اندیشیدن تنها راه نجات

🎙️#برایان_مگی فیلسوف بریتانیایی


تفاوت میان #ادبیات و‌ #فلسفه
از «ایهام تا ایضاح»


#اندیشه_کنیم
⚛ @AndisheKonim

چطور #ادبیات #داستانی
می‌تواند واقعیت را تغییر دهد؟
زبان کلیپ انگلیسی با زیرنویس پارسی

جسیکا وایز :
کتاب خواندن و داستان ها ممکن است راه فراری از زندگی واقعی باشند، دریچه‌ای به دنیایی دیگر، اما تا بحال توجه کرده اید که تجربه داستانی چطور ممکن است دیدگاه شما را از زندگی واقعی روزمره عوض کند؟

از «غرور و تعصب» گرفته تا «هری پاتر»؛ بیاموزیم که چگونه داستان های مشهور می‌توانند جرقه‌ی گفتگوی جمعی باشند و فرهنگ را شکل میدهد


#اندیشه_کنیم

زن ، زندگی ، آزادی



⚛ @AndisheKonim

‍ #فلسفه, #هنر, #تاریخ‌, #ادبیات
📚#معرفی‌کتاب

🔻صد اثر برتر تاریخ ادبیات جهان،
به انتخاب انجمن کتاب نروژ با نظر سنجی از ۱۰۰ نویسنده مشهور از ۵۴ کشور، از جمله میلان کوندرا ، کارل فوئنتس ، اورهان پاموک ، پل آستر و ...



حماسه گیلگمش ( ۱۸۰۰ ق.م)
ایلیاد و اودیسه. هومر ( ۷۰۰ ق.م)
مهاباراتا ( ۵۰۰ ق.م)
مده آ . اوریپید (۴۳۱ ق.م)
اودیپ شهریار . سوفوکل (۴۲۸ ق.م)
کتاب ایوب (۴۰۰ ق.م)
هزارو یک شب (۴۰۰ ق.م)
رمایانا (۳۰۰ ق.م)
انئید . ویرژیل ( ۱۹ ق.م)
دگردیسی ها. اوید (۱۰ ق.م)
شکونتلا . کالیداس ( ۲۰۰ م)
افسانه گنجی. موراساکی شیکیبو ( ۱۰۰۰)
بوستان. سعدی (۱۲۰۰)
مثنوی معنوی. مولوی(۱۲۶۰)
سرگذشت نیال (۱۳۰۰)
کمدی الهی. دانته (۱۳۲۱)
دکامرون. جیووانی بوکاچو (۱۳۴۸)
قصه های کانتربری. جفری چاسر (۱۳۷۲)
گاراگانتوا و پانتاگروئل. فرانسوا رابله (۱۵۳۲)
مقالات . میشل دومونتی (۱۵۹۲)
هملت. ویلیام شکسپیر (۱۵۹۹)
اتلو. ویلیام شکسپیر (۱۶۰۳)
لیرشاه. ویلیام شکسپیر (۱۶۰۵)
دن کیشوت. میگوئل سروانتس ( ۱۶۰۵)
سفرهای گالیور.جاناتان سویفت (۱۷۳۶)
تریسترام شاندی. لارنس استرن ( ۱۷۶۷)
ژاک قضا و قدری و اربابش. دنی دیدرو ( ۱۷۷۸)
غرور و تعصب. جین آستین ( ۱۸۱۳)
فاوست . گوته ( ۱۸۲۸)
مجموعه اشعار. گیاکومو لئوپاردی (۱۸۳۷ - ۱۷۹۸)
سرخ و سیاه. استاندال (۱۸۳۰)
بابا گوریو. انوره دوبالزاک (۱۸۳۵)
داستان ها و قصه ها. هانس کریستین اندرسن ( ۱۸۷۵ - ۱۸۰۵)
نفوس مرده. نیکلای گوگول ( ۱۸۴۲)
مجموعه داستان ها. ادگار آلن پو (۱۸۴۹- ۱۸۰۹)
بلندی های بادگیر. امیلی برونته (۱۸۴۷)
موبی دیک. هرمان ملویل ( ۱۸۵۱)
برگ های علف . والت ویتمن (۱۸۵۵)
مادام بوواری. گوستاو فلوبر (۱۸۷۵)
آرزوهای بزرگ. چارلز دیکنز (۱۸۶۰)
جنایت و مکافات. فئودور داستایووسکی(۱۸۶۶)
ابله. فئودور داستایووسکی ( ۱۸۶۹)
جنگ و صلح. لئون تولستوی ( ۱۸۶۹)
تسخیرشدگان. فئودور داستایووسکی ( ۱۸۷۲)
میدل مارچ. جورج الیوت. ( ۱۸۷۷)
آناکارنینا. لئون تولستوی (۱۸۷۷)
خانه عروسک. هنریک ایبسن (۱۸۷۹)
تربیت احساس. گوستاو فلوبر (۱۸۸۰)
برادران کارمازوف. فئودور داستایووسکی ( ۱۸۸۰)
ماجراهای هکلبری فین. مارک تواین (۱۸۸۴)
مرگ ایوان ایلیچ. لئون تولستوی ( ۱۸۸۶)
گرسنه. کنت هامسون (۱۸۹۰)
بونبروک. توماس مان (۱۹۰۱)
نوسترومو. جوزف کنراد (۱۹۰۴)
مجموعه داستان ها. آنتون چخوف (۱۹۰۴-۱۸۶۰)
پسران و عشاق. دی.اچ.لارنس (۱۹۱۳)
دفتر خاطرات مرد دیوانه.لو خوان (۱۹۱۸)
اولیس. جیمز جویس (۱۹۲۲)
وجدان زنو. ایتالو اوسو (۱۹۲۳)
محاکمه. فرانتس کافکا (۱۹۲۳)
کوه جادو. توماس مان (۱۹۲۴)
قصر. فرانتس کافکا (۱۹۲۴)
مجموعه داستان ها.فرانتس کافکا (۱۹۲۴)
در جستجوی زمان از دست رفته.مارسل پروست (۱۹۲۷-۱۹۱۳)
خانم دالووی. ویرجینیا وولف (۱۹۲۵)
به سوی فانوس دریایی. ویرجینیا وولف (۱۹۲۷)
قصیده های کولی ها. فدریکو گارسیا لورکا(۱۹۲۸)
برلین، میدان آلکساندر. آلفرد دوبلین (۱۹۲۹)
خشم و هیاهو. ویلیام فاکنر (۱۹۲۹)
وداع با اسلحه. ارنست همینگوی (۱۹۲۹)
مرد بی خاصیت. روبرت موزیل (۱۹۴۳-۱۹۳۰)
سفر به انتهای شب. لویی فردینان سلین (۱۹۳۲)
کتاب دلواپسی. فرناندو پسوآ (۱۹۳۴-۱۹۱۳)
مردم مستقل. هالدوس لاکسنس (۱۹۳۴)
آبشالوم، آبشالوم. ویلیام فاکنر (۱۹۳۶)
بیگانه. آلبر کامو (۱۹۴۲)
پی پی جوراب بلند. استرید لیندگرن (۱۹۴۴)
زوربای یونانی.نیکوس کازانتراکیس (۱۹۴۶)
صدایی از کوهستان. یاسوناری کاواباتا (۱۹۴۸)
هزارتوهای بورخس. خورخه لوییس بورخس (۱۹۵۱)
پیرمرد و دریا. ارنست همینگوی (۱۹۵۲)
مرد نامرئی. رالف الیسون (۱۹۵۲)
خاطرات آدرین. مارگریت یورسنار (۱۹۵۳)
لولیتا. ولادیمیر ناباکوف (۱۹۵۵)
مالوی، مالون می میمرد، نام ناپذیر.ساموئل بکت (۱۹۵۵-۱۹۵۱)
پدرو پارامو. خوان رولفو (۱۹۵۵)
شیطان در راه. گویمارس روزا (۱۹۵۶)
همه چیز فرو می پاشد. چینوآ آچه به (۱۹۵۸)
طبل حلبی. گونتر گراس (۱۹۵۹)
دفترچه طلایی. دوریس لسینگ (۱۹۶۲)
موسم هجرت به شمال. طیب صالح (۱۹۶۶)
صدسال تنهایی.گابریل گارسیا مارکز (۱۹۶۷)
تاریخ. الزا مورانته (۱۹۷۹)
مجموعه اشعار. پل سلان( چاپ ۱۹۸۰)
بچه های محله ما. نجیب محفوظ (۱۹۸۰)
بچه های نیمه شب. سلمان رشدی (۱۹۸۰)
عشق سالهای وبا. گابریل گارسیا مارکز (۱۹۸۵)
دلبند.تونی موریسون (۱۹۸۷)
کوری. ژوزه ساراماگو (۱۹۹۵)



⚛ @AndisheKonim

لذت فهمیدن
ریچارد فاینمن
جمیل آریایی
انتشارات صدای معاصر
#ادبیات #علم
قیمت: 27000 تومان
توضیحات:
فریمن دایسون میگوید: فزون بر عشق متعالی به علم، فاینمن اشتهای سیری ناپذیری به خوشگذرانی و تفریحات مردم عادی داشت. هفته ای پس از این که با او آشنا شدم در نامه ای که به پدر و مادرم در انگلستان نوشتم او را "نیمی نابغه، نیمی دلقک" توصیف کردم. بین تلاش های قهرمانانه ای که برای درک قوانین طبیعت میکرد، با دوستانش به طرب مینشست، طبل بانگو مینواخت و از داستان ها و شیرین کاری هایش که میگفت همه را سرگرم میکرد.
در این کتاب که گردآمده ی نوشته ها و خطابه های پراکنده ی فاینمن است، او از هر دری سخنی میگوید. از شیرین کاری های دوران کودکی و نوجوانی و دورانی که در لوس آلاموس روی بمب اتمی کار میکرد تا نوشتن بیست و چهار جلد دانشنامه ی بریتانیکا روی نوک سوزن و بنیان گذاری فناوری نانو. از کامپیوترهای آینده، ارزش و چیستی علم، نقش فرهنگ علمی در جوامع امروزی، شبه علم، رابطه ی علم با دین و...

⚛ @AndisheKonim

🔸🔸#قلب، مرکز تفکر؟ (#قرآن‌مقابل‌علم)

✫ اسلام یکی از ادیانی است که مطالب ضد-علم و خرافی درآن به وفور یافت می‌شود و خدای این دین، موجودی ا‌ست بیچاره و فوق‌العلاده بی‌سواد

یکی از خطاهای آشکار قرآن آن‌ست که به اشتباه ادعا می‌کند #قلب، مرکز تفکر است (و این خطا در ۳۱ آیه از قرآن تکرار شده است)

سوره حج آیه ۴۶
آیا آنها در زمین سیر نکردند، تا دل‌هایی داشته باشند که با آن (حقیقت را) دریابند، یا گوش‌های که با آن بشنوند ؟! پس بی گمان چشم‌ها نابینا نیست ولیکن دلهایی که در سینه‌هاست کور است


اما علم‌نوین می‌گوید #مغز مرکز تفکر و اندیشیدن است و قلب‌توانایی‌اندیشیدن ندارد
اگرچه در قلب #نورون‌هایی وجود دارد، اما هر نورونی قادر به اندیشیدن نمی‌باشد. قلب می‌تواند خودش مستقل ضربان خودش را تنظیم کند اما قادر به اندیشه نیست

★ هیچ اندیشه‌ای از طرف قلب نمی‌آید

البته پس از کشفیات جدید پزشکان و زیست‌شناسان، #ماله‌کشان سعی در #ماستمالیزاسیون این خطای بزرگ قرآن گشته و ۴ ادعای مهمل و بی‌پایه کرده‌اند که باهم بررسی می‌کنیم:


۱) منظور از قلب، #قلب‌روحانی است، #قلب‌روحانی همان #روح می‌باشد

★ حتا اگر وجود روح را - که مهملی بیش نیست - بپذیریم، باید گفت، مرکز تفکر و اندیشیدن در انسان نه در قلب است و نه در روح. مرکز تفکر و اندیشیدن در انسان، #مغز است و لاغیر
پس روح مرکز تفکر نیست و به روح هیچ ربطی ندارد


۲) منظور از قلب، #مغز است!

★ اینکه به سادگی بگوییم منظور از دست، سینه است دچار مغالطه بار ارزشی کلمات شده‌ایم
کسی که سخنی می‌نویسد باید تا حد امکان از کلمات با بار خنثی استفاده کند
★ در ضمن مگر الله در فرهنگ لغت خود، واژه کم آورده بود که بجای مغز از #قلب استفاده نموده است


۳) استفاده از قلب، یک نوع صنعت ادبی می‌باشد!

★ پرسش مهم ما، آیا قرآن یک راهنمای بشری است یا اینکه یک کتاب ادبی؟ (کسانی که چنین سخنی را مرتکب میشوند درکشان از #ادبیات در حد کودکان خردسال است)
اگر قرآن، کتاب ادبی است، باید بصورت ادبی بررسی گردد و نمی‌تواند هدایت کننده بشری باشد
اینکه یک کتاب‌ادبی هدایت کننده بشری باشد یک چیز محال نیست، اما یک کتاب نمی‌تواند ادعا کند به ساده‌ترین شکل نوشته شده و از طرفی ادبی هم هست

★ از طرفی، بسته به شرایط در ادبیات معانی کلمات تغییر می‌کند. مثلا در ادبیات به لب‌زنان می‌گفتند، #غنچه و در این باره شعر هم می‌سرودند، اکنون اگر قرآن کتابی ادبیاتی باشد باید جنبه ادبی آنرا دید و نه اینکه ادعا کنیم راهنمای بشریت است


۴. قرآن ادعای علمی نکرده است فقط راهنمای‌بشریت است

★ اگر ادعای علمی بودن ندارد پس باید دستورات بشریتش هم مطابق آخرین علوم باشد اما می‌بینیم که در حد کتب پیش‌دبستانی هم نیست.
تجاوز، سنگسار و بسیاری از امور اگر با علم و منطق همراه باشند غیر منطقی هستند و قرآن نباید مرتکب این اعمال شنیع می‌شد


★ نتیجه‌گیری:
اگر چه قلب دارای #نورون است که قابلیت خود تنظیمی را دارد، اما دارای هیچ نوع تفکر و اندیشه ای نیست
تفکر و اندیشیدن اعمالی هستند که در #مغز انسان انجام می‌شود، نه در قلب و نه در روح، نه در معده، و نه در قلب‌روحانی و نه در هیچ‌کجای دیگر بدن بجز #مغز
#مغز مسئول تصمیم‌گیری است نه #قلب! و این اشتباه‌فاحش را نمی‌توان هیچ‌گونه تفسیر کرد که خطای‌علمی الله را ماستمالی کرد



⚛ @AndisheKonim