اندیشیدن تنها راه نجات

آیا #تکامل_آوایی #حنجره انسان باعث پدید آمدن زبان شده است؟


مطالعه‌ی جدید نشان می‌دهد که احتمالاً از دست دادن برخی ماهیچه‌های حنجره باعث تکامل زبان در انسان‌ها شده است.
اگر می‌توانید این جمله را با صدای بلند بخوانید. با انجام این کار مجموعه‌ای از فرایندها آغاز می‌شود که نتیجه‌ی آن بیرون دمیدن هوا از شش‌ها به‌سمت دو ماهیچه است. این ماهیچه‌ها شروع به ارتعاش کرده و امواج صوتی تولید می‌کنند که پس از عبور از دهان وارد جهان پیرامون می‌شوند. این ماهیچه‌ها تارهای صوتی یا چین‌های صوتی نام دارند و ارتعاش آن‌ها پایه و اساس تولید صدا در انسان‌ها به‌شمار می‌رود؛ اما این تارهای صوتی از ظهور و تکامل زبان نیز حکایت می‌کنند.
برای چندین سال گروهی از دانشمندان، عمدتاً از کشور ژاپن، با استفاده از فناوری تصویربرداری به مطالعه‌ی فیزیولوژی گلوی ۴۳ نوع از نخستی‌سانان ازجمله بابون‌ها، اورانگوتان‌ها، ماکاک‌ها و ژامپانزه‌ها و البته انسان‌ها پرداختند. تمام این‌ گونه‌ها به‌جز یک مورد دارای ساختار آناتومی مشابه در قسمت گلو بودند؛ یک جفت ماهیچه‌ی برجسته به‌نام پرده‌ی صوتی یا لب‌های صوتی که درست بالای تارهای صوتی قرار گرفته‌اند. تنها مورد استثنا هومو ساپینس یا همان انسان‌ها بودند.
محققان همچنین دریافتند که وجود لب‌های صوتی در سایر نخستی‌سانان باعث ناپایدارسازی صدای آن‌ها شده و تن و طنین صدا را مشوش و غیرقابل‌پیش‌بینی می‌کند. یافته‌های محققان نشان می‌دهد حیواناتی که پرده‌ی صوتی دارند با توجه به گوش‌خراش بودن صدای آن‌ها کنترل کمتری بر توانایی ارتباط اولیه دارند. از طرف دیگر انسان‌ها به دلیل نداشتن پرده‌ی صوتی می‌توانند صداهای ظریف‌تر و پایدارتری با هم‌نوعان خود تبادل کنند. گفتنی است یافته‌های محققان هفته‌ی پیش در ژورنال ساینس به‌ انتشار رسیده است.
دانشمندان از سال‌ها پیش از وجود لب‌های صوتی در نخستی‌سانان مطلع بودند اما نقش آن‌ها در توانایی برقراری ارتباط چندان مشخص نبود. در سال ۱۹۸۴، سوگیو هایاما زیست‌شناس دانشگاه کیوتو از گلوی یک شامپانزه با هدف مطالعه‌ی واکنش‌های غیرارادی او تحت شرایط بی‌هوشی فیلم‌برداری کرد. اما در طول فیلم‌برداری شامپانزه از بیهوشی بیدار شده و شروع به نعره‌ زدن کرد.
دهه‌ها بعد، تاکشی نیشیمورا، زیست‌شناس دانشگاه کیوتو و از دانشجویان سابق دکتر هایاما و محقق ارشد تحقیق اخیر به بازبینی فیلم ضبط‌شده توسط استاد خود پرداخت. نیشیمورا دریافت که پس از بیدارشدن شامپانزه و هنگام نعره زدن لب‌های صوتی او هم‌زمان با تارهای صوتی شروع به ارتعاش می‌کنند و نوعی پیچیدگی مکانیکی به صدای شامپانزه اضافه می‌کنند که تنظیم تن و طنین آن را دشوار می‌کند.
نیشیمورا و همکاران او که به وجود لب‌های صوتی در شامپانزه‌ها و نقش کلی آن در برقراری ارتباط بین آنان علاقه‌مند شده بود به مطالعه‌ی حنجره‌ی دیگر نخستی‌سانان پرداختند. کشف وجود یک پرده‌ی اضافی در گلوی این حیوانات برای محققان شگفت‌آور و البته توجیه‌پذیر بود.
البته وجود فراگیر لب‌های صوتی بین نخستی‌سانان لزوما به‌معنی تغییر توانایی آن‌ها در تولید صدا نمی‌توانست باشد. از این‌رو دکتر نیشیمورا و همکاران او برای بررسی این موضوع حنجره‌ی سه شامپانزه‌ی مرده (به‌مرگ طبیعی) را از بدن او جدا کرده و به ریه‌های مصنوعی متصل کردند.
البته دانشمندان همین عملیات را روی شش میمون رزوس دیگر انجام دادند. پیش از این معدوم‌سازی این شش میمون رزوس برای انجام تحقیقات دیگر مورد تأیید قرار گرفته بود. در تمام شبیه‌سازی‌های انجام‌شده تارهای صوتی هم‌زمان با لب‌های صوتی شروع به ارتعاش کردند. مدل‌های ریاضی ایجاد‌شده از حنجره‌های نخستی‌سانان دیگر نیز نتایج مشابهی در پی داشته است.
محققان در گزارش تحقیق خود پیشنهاد می‌کنند که نبود لب‌های صوتی و ارتعاشات ناشی از آن در انسان‌ها یکی از عوامل کلیدی در تکامل زبان در این گونه بوده است. ارتعاش ایزوله‌شده‌ی تارهای صوتی انسان را قادر می‌کند تا آهنگ صدای خود را تغییر داده و قدرت تکلم کسب کند. انسان‌ها می‌توانند به‌شکل کنترل‌شده از صدای خود برای بیان استدلال یا چرب‌زبانی، پیشنهاد یا استدعا استفاده کنند.
هارولد گوزولز، روان‌شناس دانشگاه اموری که یادداشتی بر مقاله‌ی اخیر محققان نوشته با این موضوع موافق است:‌ «برقراری رابطه‌ی علت و معلولی در این‌جا غیرممکن است. شاید این موضوع یکی از قدم‌های مهم در جهت تکامل زبان بوده باشد اما اینکه آیا واقعاً نقش اساسی در این کار داشته هنوز مشخص نیست.»



⚛ @AndisheKonim

نقص های موجود در
سیر #دگرگونش موجودات

در فرگشت موجودات زنده نقص های زیادی به چشم می خورد. از جمله یک عصب مهم به نام #عصب_بازگشتی #حنجره که نحوه ی قرار گرفتن آن در بدن یک نقص فرگشتی است.
مثال های زیادی از نقص های فرگشتی در جانوران به چشم می خورد که همه در تقابل با ادعاهای طراحی هوشمند می باشند.

#تشریح #گردن #زرافه



⚛ @AndisheKonim

ده مقايسه بين شامپانزه و انسان

■ شامپانزه ها نزديكترين خويشاوند زنده به ما هستند. با مقايسه #شامپانزه و #انسان به درك بهترى از #فرگشت خواهيم رسيد.

🔟 تعداد گونه ها

شامپانزه ها عموما به اشتباه ميمون ناميده ميشوند در حاليكه شامپانزه یک #ايپ بزرگ (Ape) است.
تنها #گونه ى باقيمانده انسان، گونه انسان امروزى (Homo Sapiens) است. گونه هاى مختلفى از انسان در گذشته وجود داشته كه منتقرض شده اند.

در حال حاضر شامپانزه ها داراى دو گونه هستند. شامپانزه و بونوبو. انسان و شامپانزه ها از يك نياى مشترک بنام sahelanthropus در حدود پنج تا هفت ميليون سال پيش فرگشت يافته اند.

9⃣ #دی_ان_ای #DNA

حدود ٨٥ تا ٩٥ درصد دى ان اى انسان و شامپانزه یکسان اند.
شامپانزه داراى ٤٨ و انسان ٤٦ كروموزوم دارد. علت اين اختلاف، بدليل چسبيدن دو جفت كروموزوم در نياى انسان است.
نكته جالب اينجاست كه انسان داراى كمترين تفاوتهاى #ژنتيكى است و اين علت بيشترين بيماريهاى ژنتيكى در انسان است.

8⃣ حجم مغز

متوسط #مغز شامپانزه حجمى در حدود ٣٧٠ ميلى ليتر و مغز انسان حدود ١٣٥٠ ميلى ليتر ميباشد.
حجم مغز تنها دليل باهوش بودن انسان نيست، بلكه نوع ارتباط بين نرونها و ساختار مغز هم در انسان متفاوت است.
مغز انسان بعلت خميدگى هايش، داراى سطح خارجى بيشترى است و همچنين قسمت جلويى مغز (Frontal lobe) كه مسئول بسيارى از افكار پيچيده است در انسان بزرگتر است.

7⃣ زندگى اجتماعى

شامپانزه ها داراى زندگى اجتماعى قوى هستند. زمان بسيار زيادى را به شانه كردن موهاى يكديگر ميپردازند. بچه هاى شامپانزه ها بيشتر وقت خود را به بازى و دويدن به دنبال هم ميگذرانند. در حاليكه بزرگترها با بوسيدن و بغل كردن وقت خود را ميگذرانند.
تعداد دوستان نزديك يك شامپانزه حدودا پنجاه نفر ميباشد.
از نظر روابط اجتماعى، بطور متوسط يك انسان تعداد دوستان بيشترى دارد. زمانيكه كه شامپانزه ها در روابط خود با دوستان خود با شانه كردن موها ميگذرانند، انسانها با صحبت كردن ميگذرانند.

6⃣ زبان و میمیک صورت

شامپانزه ها داراى ارتباط پيچيده اى هستند. آنها از اصوات و صداهاى متفاوتى براى ارتباط با هم استفاده ميكنند.

بسيارى از ميميكهاى صورت آنها در هنگام تعجب، #ناراحتى و #غم ، #احساس_رضایت و... بسيار شبيه انسان است.
تفاوت اصلى در نشان دادن دندانهاست كه در انسان علامت لبخند و خنده است ولى در شامپانزه نشانه تهاجم و خطر است.
انسان داراى تارهاى صوتى و حنجره متفاوتى است كه باعث شده اصوات گوناگونى را توليد كند. اين تفاوت #حنجره باعث ميشود كه انسان نتواند همزمان با نوشيدن و خوردن، تنفس كند، در حاليكه شامپانزه ها ميتوانند.
تفاوت ديگر در چانه است، چانه انسان بر خلاف شامپانزه بيرونتر است، و اين باعث اتصال بيشتر و بهتر ماهيچه هاى گرداننده لب به چانه شده كه با حركت بهتر لبها، سخن گفتن بهتر شده است.


5⃣ رژيم غذايى

شامپانزه ها و انسان هر دو داراى رژيم غذايى همه چيز خوار هستند (گوشتخوار و گياهخوار).
به نظر ميرسد كه انسان در گذشته #گياهخوار بوده و در مسير فرگشت #گوشتخوار شده است.
ميزان گوشتى كه انسان مصرف ميكند بيشتر از شامپانزه و ميزان گياه و ميوه كمترى مصرف ميكند.

4⃣ سكس

شامپانزه ها برخلاف انسان، #حسادت و #رقابت در رفتار جنسى خود ندارند، و در هنگام #سكس گروهى، صبور و باحوصله هستند تا نوبت به انها برسد.

شامپانزه ها برخلاف انسان داراى رابطه جنسى طولانى مدت با جفت خود نيستند.
شامپانزه ها و ايپ ها تنها پستاندارانى هستند كه ميتوانند مانند انسان بصورت، صورت به صورت سكس كنند.

3⃣ روى دو پا ايستادن

شامپانزه ها مانند انسان توانايى راه رفتن بر روى دو پا را دارند ، ولى ترجيح ميدهند از دستهاى خود بعنوان پا استفاده كنند. استخوان #لگن شامپانزه پهن تر از انسان است، و اين علت #زايمان راحتتر در شامپانزه هاست.
انگشت بزرگ پاى شامپانزه بر خلاف انسان روبروى انگشتهاى ديگر قرار دارد كه براى بالا رفتن از درخت مناسب است.

2⃣ چشمها

انسان داراى سفيدى در دور #عنبيه است. در حاليكه در بيشتر شامپانزه ها رنگ آن قهوه اى تيره است.
در برخى شامپانزه ها چشم سفيد هم ديده ميشود.
سفيدى چشم انسان باعث ميشود كه به راحتى جهت نگاه انسان را متوجه شد. علت اصلى اين تفاوت را ، ارتباط بهتر بین افراد گروه برای کاربرهای دفاعی و اعلام علائم به یکدیگر می‌توان دانست.

انسان و شامپانزه، هر دو ميتوانند رنگها را تشخيص دهند و دنيا را رنگى ببينند.

1⃣ استفاده از ابزار

انسان تنها گونه اى نيست كه ميتواند از ابزار استفاده كند.
شامپانزه ها ميتوانند سنگها را بشكنند، بتراشند و نوک تيز كنند و از آن براى كارهاى روزانه استفاده كنند.


http://listverse.com/2012/02/14/10-comparisons-between-chimps-and-humans


⚛ @AndisheKonim