اندیشیدن تنها راه نجات

#دگرگونش

فرگشت #شیر_دهی در #پستانداران


شیردهی به نوزاد توسط مادر دارای مزیت های تکاملی زیادی است و به همین دلیل در بین پستانداران گسترش پیدا کرد

با وجود این ویژگی ، دیگر احتیاجی نیست والدین فرزندان را برای پیدا کردن غذا به حال خود رها کنند
( مثل پرندگان و خزندگان )

چرا که منبع تغذیه ای مقوی و سالم برای نوزادان مهیا است و البته با هضم آسان ؛ به این ترتیب والدین تمام زمان را در کنار نوزادشان می مانند و حمایت و پشتیبانی بیشتری را نثارشان می کنند.


اما چه شد که این ویژگی پیدا شد؟

مطالعات و شواهد ژنتیکی نشان می دهد که شکل گیری غدد شیردهی تحت تاثیر همان ژنی است که دیگر ویژگی معرف پستانداران یعنی خز مو را کنترل می کند

این مطالعات زمان این اتفاق را تا منشاء اولیهٔ پستانداران به عقب می رانند.


حال بیایید فرض کنیم اجداد دور پستانداران هم مثل خیلی از تخم گذاران زمانی را بر روی تخم های خود میخوابیدند.

غده های پوستی سیناپسیدها « گروهی از جانوران که پستانداران را هم شامل میشوند »
مایعی آنتی باکتریال از خود ترشح می کرده که هم برای نگهداری تخم ها مفید بوده و هم نوزادی که علاوه بر غذایی که والدین برایش می آوردند از این مایع تغذیه میکرده و این موجب افزایش مواد غذایی موجود در این مایع توسط انتخاب طبیعی شد.

به این ترتیب زمانهایی که مادر ، نوزادان را برای جستجوی غذا رها میکرد

کمتر و کمتر شد و این یعنی حضور و حمایت بیشتر.


البته باید بدانیم که اگر چه همهٔ پستانداران دارای غدد شیری هستند ولی لزوماً دارای عضوی به شکل پستان نیستند.


این عضو در پستانداران مونوترم مثل پلاتیپوس بامزه حذف شد
چرا که نوزادان این جانور توانایی مکیدن را به علت تغییر شکل دهانشان از دست دادند.

و مجبورند شیر را از روی خز مادرشان لیس بزنند.


منبع استفاده شده :

Cowen's History of Life

Edited by Michael J . Benton
Sixth Edition

⚛ @AndisheKonim