اندیشیدن تنها راه نجات
#سیارکی
Канал
5,31 тыс.
подписчиков
22,7 тыс.
фото
21,1 тыс.
видео
8,79 тыс.
ссылок
کانال اندیشه(گسترش علم و مبارزه با خرافات، ادیان، شبه علم)
آیدی ادمین
@Printrun
@Salim_Evolution
گروه تلگرامی عقاید محترم نیستند
https://t.me/+afAiwBquqnIyZTli
اینستاگرام
https://www.instagram.com/p/Cpxu3rcjtzV/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
کتابخانه کانا
#سیارکی که پایان‌بخش حیات
#دایناسورها بود، در فصل بهار
به زمین برخورد کرد.
تقریباً ۶۶ میلیون سال پیش، رویدادی فاجعه‌بار سه‌چهارم تمام گونه‌های گیاهی و حیوانی روی زمین را از بین برد که مهم‌ترین آن‌ها، دایناسورها بودند. این معما که چرا بسیاری از گونه‌ها نابود شدند، درحالی‌که برخی گونه‌های دیگر زنده مانند، از مدت‌ها پیش ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است.
اکنون به‌گزارش آرس‌تکنیکا، مقاله‌ای جدید در نشریه‌ی نیچر نتیجه می‌گیرد که یکی از دلایل این گزینش تکاملی، زمان حادثه بود. نویسندگان مقاله برپایه‌ی تجزیه‌وتحلیل ماهی‌های فسیل‌شده‌ای که بلافاصله پس از وقوع رویداد مرگبار کشته شدند، به این نتیجه رسیده‌اند که رویداد انقراضی (دست‌کم در نیم‌کره‌ی شمالی) در فصل بهار به‌وقوع پیوست و چرخه‌ی تولید مثل سالانه‌ی بسیاری از گونه‌ها را از هم گسیخت.
پذیرفته‌شده‌ترین توضیح برای بیان علت آن انقراض دسته‌جمعی فاجعه‌بار، «فرضیه آلوارز» است که به افتخار لوئیس آلوارز، فیزیکدان آمریکایی و والتر، پسر زمین‌شناس او، بدین نام خوانده می‌شود. این دو دانشمند در سال ۱۹۸۰ پیشنهاد دادند که رویداد انقراضی مورد بحث احتمالاً در اثر برخورد سیارک یا دنباله‌داری عظیم به زمین رخ داد.
یک سیارک سرگردان از کمربند سیارکی، محتمل‌ترین عامل حادثه درنظرگرفته می‌شود. اما سال گذشته، اخترشناسان هاروارد گزینه‌ای جایگزین ارائه دادند: نوعی دنباله‌دار خاص که از ابر اورت، محدوده‌ی دربردارنده‌ی خرده‌اجرام در مرز منظومه شمسی سرچشمه گرفت. این دنباله‌دار دراثر گرانش سیاره مشتری از مسیر خود خارج و به سمت خورشید پرتاب شد. بااین‌حال فعلا سیارک سرگردان مورد توافق عمومی است.
محتمل‌ترین محل برخورد، دهانه‌ای بزرگ است که ژئوفیزیکدانان نخستین‌بار در اواخر دهه‌ی ۱۹۷۰ آن را در چیکسولوب مکزیک در شبه‌جزیره یوکاتان یافتند.
سنگ برخوردی به اندازه کافی بزرگ بود (بین ۱۱ تا ۸۱ کیلومتر) تا گرانیت را از اعماق زمین ذوب کند، تکان دهد، خارج کند و احتمالاً باعث ایجاد ابرسونامی و پرتاب سنگ‌های بخارشده و سولفات به جو زمین شود. شواهد زمین‌شناسی برای آتش‌سوزی‌های جنگلی در وسعت زیاد نیز مستند شده‌اند. پژوهشگران برآورد کرده‌اند که برخورد سیارک، بیش از یک میلیون برابر بیشتر از بمب‌های رهاشده در هیروشیما و ناکازاکی در سال ۱۹۴۵ انرژی آزاد کرد.
⚛ @AndisheKonim
#دایناسورها بود، در فصل بهار
به زمین برخورد کرد.
تقریباً ۶۶ میلیون سال پیش، رویدادی فاجعه‌بار سه‌چهارم تمام گونه‌های گیاهی و حیوانی روی زمین را از بین برد که مهم‌ترین آن‌ها، دایناسورها بودند. این معما که چرا بسیاری از گونه‌ها نابود شدند، درحالی‌که برخی گونه‌های دیگر زنده مانند، از مدت‌ها پیش ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است.
اکنون به‌گزارش آرس‌تکنیکا، مقاله‌ای جدید در نشریه‌ی نیچر نتیجه می‌گیرد که یکی از دلایل این گزینش تکاملی، زمان حادثه بود. نویسندگان مقاله برپایه‌ی تجزیه‌وتحلیل ماهی‌های فسیل‌شده‌ای که بلافاصله پس از وقوع رویداد مرگبار کشته شدند، به این نتیجه رسیده‌اند که رویداد انقراضی (دست‌کم در نیم‌کره‌ی شمالی) در فصل بهار به‌وقوع پیوست و چرخه‌ی تولید مثل سالانه‌ی بسیاری از گونه‌ها را از هم گسیخت.
پذیرفته‌شده‌ترین توضیح برای بیان علت آن انقراض دسته‌جمعی فاجعه‌بار، «فرضیه آلوارز» است که به افتخار لوئیس آلوارز، فیزیکدان آمریکایی و والتر، پسر زمین‌شناس او، بدین نام خوانده می‌شود. این دو دانشمند در سال ۱۹۸۰ پیشنهاد دادند که رویداد انقراضی مورد بحث احتمالاً در اثر برخورد سیارک یا دنباله‌داری عظیم به زمین رخ داد.
یک سیارک سرگردان از کمربند سیارکی، محتمل‌ترین عامل حادثه درنظرگرفته می‌شود. اما سال گذشته، اخترشناسان هاروارد گزینه‌ای جایگزین ارائه دادند: نوعی دنباله‌دار خاص که از ابر اورت، محدوده‌ی دربردارنده‌ی خرده‌اجرام در مرز منظومه شمسی سرچشمه گرفت. این دنباله‌دار دراثر گرانش سیاره مشتری از مسیر خود خارج و به سمت خورشید پرتاب شد. بااین‌حال فعلا سیارک سرگردان مورد توافق عمومی است.
محتمل‌ترین محل برخورد، دهانه‌ای بزرگ است که ژئوفیزیکدانان نخستین‌بار در اواخر دهه‌ی ۱۹۷۰ آن را در چیکسولوب مکزیک در شبه‌جزیره یوکاتان یافتند.
سنگ برخوردی به اندازه کافی بزرگ بود (بین ۱۱ تا ۸۱ کیلومتر) تا گرانیت را از اعماق زمین ذوب کند، تکان دهد، خارج کند و احتمالاً باعث ایجاد ابرسونامی و پرتاب سنگ‌های بخارشده و سولفات به جو زمین شود. شواهد زمین‌شناسی برای آتش‌سوزی‌های جنگلی در وسعت زیاد نیز مستند شده‌اند. پژوهشگران برآورد کرده‌اند که برخورد سیارک، بیش از یک میلیون برابر بیشتر از بمب‌های رهاشده در هیروشیما و ناکازاکی در سال ۱۹۴۵ انرژی آزاد کرد.
⚛ @AndisheKonim
حرکت #سیارکی عظیم به سوی زمین؛ جای نگرانی نیست
دانشمندان نخستین بار این #سیارک را در سال ۱۹۸۲ کشف کردند.
بنا به اعلام #ناسا ، یک سیارک به ابعاد برج ایفل در ماه دسامبر، در حال حرکت به‌سوی زمین است. اما لزومی ندارد وحشت کنید؛ زیرا ردیاب سیارک سازمان فضایی ایالات متحده می‌گوید که این سنگ «بالقوه خطرناک» در تاریخ ۱۱ دسامبر (۲۰ آذر)، از فاصله ۲.۴ میلیون مایلی (۳.۸ میلیون کیلومتری) زمین فقط عبور خواهد کرد. اگرچه بعید است این سیارک ۳۳۰ متری که «نرئوس ۴۶۶۰» نام گرفته، تهدیدی را متوجه زمین کند، پیش‌بینی می‌شود در دهه‌های آینده ۱۲ بار دیگر از نزدیک (زمین) عبور کند.
بر اساس پیش‌بینی‌ها، نزدیک‌ترین گذر این سیارک تخم‌مرغ شکل در روز چهاردهم فوریه سال ۲۰۶۰ (۲۵ بهمن ۱۴۳۸) در زمانی رخ خواهد داد که این سیارک به فاصله کمتر از ۷۴۵ هزار و ۶۴۵ مایلی (حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار کیلومتری) برسد. در مقایسه، فاصله زمین و ماه حدود ۲۳۹ هزار مایل (تقریبا ۳۸۵ هزار کیلومتر) است.
دانشمندان نخستین بار این سیارک را در سال ۱۹۸۲ کشف کردند و به دلیل مدار نزدیکش به زمین، امکان دسترسی به آن با فضاپیما به صورت بالقوه وجود دارد.
⚛ @AndisheKonim
دانشمندان نخستین بار این #سیارک را در سال ۱۹۸۲ کشف کردند.
بنا به اعلام #ناسا ، یک سیارک به ابعاد برج ایفل در ماه دسامبر، در حال حرکت به‌سوی زمین است. اما لزومی ندارد وحشت کنید؛ زیرا ردیاب سیارک سازمان فضایی ایالات متحده می‌گوید که این سنگ «بالقوه خطرناک» در تاریخ ۱۱ دسامبر (۲۰ آذر)، از فاصله ۲.۴ میلیون مایلی (۳.۸ میلیون کیلومتری) زمین فقط عبور خواهد کرد. اگرچه بعید است این سیارک ۳۳۰ متری که «نرئوس ۴۶۶۰» نام گرفته، تهدیدی را متوجه زمین کند، پیش‌بینی می‌شود در دهه‌های آینده ۱۲ بار دیگر از نزدیک (زمین) عبور کند.
بر اساس پیش‌بینی‌ها، نزدیک‌ترین گذر این سیارک تخم‌مرغ شکل در روز چهاردهم فوریه سال ۲۰۶۰ (۲۵ بهمن ۱۴۳۸) در زمانی رخ خواهد داد که این سیارک به فاصله کمتر از ۷۴۵ هزار و ۶۴۵ مایلی (حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار کیلومتری) برسد. در مقایسه، فاصله زمین و ماه حدود ۲۳۹ هزار مایل (تقریبا ۳۸۵ هزار کیلومتر) است.
دانشمندان نخستین بار این سیارک را در سال ۱۹۸۲ کشف کردند و به دلیل مدار نزدیکش به زمین، امکان دسترسی به آن با فضاپیما به صورت بالقوه وجود دارد.
⚛ @AndisheKonim
#سیارکی پنهان در پشت خورشید
از بیخ گوش #زمین گذشت.
سیارکی کوچک یکشنبه شب گذشته با سرعتی زیاد از مجاورت قطب جنوب عبور کرده است. این جرم فضایی به اندازه یک یخچال موسوم به 2021 UA1 سومین سیارکی است که بدون حادثه اما بسیار به کره زمین نزدیک شد.
خبرنامه علمیCNET اندازه این سیارک را حدود دو متر تخمین زده و برآورد کرده است که اگر این سیارک به زمین برخورد هم می‌کرد، قسمت اعظم آن در همان ابتدا در برخورد با جو می‌سوخت.
قطر این شیء آسمانی تنها دو متر بود، به این معنی که در صورت نزدیک‌تر شدن به زمین احتمالاً در اتمسفر می‌سوخت. تونی دان، ستاره‌شناسی که تارنمای اوربیتال سیمولیتر (Orbitsimulator) را اداره می‌کند، در توییت خود نوشت: «غافلگیرکننده بودن نزدیکی این سیارک ازاین‌جهت بود که پشت خورشید قرار داشت و در روشنایی روز رسید. بنابراین تا زمانی که به نزدیک‌ترین فاصله رسید غیرقابل‌کشف بود.»
در تاریخ زمین فقط دو سیارک دیگر بیش از این به زمین نزدیک‌تر شده بودند: یکی سیارک ۲۰۲۰ کیو جی (۲۰۲۰QG) بود که به فاصله تنها ۲۹۴۶ کیلومتری زمین بر فراز اقیانوس هند جنوبی رسید - که این سیارک هم به‌اندازه کافی کوچک بود که خطری را متوجه زمین نکند - و سیارک ۲۰۲۰ وی تی چهار (VT4۲۰۲۰) که در جمعه سیزدهم [توضیح مترجم: سیزدهم نوامبر ۲۰۲۰] به فاصله تنها چند صد کیلومتری زمین رسید.
اگرچه اندازه این سیارک‌ها کوچک‌تر از آن است که اثر مخرّبی بر زمین بگذارند، احتمال برخورد سیارکی بزرگ‌ترکه موجب وارد شدن خسارتی قابل‌توجه به زمین شود، موضوعی است که بسیاری از دانشمندان خود را برای آن آماده می‌کنند.
ناسا در ماه مه، شبیه‌سازی یک‌هفته‌ای برگزار کرد تا خود را برای چنین حالتی آماده کند اما به این نتیجه رسید که هیچ فناوری بر روی زمین وجود ندارد که از وقوع چنین چیزی جلوگیری کند.
تنها واکنش، تخلیه مناطق پیش از برخورد سیارک است، حتی اگر که ناحیه برخورد در بخش‌های بزرگی از شمال آفریقا و اروپا باشد.
پژوهشگران چینی ارسال بیش از ۲۰ موشک که می‌تواند یک سیارک عظیم را متوقف کند مورد بررسی قرار داده‌اند. مرکز ملی علوم فضایی چین در جریان شبیه‌سازی‌ها دریافت که برخورد هم‌زمان ۲۳ موشک لانگ مارچ ۵، که وزن آن‌ها در هنگام ترک زمین ۹۰۰ تن است، می‌تواند یک سیارک را تا حدود ۹۰۰۰ کیلومتر (۱٫۴ برابر شعاع زمین) از مسیر اصلی خود منحرف کند.
⚛ @AndisheKonim
از بیخ گوش #زمین گذشت.
سیارکی کوچک یکشنبه شب گذشته با سرعتی زیاد از مجاورت قطب جنوب عبور کرده است. این جرم فضایی به اندازه یک یخچال موسوم به 2021 UA1 سومین سیارکی است که بدون حادثه اما بسیار به کره زمین نزدیک شد.
خبرنامه علمیCNET اندازه این سیارک را حدود دو متر تخمین زده و برآورد کرده است که اگر این سیارک به زمین برخورد هم می‌کرد، قسمت اعظم آن در همان ابتدا در برخورد با جو می‌سوخت.
قطر این شیء آسمانی تنها دو متر بود، به این معنی که در صورت نزدیک‌تر شدن به زمین احتمالاً در اتمسفر می‌سوخت. تونی دان، ستاره‌شناسی که تارنمای اوربیتال سیمولیتر (Orbitsimulator) را اداره می‌کند، در توییت خود نوشت: «غافلگیرکننده بودن نزدیکی این سیارک ازاین‌جهت بود که پشت خورشید قرار داشت و در روشنایی روز رسید. بنابراین تا زمانی که به نزدیک‌ترین فاصله رسید غیرقابل‌کشف بود.»
در تاریخ زمین فقط دو سیارک دیگر بیش از این به زمین نزدیک‌تر شده بودند: یکی سیارک ۲۰۲۰ کیو جی (۲۰۲۰QG) بود که به فاصله تنها ۲۹۴۶ کیلومتری زمین بر فراز اقیانوس هند جنوبی رسید - که این سیارک هم به‌اندازه کافی کوچک بود که خطری را متوجه زمین نکند - و سیارک ۲۰۲۰ وی تی چهار (VT4۲۰۲۰) که در جمعه سیزدهم [توضیح مترجم: سیزدهم نوامبر ۲۰۲۰] به فاصله تنها چند صد کیلومتری زمین رسید.
اگرچه اندازه این سیارک‌ها کوچک‌تر از آن است که اثر مخرّبی بر زمین بگذارند، احتمال برخورد سیارکی بزرگ‌ترکه موجب وارد شدن خسارتی قابل‌توجه به زمین شود، موضوعی است که بسیاری از دانشمندان خود را برای آن آماده می‌کنند.
ناسا در ماه مه، شبیه‌سازی یک‌هفته‌ای برگزار کرد تا خود را برای چنین حالتی آماده کند اما به این نتیجه رسید که هیچ فناوری بر روی زمین وجود ندارد که از وقوع چنین چیزی جلوگیری کند.
تنها واکنش، تخلیه مناطق پیش از برخورد سیارک است، حتی اگر که ناحیه برخورد در بخش‌های بزرگی از شمال آفریقا و اروپا باشد.
پژوهشگران چینی ارسال بیش از ۲۰ موشک که می‌تواند یک سیارک عظیم را متوقف کند مورد بررسی قرار داده‌اند. مرکز ملی علوم فضایی چین در جریان شبیه‌سازی‌ها دریافت که برخورد هم‌زمان ۲۳ موشک لانگ مارچ ۵، که وزن آن‌ها در هنگام ترک زمین ۹۰۰ تن است، می‌تواند یک سیارک را تا حدود ۹۰۰۰ کیلومتر (۱٫۴ برابر شعاع زمین) از مسیر اصلی خود منحرف کند.
⚛ @AndisheKonim
Telegram
attach 📎
ب#مباران #اتمی #سیارکی که به طرف #زمین می‌آید می‌تواند مانع از برخورد مرگبار احتمالی شود.
دانشمندان از سال‌ها پیش سرگرم مطالعه بر روی روش‌هایی هستند که در صورت نزدیک شدن یک سیارک به زمین بتواند بشر را نجات دهد. شلیک بمب اتم، قوی‌ترین سلاح ساخت انسان، به سوی این اجرام آسمانی هرچند همواره به عنوان آخرین لایه دفاعی در برابر تصادم مهلک محسوب می‌شده است با این حال درباره کارآیی این روش تردید‌های جدی وجود داشت.
اکنون یک تحقیق که در دانشگاه جانز هاپکینز آمریکا انجام شده است نشان می‌دهد این روش می‌تواند مثمر ثمر باشد. پژوهشگران برای فهمیدن میزان کارآیی این شیوه، برخورد یک بمب اتمی به قدرت ۱ مگاتن را با یک سیارک ۱۰۰ متری با کامپیوتر مدل‌سازی کردند.
دانشمندان می‌گویند چالش اصلی شلیک بمب اتمی به سمت اجرام آسمانی تهدیدزا این است که چه زمانی باید این عمل را انجام داد؟ چرا که اگر دیر این عمل انجام شود باران خرده قطعات شهاب‌سنگ می‌تواند به نوبه خود خطری مرگبار برای زمین تولید کند. در همین حال تشخیص اینکه پس از انفجار یک سیارک قطعات سنگی پخش شده به کجا می‌روند کار آسانی نیست.
⚛ @AndisheKonim
دانشمندان از سال‌ها پیش سرگرم مطالعه بر روی روش‌هایی هستند که در صورت نزدیک شدن یک سیارک به زمین بتواند بشر را نجات دهد. شلیک بمب اتم، قوی‌ترین سلاح ساخت انسان، به سوی این اجرام آسمانی هرچند همواره به عنوان آخرین لایه دفاعی در برابر تصادم مهلک محسوب می‌شده است با این حال درباره کارآیی این روش تردید‌های جدی وجود داشت.
اکنون یک تحقیق که در دانشگاه جانز هاپکینز آمریکا انجام شده است نشان می‌دهد این روش می‌تواند مثمر ثمر باشد. پژوهشگران برای فهمیدن میزان کارآیی این شیوه، برخورد یک بمب اتمی به قدرت ۱ مگاتن را با یک سیارک ۱۰۰ متری با کامپیوتر مدل‌سازی کردند.
دانشمندان می‌گویند چالش اصلی شلیک بمب اتمی به سمت اجرام آسمانی تهدیدزا این است که چه زمانی باید این عمل را انجام داد؟ چرا که اگر دیر این عمل انجام شود باران خرده قطعات شهاب‌سنگ می‌تواند به نوبه خود خطری مرگبار برای زمین تولید کند. در همین حال تشخیص اینکه پس از انفجار یک سیارک قطعات سنگی پخش شده به کجا می‌روند کار آسانی نیست.
⚛ @AndisheKonim
🌏حدود چهار ماه دیگر، در روز دوم نوامبر #سیارکی به نام (2018 VP1)، از فاصله ای نسبتا نزدیک به زمین عبور خواهد کرد. سیارکی پانزده کیلوگرمی، با طول حدودی دو متر و عرض ۹۰ سانتی متر احتمالا با ورود به اتمسفر زمین از بین خواهد رفت. هرچند چنین احتمالی بنا به محاسبه دانشمندان چیزی حدود ۱ به ۲۴۰ خواهد بود و از این رو خطری زمین را تهدید نخواهد کرد. نگرانی دانشمندان از سیارک هایی مثل 2010 RF12 است که با قطره حدود هشت متر در صورت برخورد به زمین خساراتی برجای خواهد گذاشت. با این وجود تا سال ۲۰۹۵ لازم نیست نگران برخورد آن با زمین باشیم!
⚛ @AndisheKonim
⚛ @AndisheKonim