسته دوم برعکس! همه اینها را داشته‌اند با یک قفس بزرگتر و درکل یک تجربه‌ی بسیار غنی‌تر داشته اند_ از بچگی.
حال تفاوت ارتباطات مغزی این دو دسته را در تصویر بالا 👆 مشاهده می‌کنید. دسته‌ای که تجربه غنی داشته ارتباطات مغزی بسیار بیشتری داشته و دسته‌ی نخست که زندگیش فقط شامل خوردن و خوابیدن بوده و هیچ سرگرمی و چالشی و بازی و مسیر پیچیده ای نداشته،محروم بوده، ارتباطات بسیار کمتری داشته، فعالیت عصبی کمتری داشته.

این روی موشهاست، اما همین آزمایش را نمی‌شود روی انسان انجام داد. یعنی نمیشود از بچگی یک نفر را از همه چیز محروم کرد و صرفا به او غذا و آب و جای خواب داد و ایزوله اش کرد.
اما برای من این پرسش پیش می‌آید که آیا این می‌تواند تفاوت مغز فقیر و محروم را با مغزی که امکانات بیشتری در زندگی داشته نیز نشان بدهد؟

همچنین تفاوت مغز آن افرادی که از اینترنت استفاده ای نمی‌کنند و جامعه ناآگاه به اینترنت هستند و تک بعدی هستند_مثلا فقط مذهبی هستند را با افرادی که روزانه مطالعه بیشتری دارند و هزاران داده جدید  را از طریق اینترنت و کتاب وارد مغزشان می‌کنند، نشان بدهد یا نه.

در مورد موش ها نتیجه این بوده که مهم نیست به کدام پارامتر نگاه می کنیم، تجربه غنی تر به معنای واقعی کلمه باعث تقویت ارتباطات در شبکه های عصبی می شود.

خاستگاه اصلی :

https://doi.org/10.1016/j.bios.2023.115471




⚛ @AndisheKonim

#قلقلک دادن #موش_ها
برای کشف مرکز بازی در #مغز !


دانشمندان موش‌ها را قلقلک دادند تا «مرکز بازی»(Play Spot) در مغز را کشف کنند.
دانشمندان ممکن است با مهار بخشی از ساقه‌ی مغز موش‌ها مرکز بازی مغز را پیدا کرده باشند.

بازی برای حیوانی مثل موش چقدر مهم است؟

باید گفت که می‌تواند به اندازه‌ی نفس کشیدن برای آنها ضروری باشد. زمانی که دانشمندان قشر مغز موش‌ها که مرکز پردازش اطلاعات است را برداشتند، این حیوانات همچنان درگیر دعواهای ساختگی بودند. این رفتاری است که با عمل بازی در جوندگان مرتبط است. دعواهای ساختگی(mock fighting) شامل اجرای رفتارهای جنگی بدون قصد آسیب رساندن است که با هدف سرگرمی انجام می‌شود.
محققان مرکز علوم اعصاب محاسباتی برنشتاین (Bernstein) برلین در یک مطالعه‌ی جدید که در مجله‌ی Neuron منتشر شد، برای یافتن مرکز کنترل بازی در زیر قشر مغز شروع به کاوش کردند..

خوانش بیشتر : 👉

این تحقیق در
Neuron
منتشر شده است.




⚛ @AndisheKonim

محققان ژاپنی برای نخستین بار در جهان توانسته‌اند از سلول‌های یک #موش نر، تخمک بسازند و با کمک آن موشی متولد شده که دارای دو #پدر است. آنها برای این کار از سلول‌های پوست دو موش نر استفاده کرده‌اند.

پیش از این هم در آزمایشگاه، موش‌هایی با دو پدر یا دو مادر بیولوژیکی ایجاد شده بود. اما این نخستین بار است که با کمک سلول‌های یک موش نر موفق به تولید «تخمک» شده‌اند.

خاستگاه :

https://www.theguardian.com/science/2023/mar/08/scientists-create-mice-with-two-fathers-after-making-eggs-from-male-cells



⚛ @AndisheKonim

دانشمندان خون #موش های #پیر را به موش های #جوان تزریق کردند. سپس همه چیز عجیب شد.


اکسیر جوانی فعلا به عنوان یک افسانه باقی می ماند، اما پیر شدن یک جوان بدون گذر زمان، ممکن است چندان دور از ذهن نباشد.

در یک آزمایش جدید، زمانی که دانشمندان خون موش‌های مسن‌تر را به موش‌های جوان تزریق کردند،این موش ها برای مدت کوتاهی علائم پیری را تجربه کردند. این اثر پیری مشابهِ زمانی بود که سلول های انسانی در پلاسمای افراد مسن غوطه ور میشوند.

موش های جوان - سه ماهه و همه نر - از یک موش مسن تر، 22 تا 24 ماهه، خون دریافت کردند. سپس موش‌های جوان‌تر از نظر قدرت عضلانی مورد آزمایش قرار گرفتند تا ببینند آیا خونِ پیر اثرِ پیریِ بافت را ایجاد می‌کند یا خیر...

ادامه‌ی نوشتار : 👉



⚛ @AndisheKonim

#دگرگونش(#تکامل) #موش
موش دالان‌ساز احتمالا تنها پستانداری به جز انسان است که "کشاورزی" می‌کند!

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که موش‌های کیسه‌دار یا دالان‌ ساز، احتمالا تنها حیوان پستاندار غیر انسان هستند که زراعت می‌کند.
وقتی به پستانداران گیاه‌خوار فکر می‌کنیم، اغلب آنها را در حال جستجو یا خوردن غذا تصور می‌کنیم. با این حال، طبق تحقیقات جدید، "موش دالان‌ساز" یا موش کیسه‌دار، حیوانی است که در واقع غذای خود را پرورش می‌دهد و تنها پستاندار غیر انسانی است که این کار را انجام می‌دهد....

ادامه‌ی نوشتار : 👉



⚛ @AndisheKonim

🧠 #ورزش باعث افزایش ترشح
#دوپامین در #موش_ها می‌شود.


بر اساس تحقیقاتی که اخیراً در Journal of Neuroscience منتشر شده است، ورزش سیگنال دهی دوپامین را در نواحی حرکتی موش افزایش می دهد  .

شکی نیست که ورزش برای مغز خوب است – ورزش کردن می‌تواند خلق و خو را بهبود بخشد، حافظه را تقویت کند و از زوال شناختی جلوگیری کند. 

ورزش حتی باعث بهبود رفتار حرکتی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون می شود، اما مکانیسم دقیق آن مشخص نیست.

یک احتمال از طریق افزایش دوپامین است، یک انتقال دهنده عصبی مورد نیاز برای کنترل حرکتی و هیجانی که با پیشرفت بیماری کاهش می یابد.

خاستگاه :

https://neurosciencenews.com/exercise-dopamine-20592/



⚛ @AndisheKonim

#موش های پیر با تزریق مایعات
#مغزی موش های #جوان ، جوان شدند.


اخیراً یک مطالعه نشان می دهد که انواع مشکلات حافظه رایج در سنین بالا را می توان معکوس کرد و تنها چیزی که لازم است مقداری مایع مغزی نخاعی است که از جوانان برداشت می شود(حداقل در موش ها).

اگر این مطلب کمی آشنا به نظر می رسد، ممکن است به یک سری مطالعات مشابه فکر کنید که در اواسط دهه ۲۰۱۰ انجام شد، که نشان داد موش های مسن تر می توانند به طور کلی با خون حیوانات جوان تر جوان شوند - هم از انسان و هم از موش. FDA حتی مجبور شد به مردم هشدار دهد که این کار را متوقف کنند.

این مطالعه جدید در عوض پیوندهای بین حافظه و مایع مغزی نخاعی (CSF) را مورد بررسی قرار داد و نتایج امیدوار کننده قابل توجه بود.

تال ایرم، عصب شناس دانشگاه استنفورد، گفت: ما می دانیم که ترکیب CSF یا همان مایع مغزی نخاعی،با افزایش سن تغییر می کند، و در واقع، این تغییرات به طور معمول در کلینیک برای ارزیابی سلامت مغز و نشانگرهای زیستی بیماری استفاده می شود.

با این حال، ما به خوبی نمی دانیم که این تغییرات چگونه بر عملکرد سلول های پیر مغز تأثیر می گذارد.

برای بررسی، محققان به رهبری ایرم، موش‌های مسن‌تر (بین ۱۸ تا ۲۲ ماه) را گرفتند و همزمان با فعال شدن تون و نور چشمک زن، شوک ‌های سبکی به پای آنها وارد کردند. سپس موش‌ها به گروه‌هایی تقسیم شدند، به یک ‌گروه CSF موش جوان داده شد (از حیوانات ۱۰ هفته‌ای) و به گروه دیگر CSF مصنوعی داده شد.

در آزمایش‌هایی مانند این، اگر موش‌ها با دیدن نور چشمک زن،خشکشان بزند، به این معنی است که شوک پا را به خاطر می‌آورند و برای تکرار آن آماده می‌شوند.

در این مطالعه، سه هفته پس از انجام شوک‌های پا (که تیم آن را اکتساب حافظه» نامید)، محققان موش‌ها را آزمایش کردند و دریافتند حیواناتی که CSF از موش‌های جوان دریافت کرده بودند، نرخ انجماد بالاتر از حد متوسط ​​را نشان دادند. ، نشان می دهد که آنها حافظه بهتری دارند.

این با مجموعه‌ای از آزمایش‌های دیگر نشان داد ژن‌های خاصی (که در CSF جوان و پیر متفاوت هستند) می‌توانند برای دریافت پاسخ مشابه مورد استفاده قرار گیرند. به عبارت دیگر، نیاز به استخراج مایع مغزی کسی نخواهد بود.

ایرم گفت: وقتی نگاهی عمیق‌تر به تغییرات ژنی رخ داده در هیپوکامپ (ناحیه‌ای مرتبط با حافظه و کاهش شناختی مرتبط با افزایش سن) انداختیم، در کمال تعجب، نشانه‌ای قوی از ژن‌های متعلق به الیگودندروسیت‌ها را پیدا کردیم. الیگودندروسیت ها منحصر به فرد هستند زیرا اجداد آنها هنوز در تعداد زیادی در مغز سالخورده وجود دارند. ما دریافتیم که وقتی دوباره در معرض CSF جوان قرار می گیرند، تکثیر می شوند و میلین بیشتر در هیپوکامپ تولید می کنند.

در موش ها، تزریق یک فاکتور رشد فیبروبلاست به نام FGF17 توانست سلول های پیش ساز الیگودندروسیت را به روشی مشابه تزریق CSF تقویت کند.

الیگودندروسیت ها به ویژه مفید هستند زیرا میلین را تولید می کنند، ماده ای که فیبرهای عصبی را می پوشاند و مثل عایق عمل می کند. تزریق FGF17 توانست به موش های مسن کمک کند تا توانایی حافظه را افزایش دهند.

در حالی که این زمینه تحقیقاتی راه بسیار طولانی در پیش دارد تا بتوانیم از چنین بینش هایی برای افزایش حافظه در افراد مسن استفاده کنیم، یافته ها هیجان انگیز هستند و امیدواریم مطالعات آینده با پیروی از این سرنخ ها بتواند به ما کمک کند دوران بازنشستگی خود را بدون نیاز به متوسل شدن به مایعات بدن جوان ها بگذرانیم.

این مطالعه نه تنها نشان می دهد که FGF17 دارای پتانسیل درمانی است، بلکه نشان می دهد که مسیرهای تجویز دارو که به درمانگران اجازه می دهد مستقیماً به CSF دسترسی پیدا کنند، می تواند در درمان زوال عقل مفید باشد. چنین درمان هایی در حمایت از سالخوردگان بسیار مفید خواهد بود.

این تحقیق در Nature منتشر شده است.

خاستگاه :

https://www.sciencealert.com/scientists-rejuvenate-the-memories-of-elderly-mice-by-injecting-them-with-young-mouse-cerebrospinal-fluid




⚛ @AndisheKonim

#موش #رباتیکی که در حوادث و بلایای
طبیعی به کمک بازماندگان می‌آید.


محققان چینی در حال توسعه SQuRo #ربات کاوشگر جدیدی هستند که بعد از بروز حوادث و بلایای طبیعی می‌تواند به جستجوی افراد نیازمند به کمک پرداخته و نقش موثری داشته باشد.
این موش رباتیکی مهارت خاصی در عبور از زمین‌های ناهموار دارد و با وجودی که طراحی آن شبیه سنجاب رباتیکی است،اما در واقع موش چهارپای رباتیکی کوچکی است که در توسط موسسه فناوری پکن چین و با همکاری تیمی به سرپرستی پروفسور چینگ شی در حال توسعه است.
حداقل شعاع چرخشی این موش فقط 0.48 طول بدنش است که بسیار کمتر از سایر ربات‌های چهارپا در مقیاس مشابه است. همچنین گفته می‌شود SQuRo باریک‌تر و سبک‌تر از ربات‌های مشابه خودش بوده و وزن 220 گرمی دارد.موش رباتیکی کاوشگر می‌تواند باری تا وزن 200 گرم را حمل کند که این بار در واقع می‌تواند در قالب دوربین یا سنسورهای دیگر به بدن ربات وصل شود.
این ربات با هر بار زمین خوردن به راحتی بلند می‌شود و می‌تواند به راحتی از روی موانعی به ارتفاع 30 میلی‌متر راه برود و بدون اینکه تعادل خود را از دست بدهد در مسیری با زاویه ۱۵ درجه حرکت کند.


⚛ @AndisheKonim

راه رفتن #موش_های
#فلج با #نخاع_انسان!

دانشمندان ایمپلنت‌های نخاعی انسان را به گونه‌ای مهندسی کردند تا موش‌های فلج بتوانند دوباره راه بروند. این راه‌حل می‌تواند در مراحل بعدی به افراد فلج کمک کند تا راه بروند.

گروهی از محققان مرکز بیوتکنولوژی احیاکننده "ساگول" با موفقیت توانستند بافت‌های نخاع انسان را به صورت سه‌بعدی مهندسی کرده و آنها را در موش آزمایشگاهی مبتلا به فلج مزمن طولانی‌مدت بکارند. این اولین باری است که این کار انجام می‌شود.
نتایج این کار بسیار دلگرم کننده بوده و بر اساس مطالعه منتشر شده در مجله Advanced Sciences، میزان موفقیت تقریباً ۸۰ درصدی در بازیابی توانایی‌های راه رفتن در موش‌ها مشاهده شده است.

خاستگاه :

🔗 interestingengineering


⚛ @AndisheKonim

#دگرگونش #موش_صحرایی_برهنه
زبان کليپ انگلیسی با زیرنویس پارسی

با دنیای موش های صحرایی برهنه آشنا شوید. پستانداران عجیب وغریبی که زندگی اجتماعی چون حشرات را درزیر زمین شکل داده اند. اما چگونه آنها می توانند با جمعیت زیادشان درتونل های زیر زمینی با آن اکسیژن کم محیط دوام بیاورند؟


⚛ @AndisheKonim

#دگرگونش #موش سه پا

جربوا یا موش سه پا از خانواده #جوندگان . .

پاهای عقب جربوا بلند و به طور غیرمعمولی قدرتمند است ، البته متناسب با بدن این جونده کوچک.. باوجود چنین پاهایی می توانید کیلومترها حرکت کنید،
(از ویژگی های این جونده کوچولو )



⚛ @AndisheKonim

👁آیا #موش‌‌‌ های #صحرایی برهنه
عجیب‌ترین پستانداران هستند؟
زبان کلیپ انگلیسی با زیرنویس پارسی


👣کدام پستاندار زندگی اجتماعی یک حشره، خونسردی خزندگان و سوخت‌و‌ساز یک گیاه را داراست؟ موش‌‌‌های صحرایی برهنه، کچل و دندانه‌دار ممکن است زیبا نباشند، امّا فوق‌العاده هستند. توماس پارک توضیح می‌دهد که چگونه ویژگی‌های عجیب این موش‌‌های صحرایی در طول میلیون‌ها سال تکامل یافته است تا آن‌ها را برای زنده‌ماندن در شرایط سخت - به ویژه دوره‌های طولانیِ بدون اکسیژن سازگار کند.




⚛ @AndisheKonim

یک خبر خوب!

آسیب به طناب #نخاعی چیزی بوده که تا الان جبران‌ناپذیر محسوب می‌شده اما تحقیق جدیدی که تو مجله نیچر چاپ شده خبر داده که برای اولین بار محققین موفق شدند یک #موش را که دچار قطع نخاع کامل بوده درمان کنند و موش می‌تونه راه بره!

خاستگاه :
medicalxpress



⚛ @AndisheKonim

#‏کشت #گوش روی #موش

با استفاده از روش‌ چاپ سه‌بعدی،گوش‌هایی شبیه به گوش انسان را روی کمر موش‌ها پرورش میدهند
شاید از این روش بتوان برای ساخت گوش‌های جدید یا قسمت‌های دیگری از بدن استفاده کرد تا دیگر نیازی به جراحی وجود نداشته باشد.
روی ساعد دست انسان نیز پرورش داده میشود.

دانشگاه‌ سیچوان چین


⚛ @AndisheKonim

#دگرگونش #موش‌_کور

🍂موش کور اما وحشی
Talpa occidentalis
که در اسپانیا و پرتغال دارای ویژگی خاصی است که ماده ها می تواند با افزایش سطح هورمون های تستوسترون عضلات قوی و بافت های بیضه ایجاد می کنند.
بافت بیضه خال ماده (موش کور)اسپرم تولید نمی کند ، اما مقدار زیادی هورمون جنسی تستوسترون ایجاد می کند ، به این معنی که ماده ها به همان اندازه نرها بالا هستند. احتمالاً ، این "دوپینگ" طبیعی باعث می شود که موش کورهای ماده پرخاشگر و عضلانی باشند ، و این یک مزیت برای زندگی در زیر زمین است ، جایی که آنها مجبورند حفر کنده ها و برای منابع مبارزه کنند.

خاستگاه:
Phys.org


⚛ @AndisheKonim

▪️کشت #گوش روی کمر #موش

پژوهشگران چینی در بررسی جدید خود توانستند با استفاده از روش‌ چاپ سه‌بعدی، گوش‌هایی شبیه به گوش انسان را روی کمر موش‌ها پرورش دهند.
"دانشگاه سیچوان"(SCU) چین، گوش‌هایی شبیه به گوش انسان را با استفاده از روش چاپ سه‌بعدی روی کمر موش‌ها پرورش داده‌اند. شاید از این روش بتوان برای ساخت گوش‌های جدید یا قسمت‌های دیگری از بدن استفاده کرد تا دیگر نیازی به جراحی وجود نداشته باشد.
newscientist
به ۵ کودک چینی گوش های کشت شده پیوند زده شد


⚛ @AndisheKonim

کار شگفت انگیز چینی ها

تولد بچه #موش به کمک سلول‌های دو موش هم‌جنس‎ !

دانشمندان چینی موفق شدند با کمک سلول‌های بنیادی جنینی منفرد و مکانیسم نشانه‌گذاری ژنومی، از دو موش هم‌جنس نوزادهایی را متولد کنند.

گروهی از دانشمندان چینی موفق شدند، به کمک سلول‌های دو موش هم‌جنس، بچه موش‌هایی متولد کنند که برخی از آن‌ها سالم بوده و زنده ماندند. آن‌ها معتقدند که در این مطالعات، کاری غیرممکن ازنظر علمی انجام‌شده است. دانشمندان در چین با استفاده از یک روش مهندسی ژنتیک جدید، موش‌های سالم را با استفاده از دی ان ای والدین هم‌جنس متولد کردند. این موش‌های نوزاد از دو موش ماده بدون وجود موش نر متولدشده و رشد کردند و قادرند تا روند طبیعی زندگی خود را طی کند. چی ژو (Qi Zhou) از محققان آکادمی علوم چینی، به نشریات خبری اعلام کرد: «ما علاقه‌مند بودیم که بدانیم چرا پستانداران می‌توانند به‌تنهایی تکثیر جنسی را بر عهده بگیرند. ما تلاش کردیم با استفاده از سلول‌های بنیادی منفرد جنینی با حذف ژن‌ها، موش‌های صحرایی با والدین هم‌جنس زن و یا حتی موش‌هایی با دو والدین هم‌جنس نر متولد سازیم.»

یک مکانیسم ژنتیکی به نام تولید ژنوم، شرایط تولیدمثل جنسی را در پستانداران فراهم می‌کند، اما امکان تولیدمثل یکسان را از بین می‌برد . با خنثی کردن ژن‌های خاص، اعمال ترکیب ژنومی به مواد ژنتیکی تخمک‌ها و اسپرم به‌طور مؤثر انجام می‌شوند؛ اما زمانی که دی ان ای پدر و مادر در دو جنس وجود ندارد، مکانیسم نشانه‌گذاری ژنومی، فرایند نوترکیب ژنتیکی را مختل می‌کند که می‌تواند باعث اختلالات و نقص‌های رشدی شود. پیش‌ازاین دانشمندان موش نوزادی را از دو موش ماده با حذف ژن‌های ژنومی متولد کردند. چی ژو در این رابطه گفت: «بااین‌حال، موش‌های تولیدشده هنوز ویژگی‌های معیوب را نشان داده‌اند و روششان بسیار غیرعملی و برای استفاده، سخت بوده است.»

پس‌ازآن، چی ژو و همکارانش یک تکنیک جدید را با استفاده از سلول‌های بنیادی جنینی منفرد، سلول‌های بنیادی با نیمی از تعداد کروموزوم معمولی پرورش دادند. درواقع سلول‌های بنیادی جنینی منفرد دارای نیمی از تعداد ژن‌های ژنومی است. بائویانگ هو (Baoyang Hu) از دیگر محققان این پروژه تحقیقاتی در این رابطه توضیح می‌دهد که: «ما دریافتیم که سلول‌های بنیادی جنینی منفرد، بیشتر شبیه به سلول‌های زاینده‌ اولیه، پیش سازهای تخمک و اسپرم هستند و نشانه‌گذاری ژنومی که در سلول‌های جنسی بالغ قابل تکثیر پیداشده بود، پاک شد.» دانشمندان سلول‌های بنیادی جنینی منفرد اصلاح‌شده را به یک تخمک طبیعی موش اضافه و جنین را تولید کردند. به‌طورکلی این آزمایش موفق اما ناکارآمد بوده است چراکه با کمک این تکنیک، ۲۰۹ جنین تولیدشده و تنها ۲۹ عدد آن نوزاد سالم بوده‌اند.

قابل‌توجه است که تلاش دانشمندان برای به‌کارگیری سلول‌های بنیادی منفرد جنینی از دو موش نر به‌جایی رسید که تنها دو موش نوزاد از ۵۰۰ جنین به دنیا آمدند که هردوی آن‌ها در عرض ۴۸ ساعت مردند. ویی لی (Wei Li) از دیگر پژوهشگران این گروه تحقیقاتی در این رابطه گفت: «این تحقیق به ما نشان می‌دهد که چه چیزی امکان‌پذیر است. ما مشاهده کردیم که نقص در موش‌های دوجانبه می‌تواند از بین برود و موانع تولیدمثل دوجانبه در پستانداران نیز می‌تواند از طریق اصلاح نشانه‌گذاری ژنومی مرتفع شود.»

شرح کامل این پژوهش‌ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره ژورنال Cell Stem Cell به چاپ رسیده و قابل‌دسترس است⚛

ترجمه: فاطمه کردی

منبع: nationalgeographic و nature