چرا ما دوست داریم
#شکست #دیگران را ببینیم؟
تجربه لذت بردن از بدبختی دیگران یا Schadenfreude، یک احساس بسیار رایج است حتی ممکن است بدبینانه و کینه توزانه به نظر برسد، اما اگر تا به حال از احساس رضایت که در هنگام به هم ریختن دیگران احساس گناه کرده اید، به خودتان زیاد سخت نگیرید. Schadenfreude نتیجه چندین فرآیند عمیق است که مغز انسان میلیون ها سال در تکامل آن صرف کرده است.
اول از همه، انسانها حیوانات فوق العاده اجتماعی هستند. برخی از دانشمندان حتی به ما برچسب "فرا اجتماعی" می زنند. ما دائماً از افراد دیگر، روابط خود با آنها و از همه مهمتر در این زمینه، از موقعیت اجتماعی خود آگاه هستیم.
این آخرین مورد در اینجا کلیدی است. ما انسانها نیز به طور غریزی از سلسله مراتب کلی، نظم نوک زدن و جایگاه خود در آن آگاه هستیم. ما می خواهیم در سطح ناخودآگاه دوست داشته شویم، مورد احترام و توجه قرار بگیریم. این بخش بزرگی از نحوه درک ما از مکان ما در جهان است و بر رفتار و انگیزه ما تأکید می کند.
راههای زیادی برای ارتقای موقعیت اجتماعی شما وجود دارد. شما می توانید به موفقیت های بزرگ ورزشکاری دست پیدا کنید، در کار موفق شوید ، بزرگترین و بهترین خانه را داشته باشید، جدیدترین ابزار، بالاترین امتیاز در Fortnite و غیره را داشته باشید. با این حال، با بالا بردن موقعیت اجتماعی خود احساس خوبی خواهید داشت ، زیرا وقتی این کار را انجام می دهیم، مسیرهای پاداش لذت بخشی را در مغز ما ایجاد می کند. عکس آن نیز صادق است؛ مطالعات نشان داده است که داشتن موقعیت اجتماعی بسیار پایین استرس زا است و برای رفاه شما مضر است.
اما از آنجا که همه چیز ذهنی و نسبی است ، یکی از راههای بهبود موقعیت اجتماعی شما این است که شخص دیگری موقعیت خود را پایین بیاورد. و بنابراین ، وقتی می بینیم شخصی به طریقی به هم می ریزد که باعث می شود وجهه او از بین برود و در نتیجه موقعیت اجتماعی خود را از دست می دهد، می توانیم بدون هیچ هزینه ای برای ما ث، با بالا بردن جایگاه خود احساس رضایت مندی کنیم. (schadenfreude)
اغلب قربانی schadenfreude کسی است که از نظر ما مستحق آن
شکست و بدبختی است. افراد خوب و دوست داشتنی که دچار بدبختی می شوند، به ندرت لذت بخش است، حتی اگر از موقعیت بالاتری برخوردار باشند.
همه اینها از دیگر گرایش عمیق مغز انسان نشأت می گیرد: تعصب "جهان عادل". مغز ما تکامل یافته و تصور می کند که جهان یک مکان عادلانه است، حتی اگر شواهد واقعی این امر جمع نشده باشد. مغز ما به انصاف و عدالت ادراک شده همانند افزایش موقعیت اجتماعی پاسخ می دهد و واقعاً آن را دوست دارد.
بنابراین، وقتی شخصی که ما او را از نظر مقام بالاتر می دانیم که شاید از طریقی که ما آن را ناعادلانه می دانیم، به مقام خود رسیده است،
شکست و بدبختی را تجربه می کند به گونه ای که موقعیتش نسبت به ما تنزل می یابد، این حادثه بدون هزینه برای ما ارتقاء نسبی مقام ایجاد می کند.اگر با این دیدگاه نگاه کنیم، تعجب آورتر خواهد بود اگر مغز ما از schadenfreude لذّت نبرد.
خاستگاه :
https://www.sciencefocus.com/the-human-body/why-does-schadenfreude-exist/
⚛ @AndisheKonim