اندیشیدن تنها راه نجات

🔘 مردم #دانا، بزرگترین دشمنان شاهان و #شیوخ اند. به همین دلیل است که تمامِ هَمّ این جماعت، صرف نگاه داشتن مردم در نادانی است. آنها ابزار، وسایل و وسائط دانایی خلق را تصرف و در اختیار مےگیرند.

🔘 از گذشته تا به حال چنین بوده است؛ خریدن و #بنده نمودن عالمان، سوزاندن مکتوبات ورساله های منتقدان، کشتن و سوزاندن و به بندکشیدن مخالفان، به دست گرفتن وسایل ارتباط جمعی، انجام ممیزی و #سانسور و هرآنچه که از آن احساس و خوفِ خطر نمایند از آن جمله اند.

🔘 امروزه هم کم نیستند، افرادی که در لباس مردم زندگی مےکنند، اما به گاه ضرورت و نیاز، ابزار و آلت دست حاکمان و شیوخ مےشوند، تا منافع حاکمان را حفظ نمایند؛ چرا که دور از چشمان مردم، منافع این عمله هایِ حکومت و کاگزارانِ شیوخ، با اربابانشان پیوند خورده است.

🔘 مهمترین مولفهٔ تحمیق مردم «دین» است، که اساسش مبتنی بر «ترس» و «نادانی» است. ترس از خدا و نادانی نسبت به حکمت و احکامش، که به حاکمان و شیوخ متولی دین نیز تسری یافته.

🔘 همانگونه که یک عابد و عوام نسبت به قدرت خدایش ترس دارد و از عذابش خائف است، احکام خدایش را نیز که به بندگی و انقیاد فرمانش مےدهد، فراتر از عقلانیت خویش پنداشته، با فرض نادانی و جهلِ خود، احکام و قوانین شارع را با جان و دل مےپذیرد و انجام مےدهد، حتی اگر به قتل فرزند و پدرش فرمان دهد.

🔘انسانی که آلوده ی «دین» شد و بدان «مومن» گشت، یاد مےگیرد دست آموز متولیان خدا بر روی زمین باشد؛ "گاه شاه و گهی شیخ"

🔘 اینان، #انگلهای جامعه ی انسانی اند که به روان انسانیت چسبیده اند و از «ترس» و «جهل» مردم سود مےبرند.

🔘«دین»، هنوز هم در جوامع غربی مورد عنایت حاکمان است، زیرا کارکردهایش را در مواقع لزوم نشان داده است؛ انسان، بردهٔ حاکمان و متولیان دین نخواهد شد، مگر دو مولفه «جهل» و «ترس» در وجودش نهادینه شده باشد. اینگونه است که طولانی ترین جنگ تاریخ بشریت، جنگِ بر سر بردگی و آزادی انسانهاست.

🔘 هنوز هم تعداد #بردگانی که #زنجیرهای بردگی خود را مےپرستند کم نیستند.

🖊 ایمان سلیمانی امیری


⚛ @AndisheKonim

در باب #بنده و #برده


🔻وقتی که راجع به برده یا بنده صحبت می‌کنیم، عده‌ای از اسلامیون می‌گویند که "برده" با "بنده" فرق دارد. استدلال‌شان این‌ست که برده انسانی‌ست که از خود مالک دارد و هیچ‌گونه اختیار و آزادی از خود ندارد. اما بنده انسانی‌ست که از خود اختیار و آزادی دارد! در این مقاله می‌خواهم که راجع به بنده و برده توضیح بدهم و نشان بدهم که بنده و برده یکی‌ست با این تفاوت که برده اسیر یک انسان است و بنده اسیر خدای موهوم. قبل از اینکه راجع به بنده بحث کنم، لازم است که تعریفی از برده داشته باشم.

برده کیست؟
برده کسی‌ست که مالک دارد و مالک‌ش می‌تواند که وی را کتک بزند و بفروشد، شکنجهٔ روحی بکند، توهین و تحقیر بکند، گرسنه و تشنه نگه بدارد، گلادیاتور بسازد، در جنگ بفرستد و وی را به کارِ اجباری و طاقت‌فرسا وادار بکند. برده هیچ‌گونه آزادی و اختیار و اراده‌ای از خود ندارد. اختیار برده بدست مالک‌ش است.

بنده کیست؟
بطور خلاصه در سه فرهنگ لغت معتبر اینطور معنا شده:

فرهنگ عمید:
مقابلِ آزاد، غلام زرخرید، غلام، چاکر، برده. انسان نسبت به خداوند. لقبی که گوینده برای تواضع به خود می‌دهد.

لغت‌نامه دهخدا:
عبد، غلام، مقابل آزاد، فتی، عبد، ولید، اسیر، برده، غلام زرخرید.

فرهنگ فارسی معین:
مخلوق خداوند، برده، نوکر، غلام، مطیع، فرمانبردار، من، اینجانب.

واژگان مترادف و متضاد:
مملوک ≠ آزاد، آفریده، مخلوق. چاکر، خادم، خدمتکار، مقهور، مستخدم، اسیر، برده، حلقه در گوش، فرمانبردار، مطیع.

حال وقتی که بنده را برای انسان استفاده می‌کنیم، معنی‌اش بردۀ خدا، به معنی مطیعِ اوامر و احکام خدا و به معنی آفریده می‌باشد.

به نظر من بنده و برده هیچ تفاوت اساسی با یکدیگر ندارد. برده مالک دارد و مالک‌ش می‌تواند که وی را بفروشد، کتک بزند، توهین و تحقیر کند، بکار اجباری و بدون مزد وادار کند و حتی بکُشد. برده بی‌اختیار و بی‌اراده است و مالک‌ش تام‌الاختیار است. همچنین، مطابق به منطق دینی، بنده مخلوق خداست. خدا برای بنده‌اش قوانینی وضع نموده و بنده‌اش باید از آن قوانین و احکام پیروی نماید. اگر پیروی نکند، خدا وی را مجازات سنگین خواهد کرد.

اسلامیون دروغ می‌گویند که بنده آزاد است. بنده آزاد نیست. آزادی که اسلامیون از آن سخن می‌گویند، آزادی نیست. در دینِ اسلام، انسان اسیر قوانین و احکام خداست. همه چیزهای که خدای مسلمانان گفته باشد، انسان‌ها باید به آن گفته‌ها ایمان بیاورند و از اوامرش بدونِ چون و چرا پیروی نمایند. به این معنی که انسان‌ها یا به اصطلاح اسلامیون بندگان باید به خدا ایمان بیاورند. باید به پیغمبران، به کتاب‌های الهی، به روز قیامت، به زنده شدن بعد از مرگ، به تئوری‌های اسلام ایمان بیاورند. اگر بندگان خدا به تئوری‌های مذکور ایمان نیاورند و از احکام و دستورات‌ش پیروی نکنند، الله آن‌ها را در آتش جهنم جاودانه شکنجه کرده و می‌سوزاند.

زمانی انسان‌ها آزاد اَند که اختیار داشته باشند که به اسلام ایمان نیاورند و مجازات هم نشوند. اما اسلامیون می‌گویند که بندگان آزاد اَند که به خدا، پیغمبران و کتاب‌شان، روز قیامت و به بقیه تئوری‌ها ایمان بیاورند و یا ایمان نیاورند. بندگان آزاد اند که از احکام خدا پیروی می‌کنند و یا نمی‌کنند. خُب، بحث این است که اگر بندگان به خدا و نظریات و احکام قرآن ایمان نیاورند و تابع احکام‌ش نباشند، الله آن‌ها را جاودانه در آتش جهنم می‌سوزاند! آیا این شد آزادی؟

اگر کسی به خدا و احکام‌ش ایمان نیاورد، کافر است و ریختن خون‌ش مباح است. اگر کسی دین را ترک کند، مرتد خوانده می‌شود و کشتن‌ش واجب. اگر کسی اسلام، پیغمبر و کتاب‌ش را نقد کند، کفرگویی محسوب می‌شود و ریختن خون کفرگو مباح است. اگر کسی نماز نخواند، نجس خوانده می‌شود. اگر کسی در ماه رمضان روزه نگیرد و در خیابان چیزی بخورد و یا چیزی بنوشد، شلاق زده می‌شود. اگر کسی حجاب به سر نکند، قانون خدا را زیرپا گذاشته و توسط مأمورین اجرای حکم مجازات می‌شود و خدای مسلمانان آن زن را کیفر سخت خواهد داد. این‌ها بخشی از مجازات‌های انسان آزاد در این دنیاست و کیفر کافران و گمراهان (انسانِ آزاد) در دنیای موهوم خدا که نامعلوم است، نیز جای خود دارد.

با این توضیحات، وقتی که خدا و برده‌دار را باهم مقایسه کنیم، برده‌دار بهتر از الله است. به این دلیل که اگر برده از اوامر برده‌دار پیروی نکند، برده‌دار برده‌اش را کتک می‌زند، شکنجه می‌کند و از وی بیشتر کار می‌کشد، ولی وی را در آتش زنده‌سوز نمی‌کند. امّا خدای اسلامیون، بندگان‌ش را صرف به این دلیل که به وی ایمان نیاورده‌اند، جاودانه در آتش جهنم بریان می‌کند. در نتیجه بنده همان برده است، با این تفاوت که سرنوشت‌ش بدتر از یک برده‌ای‌ست که بدست مالک‌ش اسیر است. بنده اسیر خدای موهوم است. هم در دنیا اسیر است و هم در جهان موهومش!


#اندیشه_کنیم

⚛ @AndisheKonim