اندیشیدن تنها راه نجات

🟢چرا برخی افراد به #فحاشی پناه می‌برند ؟ :

قسمت اول



🔸روانشناسان می گویند گاهی افراد در مواجهه با دیگران از ناسزا گفتن برای پوشاندن احساس شکست و ناکامی خودشان استفاده می کنند و با فحاشی کردن مشکلاتی روانی که در ساختار ذهنی شان وجود دارد را تسکین می دهند. فحش دادن، نوعی خشونت کلامی است و مانند خشونت فیزیکی می تواند آثار زیانباری بر روان انسان ها داشته باشد.
 
🔸این روزها شاهد خشونت کلامی در جامعه هستیم، پشت چراغ قرمز، در صف، هنگام رانندگی و حتی در مدارس و بین کودکان و نوجوانان کم سن و سال! مانند هر ناهنجاری اجتماعی و اخلاقی دیگر، این پدیده نیز ریشه در علت‌هایی روانشاختی، جامعه‌شناختی و فرهنگی دارد که در این گزارش مهمترین ریشه‌های روانشناختی مورد بررسی قرار گرفته است.

🔸فحاشی کلامی می توانند شامل فحش های جنسی، یا مواردی که توهین آمیز هستند، نسبت دادن نام حیوانات به انسان و تحقیر با عبارات قومیتی باشد. اهانت های نژادی/جنسیتی، کنایه های اجدادی، اصطلاحات مبتذل و عامیانه توهین آمیز نیز در این دسته قرار می‌گیرند.

1️⃣ناکامی و شکست : همه انسان ها در طول زندگی با شکست ها، ناکامی ها و چالش هایی روبرو هستند و اینکه بتوانند از این موارد با زبانی خوش و صلح آمیز گذر کنند، نشان از بالغ بودن آنها است. اما همه انسان های نمی توانند با سعه صدر از این چالش ها و مشکلات گذر کنند و در نتیجه دست به رفتارهای خشونت آمیز و گاهی فحاشی و ناسزاگویی می زنند. این افراد در کودکی و حتی بزرگسالی درباره اینکه بتوانند چالش ها را با زبان خوش حل کنند، آموزش ندیده اند.

2️⃣یادگیری اجتماعی : خشونت کلامی با زبان انجام می شود و زبان هم باید آموزش داده و آموزش دیده شود. وقتی کودکان در فضای مملو از خشونت و استفاده از واژه های تحقیرآمیز زندگی می کنند و بزرگ می شوند یا والدین مدام دعوا می کنند و با کلمات توهین آمیز یکدیگر را خطاب می کنند، کودکان نیز یاد می گیرند که در ارتباط با دیگرا از این نوع کلام و زبان استفاده کنند.

🔸ادامه در پست بعد..

#اندیشه_کنیم


⚛ @AndisheKonim

نگاهی بر #فحاشی های #محمد در قرآن به مخالفینش [۳]

⚜در دو پست قبل فحاشی محمد و مغالطه ایشان در قرآن را خواندیم.

🖋با این حال یکی از شبهات تکراری که مسلمین معمولا بدان متمسک میگردند قولی از شیخ طوسی[و تعداد دیگری از مفسرین]است که ایشان«شیخ طوسى» گوید: #برخی میگویند این آیات[۱۳ قلم] درباره ولید بن مغیرة المخزومى نازل شده و برخی نیز گویند: درباره اخنس بن شریق الثقفى نازل گردیده است چنان که از ابن عباس نقل شده است. برای بررسی این مورد سری به کتب تفسیری و حدیثی زدیم: [18940-عَنْ مُجَاهِدٍ فِي قَوْلِهِ: وَلا تُطِعْ كُلَّ حَلافٍ مَهِينٍ قال: هو الأسود بن عبد يغوث]...▫️ابوحاتم از مجاهد نقل کرده که این شخص اسود بن ابی یغوث هست ولی این حدیث غیرقابل احتجاج و مرسل است و در کتاب لباب النقول فی أسباب النزول از جلال الدین سیوطی به تحقیق عبدالرزاق المهدی حکم بر مرسل بودن حدیث داده شده است و هیچ سند متصل و صحیحی وجود ندارد که منظور آیه این شخص باشد در مورد ولید بن مغیره: زمخشری این ادعا رو بدون هیچ سندی در تفسیرالکشاف ذکر کرده و قدیمی ترین منبع در تفسیر مقاتل بن سلیمان هست که این شخص هم بدون هیچ سندی این مطلب رو ذکر کرده. مهم ترین سندی که من دیدم به شرح مقابل است:[نا يونس عن عيسى بن عبد اللّه التميمي عن الربيع بن أنس قال: نزلت في الوليد بن المغيرة:«عُتُلٍّ بَعْدَ ذلِكَ زَنِيمٍ»] 

▪️در این حدیث راوی اول یونس بن بکیر هست که ابن حجر در موردشون میگه صدوق 👈🏿يخطىء👉🏿 و قال أبو داود:ليس بحجة(حجت نیست) و راوی دوم عيسى بن عبد اللّه التميمي هم شرایط خوبی نداره قال ابوزرعه شیخ یهم کثیرا{بسیار توهم میزد} و قال ابن خراش صدوق سی الحفظ و قال أحمد و النسائی لیس بالقوی{احمد بن حنبل و نسائی میگویند قوی نیست} وقال مره:یکتب حدیثه الا انه یخطی و قال الفلاس سئ الحفظ و همینطور راوی اخر الربيع بن أنس البكري از صغار التابعين هست و همینطور متهم به تشیع شده و به علت تابعی بودن ایشون این حدیث هم مرسل و ضعیف هست

🔺پس تا اینجا مشخص شد مخاطب محمد نه ولید بن مغیره بود و نه اسود پس به سراغ اسناد اخنس بن شریق میرویم کلبی و سدی به صورت مرسل این قول رو ذکر کردن و در نتیجه اعتباری ندارد و قوی ترین سندی که در اثبات این قول وجود دارد حدیث زیر است:
▫️حدثني محمد بن سعد، قال: ثني أبي، قال: ثنى عمي، قال: ثني أبي، عن أبيه، عن ابن عباس (زَنِيمٍ) قال: والزنيم: الدعيّ، ويقال: الزنيم: ... ويقال: هو الأخنس بن شَرِيق الثَّقَفِيّ حلِيف بني زُهْرة.

▪️سند فوق نیز ضعیف است:محمد بن سعد هو ابن محمد بن الحسن بن عطیه العوفی:قال الذهبی فی المیزان:قال الخطیب:{کان لینا فی الحدیث} و روی الحاکم عن الدارقطنی:{انه لا باس به} و قال فی المغنی فی الضعفا:{لینه الخطیب},و عم ابیه هو الحسن بن الحسن بن عطیه قال فی المغنی:{ضعفوه} و الحسن بن عطیه قال فی المغنی:{ضعفه أبوحاتم و غیره} و عطیه بن سعد العوفی قال فی المغنی: {مجمع علی ضعفه}👈🏿.فالاسناده ضعیف👉🏿

🖋پس مشخص شد مفسرین مسلمان سالها بعد برای اینکه بتوانند فحاشی محمد بن عبدالله در قرآن رو اندکی تعدیل کنند مدعی شدند که این فحاشی مخاطب خاصی داشته ولی با بررسی اسناد این ادعا متوجه شدیم تمام این ادعا ها در سالهای پس از محمد ساخته و پرداخته شده و هیچ اعتباری ندارد.فلذا در این گفتار ثابت میشود محمد به جای ارائه استدلال به انتقاد مخالفین خود شروع به فحاشی به ایشان کرده است و آنهارا {زنازاده}،{گستاخ}و{گمراه} خوانده است حال آنکه در پست های قبل مغالطه بودن این نوع رویکرد را نشان دادیم و بی اخلاقی بودن این رویه به بداهت عقلی ثابت است.در اثبات اینکه مفسرین و لغت شناسان عرب زنیم رو معادل زنازاده در نظر گرفته بودند اسناد به کفایت ارسال شد به عنوان موید چند مورد دیگر نیز برای شما قرار میدهیم:

▪️روي عن محمد بن جمهور ، عن حماد بن عيسى ، عن الحسين بن مختار ، عنهم : في قوله تعالى: ( وَلا تُطِعْ كُلَّ حَلاَّفٍ مَهِينٍ )؟ ، الثاني. ( هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ عُتُلٍّ بَعْدَ ذلِكَ زَنِيمٍ )، قال :العتل : الكافر العظيم الكفر ،والزنيم : ولد الزنا

▪️حدثنا أبو كُرَيب، قال: أخبرنا ابن إدريس، قال: ثنا هشام، عن عكرمة، قال: هو الدعيّ.

▪️، وَقَالَ ابْنُ أَبِي حَاتِمٍ: حَدَّثَنَا أَبُو سَعِيدٍ الْأَشَجُّ حَدَّثَنَا عُقْبَةُ بْنُ خَالِدٍ عَنْ عَامِرِ بْنِ قُدَامَةَ قَالَ: سُئِلَ عِكْرِمَةُ عَنِ الزَّنِيمِ قَالَ: هُوَ وَلَدُ الزِّنَا

پایان

⚛ @AndisheKonim

نگاهی بر #فحاشی های #محمد در قرآن به مخالفینش [۲]

⚜در قسمت قبل ایرادات سخن محمد رو مشاهده کردیم و فهمیدیم زنیم به معنای زنازاده است و ایشان به مخالفین خود فحاشی کرده است. اسماعيل حقي مفسر حنفي در تفسير روح البيان نيز در حديثى درباره كسانى كه وارد بهشت نميشوند عتل الزنيم را نام ميبرد و درباره واژه زنيم ميگويد كه زنيم يعنى حرام زاده و كسى كه پدر او معلوم نباشد[وفى الحديث (لا يدخل الجنة جواظ ولا جعظرى ولا العتل الزنيم) ... بغت أم الوليد ولم يعرف حتى نزلت هذه الآية فمعنى زنيم حينئذ👈🏿ولد الزنى وبالفارسية حرام زاده كه پدر او معلوم نباشد👉🏿قال الشاعر زنيم ليس يعرف من أبوه ...] در سایت دانشنامه اسلامى نيز در تفسير آيه فوق واژه زنيم را زنازاده و بى اصل و نسب و حرامزاده معنا كرده است و در کتاب تفسير اثنى عشرى جلد سیزدهم از استاد حسین شاه عبد العظیم درباره آيه ١٣ سوره قلم به صراحت میگوید زنیم به معناى حرامزاده و بی اصل نسب است و ایضا در سايت اسلام كوئيست درباره آيه ١٣ سوره قلم منابعى را معرفى كرده است به عنوان مثال: كتاب المفردات فی غریب القرآن، ص ٣٨٣ درباره «زنیم» ميگويد: زنیم از ریشه «زنم» است که واژه «زنمه» نیز از همان ریشه می‌باشد. زنمه به قسمتى از گوش گوسفند می‌گویند که آویزان است، گویى جزء گوش نیست و تنها به آن آویزان است. و مراد از «زنیم» در این آیه، فردی است که اصل و نسب روشنى ندارد، و او را به قومى نسبت می‌دهند، در حالى‌که از آنها نیست و تیر خلاص رو فخرالدين رازى درمفاتیح الغیب درباره زنيم ميزند ایشان میگوید زنیم: یعنی زنا زاده‌ای که منسوب به قومى است که در نسب واقعاً از آنها نیست
Ⓜ️https://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa78313
Ⓜ️http://wiki.ahlolbait.ir/آیه_13_سوره_قلم

🔺با توجه به مستندات فوق مشاهده میکنیم که #مفسرین و #مترجمین این واژه را #زنازاده تفسیر کرده اند و دیگر جای هیچ بحثی پیرامون این لغت باقی نمانده است و همین آیه اثبات بی اخلاقی و بی منطقی محمد بن عبدالله پیامبر جعلی دین تروریستی اسلام است.
برای فهم بهتر استدلال محمد شکل منطقی آن را برای شما دوستان ترسیم میکنیم:

▫️مخالفین محمد:این آیات همان اساطیر پیشینان است و کسی به تو وحی نکرده
▪️محمد:شما {گستاخ},{زنازاده},{مانع خیر} و گناهکار هستید
▪️پس این قرآن اساطیر پیشینیان نیست !!!!

🖋کل استدلال محمد در پاسخ به انتقاد مخالفینش [فحاشی] و [مغالطه حمله به شخص] بوده و این در حالی است که یک انسان متشخص و منطقی برای اثبات ادعا های خود از براهین و استدلال های صادق استفاده میکند نه اینکه دست به دامان فحاشی و مغالطات بشود و مخالفین خود را زنازاده و فاسق معرفی کند .

⚛ @AndisheKonim

ادامه در پست بعد..

نگاهی بر #فحاشی_های_محمد در قرآن به مخالفینش [۱]

⚜در جای جای قرآن به عنوان کتاب دین تروریستی اسلام شاهد استفاده از الفاظ رکیک، تهمت های زننده و ناسزاهای بسیار به مخالفین محمد، آزاداندیشان و پیروان عقاید دیگر هستیم: ما در این سری مباحث به بررسی تنها یک مورد از فحاشی های محمد به مخالفینش میپردازیم و پرده از وقاحت و بی شرمی محمد، این پیامبر دروغین و کذاب بر میداریم در سوره القلم شاهد درگیری لفظی محمد با مخالفینش هستیم در واقع از سیاق سوره قلم چنین بر می آید که این سوره در پاسخ محمد بن عبدالله به ۲ مورد از اقوال مخالفینش یعنی:[مجنون بودن محمد] و [دزدی اساطیر گذشته و ثبت آن در قرآن] سروده شده است و در کمال تعجب شاهد این نکته هستیم که به جای پاسخ منطقی توسط محمد، وی زبان به فحاشی و مغالطه تخریب شخصیت[Argument Terminated]میگشاید. آیات بدین شرح هستند:

▫️مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿۱۲﴾عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ ﴿۱۳﴾أَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ ﴿۱۴﴾إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۵سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ ﴿۱۶﴾

▪️مانع خير متجاوز گناه پيشه (۱۲)گستاخ [و] گذشته از آن زنازاده است (۱۳)به خاطر آنکه مالدار است و صاحب پسران(۱۴)چون آيات ما بر او خوانده شود گويد افسانه ‏هاى پيشينيان است (۱۵)زودا كه بر بينى‏ اش داغ نهيم

🔺محمد در این آیه مرتکب مغالطاتی واضح، و ایضا بی اخلاقی کثیری گردیده است. وی در پاسخ به ادعای مخالفینش مبنی بر اینکه {قرآن افسانه پیشینیان} است مرتکب مغالطه تخریب شخصیت میشود و میگوید مخالفین من {زنازاده}،{گستاخ}،{گناهکار} و مانع خیر هستند!!!

🔺گیریم که بر فرض محال اینگونه باشد استدلال شما برای ابطال نقد ایشان که میگویند قرآن همان نقل اساطیر پیشین است چیست؟؟

▪️در ادامه محمد مرتکب به مغالطه تهدید و ارعاب میشود و مخالفین خود را تهدید میکند. قطعا این رفتار فوق از یک انسان عاقل و باشعور که پایه های منطق را بداند بر نمی آید چه برسد به اینکه محمد مدعی بود این سخنان هجو و لغو از جانب خدا بر وی ارسال گردیده است.

🖋اینک به سراغ آیه ۱۳ یعنی{عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ}میرویم و در معنای [زنیم] مستنداتی رو برای شما ارائه خواهیم نمود تا از هرگونه ماله کشی جلوگیری شود در ابتدای راه در کتاب لسان العرب چنین میخوانیم: [وقال الفراء: الزنیم الدعی الملصق بالقوم ولیس منهم، و فراء فرمود: زنیم شخصی منسوب به قوم است که از آنان نباشد...] و وقال ابن دريد في الجمهرة:[ورجل زَنيم: ذو علامةِ سَوْءٍ يُعرف بها. والزَّنيم: المُلصق بالقوم وليس معهم ولا منهم.ابن درید لغت شناسان عرب نیز میگوید زنیم کسی که خودش رو به قومی چسبانیده و از آن قوم نیست] و راغب اصفهانی در المفردات در معنای "زنیم" آورده: [الزنیم والمزنم: الزائد فی القوم ولیس منهم.زنیم و مزنم] و اما در کتاب خزانه الادب نیز میخوانیم [والزنیم: الملصق بالقوم ولیس منهم... زنیم کسی است که به قومی چسبیده ولی از آنان نیست] و ایضا در کتاب نثرالدر فی المحاضرات میخوانیم:[والزنیم: الدخیل فی القوم ولیس منهم و زنیم یعنی کسی که در قومی داخل شده باشد ولی از آنها نباشد]....برای فهم بهتر معنی این لفظ مثالی برای شما بیان میکنیم فرض کنید نام شخصی{حسین بن علی} باشد مطابق این اسم این حسین منسوب به قوم علی است حال اگر این شخص زنازاده باشد میشود کسی که خود را به قوم علی چسبانیده ولی از ایشان نیست مثلا از سلمان است. در کتاب محاضرات الأدباء و محاورات الشعراء و البلغاء میخوانیم:👈🏿 {والزنیم: منتسب الی غیر أبیه یعنی زنیم کسی که به غیر از پدرش(پدر واقعی) منتسب باشد👉🏿 مشخصا بیان این کلمه برای مخالفین نشان از بی اخلاقی محمد بن عبدالله، خالی بودن دست وی از استدلال و همینطور مغالطه آلود بودن کلام وی است.

⚛ @AndisheKonim

ادامه👇