اندیشیدن تنها راه نجات

تحقیقات جدید نشان می دهد که جد انسان "لوسی" بدون مو بوده است. در اینجا دلیل اهمیت فلسفی آن خواهد آمد.

#لوسی ، #پوشش ، #شرم ، #برهنگی ، #لباس ، #مادر

لوسی عموماً به عنوان مودار به تصویر کشیده می شود، اما شواهد جدید نشان می دهد که او اینطور نبوده است. این کشف سؤالات جدیدی در مورد تاریخچه برهنگی ایجاد می کند.

پنجاه سال پیش، دانشمندان یک جمجمه تقریباً کامل فسیل شده و صدها قطعه استخوان از یک نمونه ماده ۳.۲ میلیون ساله از جنس Australopithecus afarensis را کشف کردند که اغلب به عنوان "مادر همه ما" توصیف می شود. در جشنی که پس از کشف او برگزار شد، او به دلیل آهنگ بیتلز به نام «لوسی در آسمان با الماس»، «لوسی» نام گرفت.

اگرچه لوسی برخی از معماهای تکاملی را حل کرده است، ظاهر او یک راز باقی مانده است.

رندرهای پرطرفدار، خز ضخیم و قهوه‌ای مایل به قرمزی به او می‌پوشانند که صورت، دست‌ها، پاها و سینه‌هایش از انبوهی از موی متراکم‌ بیرون می‌آیند.

این عکس مودار لوسی، احتمالا اشتباه است.

پیشرفت‌های فناوری در تجزیه و تحلیل ژنتیکی نشان می‌دهد که لوسی ممکن است برهنه یا حداقل موهای بسیار نازک‌تری داشته باشد.

طبق داستان تکاملی انسان‌ها و شپش‌های آن‌ها، اجداد نزدیک ما بیشتر موی پوست بدن خود را ۳ تا ۴ میلیون سال پیش از دست دادند و تا ۸۳۰۰۰ تا ۱۷۰۰۰۰ سال پیش نیز لباس نمی‌پوشیدند.

این بدان معناست که برای بیش از ۲.۵ میلیون سال، انسان های اولیه و اجدادشان به سادگی برهنه بودند...

خوانش بیشتر : 👉




⚛ @AndisheKonim

چطور بر #شرم #جنسی ام غلبه کنم؟
زبان کلیپ انگلیسی با زیرنویس پارسی



⚛ @AndisheKonim

#شرم
#روانشناسی #تکاملی

پوشیدن لباس در ابتدا به منظور مراقبت از بدن بوده ولی بعدها کاربردهای پیچیده‌تری نیز پیدا کرده است. پوشاندن آلت‌تناسلی در انسان نئاندرتال ارتباطی به شرم نداشته است. همین حالا نیز خیلی از قبایل بدوی که در آمازون زیست می‌کنند، نه لباس می‌پوشند و نه با معنا و مفهوم شرم آشنا هستند. نئاندرتال‌ها برای حفظ آلت تناسلی‌ خود در برابر آفتاب و سرما و برف و بوران ابتدا از برگ گیاهان و درختان استفاده می‌کردند. بعد از اینکه یاد گرفتند با سنگ ابزارهایی نظیر نیزه و تبر بسازند، شکارچیان نیرومندی شدند و توانستند حیواناتی مانند خرس‌‌ها و ماموت‌ها و آهوها و پستانداران محیط خود را شکار کنند و بعدها مردان نئاندرتال آموختند که از پوست ضخیم و خزدار حیوانات برای خود لباس‌ بسازند. آن‌ها چون در اقلیم خنک اروپایی سکونت داشتند ناچار بودند که لباس بپوشند تا بدن خود را در برابر سرما حفظ کنند وگرنه جان سالم به در نمی‌بردند. از آن‌جا که فسیل لباس باقی نمی‌ماند نمی‌توان به طور دقیق گفت که نیاکان ما از چه زمانی شروع به پوشیدن لباس کرده‌اند. مطالعه‌ای که بر روی شپش‌های بدن انسان انجام شده نشان می‌دهد که احتمالاً چیزی حدود صد و هفتاد هزار سال قبل نئاندرتال‌ها شروع به پوشیدن لباس کردند که شپش بدن‌ آن‌ها وارد لباس‌ها شدند و سپس به گونه‌ای جدید از شپش‌ سر مبدل گشتند. آهسته‌آهسته لباس‌ استفاده‌ای بیشتر از حفظ بدن در مقابل سرما پیدا کرد و تبدیل به ابزاری سمبلیک شد. در این‌جا بود که انسان‌ها غیر از گرم شدن به لحاظ اجتماعی نیز به لباس نیاز پیدا کردند. در واقع لباس‌ها قسمتی از هویت و فرهنگ و هنجارها و بایست و نبایست‌ها در اجتماعات مختلف شدند و همچنین مشخص‌کننده اینکه افراد دارای چه جایگاهی در اجتماع هستند و به کدام گروه اجتماعی یا سیاسی تعلق دارند.




⚛ @AndisheKonim

#شرم
#روانشناسی #تکاملی

در واقع شرم معنای مستقلی ندارد بلکه مدنی شده ی همان ترس است، ترس از قضاوت دیگران، ترس از عدم پذیرش اجتماعی، ووترس از مرگ و مثلا بقول دکتر سلاح دورپرتاب ... که فرد رو به لاک احتیاط و محافظه کاری می کشاند، اما تعریف عام از شرم یک تاکید اخلاقی بر وجوهی فرهنگی چون عفاف و نجابت دلالت میکند. پس شرم بخودی خود معنایی ندارد بلکه الگوی رفتاری است برای پذیرفته شدن اجتماعی، مثل اینکه افراد در هر مناسبتی چه نوع لباسی بپوشند و یا اینکه در ملاعام اجابت مزاج نکنند، همه ی این رفتارها را حاصل شرم میدانیم، یعنی همان احتیاط ترس و محافظه کاری برای رهایی از قضاوت و پذیرش اجتماعی...



⚛ @AndisheKonim

#دگرگونش

چرا ما خجالت می کشیم؟

ماهیت شرم و خجالت چیست؟

چرا انسان نیاز به شرم دارد؟

شرم چگونه در گونه انسان پدیدار شد؟

شرم و خجالت تقریبا در همه فرهنگها و جوامع بشری وجود دارد. اما چرا؟

تحقیقات مختلف دانشمندان به این پرسش پاسخ داده است که احساس شرم نیز مانند احساس درد در واقع یک سیستم دفاعی است.

عملکرد درد به گونه ای است که از آسیب به بافتها جلوگیری می کند.
احساس شرم نیز از آسیب‌ های ارتباطات اجتماعی جلوگیری کرده و آنها را بهبود می بخشد.

"جان توبی" استاد انسان شناسی دانشگاه سانتا باربارا بیان می کند که اجداد ما در گروه های اجتماعی کوچک شکارچی گردآورنده زندگی می کردند. در این اجتماعات کوچک ارزش شما به تامین غذای فرزندان، حفاظت و مراقبت بستگی داشته است.
در چنین شرایطی، این ارزشمندی شما در گروه ها از سوی اعضا به خصوصیاتی همچون همکاری، دوستی، مهارت شکار کردن، ایجاد اتحاد، جلب حس اعتماد از سوی دوستان، کمک به اعضای خانواده، مقابله با دشمنان بستگی دارد و این رویداد در گروه ها باعث می‌شود شما بیشتر کمک کنید (به دلیل همکاری ) و کمتر آسیب ببینید.
هنگامی که ارزش شما نزد اعضا کاهش پیدا می کند، میزان حس امنیت نیز کاهش پیدا کرده و این آسایش و امنیت شما در واقع از سوی اعضا تهدید می‌شود.
دانشمندان این رویداد را که تقریبا مجموع نظرات دانشمندان در بحث فرگشت می باشد، تئوری تهدید اطلاعات از شرم می نامند.
برنامه و سیستم عصبی شرم اتفاقی است که در اجداد ما بوجود آمده، چیزی که امروزه شما را وادار می کند بفهمید که چه میزان از سوی دیگران ارزشمند می باشید و به همین دلیل تلاش می کنید که برخی از رفتار و اعمال منفی خود را برای دور ماندن از سنجش دیگران انجام نداده و یا آن را مخفی کنید (این در واقع ساز و کار شرم می باشد).

محققان بیان می کنند که حس شرم یک نیاز مهم برای موفقیت در یک جامعه بشری می باشد.
این برنامه ریزی در سیستم عصبی که از اجدادمان به یادگار مانده، به شکلی است که بسیاری از رفتارهایمان از سوی اعضای جامعه کنترل و جهت دهی می شود.

#فرگشت
#شرم
⚛ @AndisheKonim

https://www.futurity.org/shame-humans-evolution-1112252-2/