اندیشیدن تنها راه نجات
#زمین
Канал
5,31 тыс.
подписчиков
22,7 тыс.
фото
21,1 тыс.
видео
8,79 тыс.
ссылок
کانال اندیشه(گسترش علم و مبارزه با خرافات، ادیان، شبه علم)
آیدی ادمین
@Printrun
@Salim_Evolution
گروه تلگرامی عقاید محترم نیستند
https://t.me/+afAiwBquqnIyZTli
اینستاگرام
https://www.instagram.com/p/Cpxu3rcjtzV/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
کتابخانه کانا
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
دلایل اشتباه #زمین
#تخت_گرایان
زبان کلیپ پارسی
پیشنهاد می‌کنم حتی اگه کاملا به موضوع تخت بودن زمین بی‌اعتنا هستید این ویدیو رو ببینید.
⚛ @AndisheKonim
#تخت_گرایان
زبان کلیپ پارسی
پیشنهاد می‌کنم حتی اگه کاملا به موضوع تخت بودن زمین بی‌اعتنا هستید این ویدیو رو ببینید.
⚛ @AndisheKonim
#کاوشگر فضایی سازمان فضایی #اروپا در دور دست تایید کرد #زمین #حیات دارد.
فضاپیمایی که در مسیر قمرهای یخ زده مشتری است، نگاهی بسیار دقیق به زمین انداخته و متوجه شده که دنیای خانه ما در واقع قابل سکونت است.
کاوشگر جویس آژانس فضایی اروپا در طی یک پرواز در ۲۰ آگوست، طیف‌سنج تصویربرداری MAJIS و طیف‌سنج زیر میلی‌متری SWI خود را به سمت جو زمین نشانه گرفت و به دنبال مولکول‌ها و عناصری بود که در کنار هم نشان می‌دهند که حیات نه تنها می‌تواند در یک جهان پدیدار شود و زنده بماند، بلکه ممکن است حتی همین الان اینجا باشد.
البته ما می دانیم که حیات در زمین در حال وجود دارد، اما این نگاه در واقع نوعی تست بود.
جویس به سمت قمرهای مشتری می رود که به احتمال زیاد دارای حیاتی است که ما می شناسیم - بنابراین دانشمندان می خواستند مطمئن شوند که ابزارهای آن می توانند تشخیص های مربوطه را پس از رسیدن به آنجا انجام دهند.
سیاره شناس اولیویه ویتاسه از سازمان فضایی ESA میگوید "بدیهی است که ما از این نتایج شگفت زده نشده ایم... چون این بسیار نگران کننده میشد که بفهمیم زمین قابل سکونت نیست!"
اما همین داده ها نشان می‌دهند که MAJIS و SWI(دو ابزار شناسایی حیات که به این کاوشگر که در راه قمرهای مشتری است متصل است) با موفقیت در مشتری کار خواهند کرد، جایی که به ما کمک می‌کنند تا بررسی کنیم که آیا قمرهای یخی می‌توانند زیستگاه‌های بالقوه برای زندگی باشند یا اینکه قبلا حیات داشته اند یا نه.
شروع ماموریت اصلی : ۲۰۳۱
✍ سام آریامنش
⚛ @AndisheKonim
فضاپیمایی که در مسیر قمرهای یخ زده مشتری است، نگاهی بسیار دقیق به زمین انداخته و متوجه شده که دنیای خانه ما در واقع قابل سکونت است.
کاوشگر جویس آژانس فضایی اروپا در طی یک پرواز در ۲۰ آگوست، طیف‌سنج تصویربرداری MAJIS و طیف‌سنج زیر میلی‌متری SWI خود را به سمت جو زمین نشانه گرفت و به دنبال مولکول‌ها و عناصری بود که در کنار هم نشان می‌دهند که حیات نه تنها می‌تواند در یک جهان پدیدار شود و زنده بماند، بلکه ممکن است حتی همین الان اینجا باشد.
البته ما می دانیم که حیات در زمین در حال وجود دارد، اما این نگاه در واقع نوعی تست بود.
جویس به سمت قمرهای مشتری می رود که به احتمال زیاد دارای حیاتی است که ما می شناسیم - بنابراین دانشمندان می خواستند مطمئن شوند که ابزارهای آن می توانند تشخیص های مربوطه را پس از رسیدن به آنجا انجام دهند.
سیاره شناس اولیویه ویتاسه از سازمان فضایی ESA میگوید "بدیهی است که ما از این نتایج شگفت زده نشده ایم... چون این بسیار نگران کننده میشد که بفهمیم زمین قابل سکونت نیست!"
اما همین داده ها نشان می‌دهند که MAJIS و SWI(دو ابزار شناسایی حیات که به این کاوشگر که در راه قمرهای مشتری است متصل است) با موفقیت در مشتری کار خواهند کرد، جایی که به ما کمک می‌کنند تا بررسی کنیم که آیا قمرهای یخی می‌توانند زیستگاه‌های بالقوه برای زندگی باشند یا اینکه قبلا حیات داشته اند یا نه.
شروع ماموریت اصلی : ۲۰۳۱
✍ سام آریامنش
⚛ @AndisheKonim
#زمین احتمالاً ۴۶۶ میلیون سال پیش دارای سیستم #حلقه_ای بوده‌است.
در کشفی که درک ما از تاریخ باستان زمین را به چالش می‌کشد، محققان شواهدی یافته‌اند که نشان می‌دهد زمین احتمالاً دارای یک سیستم حلقه‌ای بوده‌است که در حدود ۴۶۶ میلیون سال پیش، در آغاز دوره‌ای از بمباران شهاب‌سنگ‌های شدید و غیرمعمول به نام سنبله برخورد اردوویسین شکل گرفته‌است.
این فرضیه شگفت‌انگیز که امروز در
Earth and Planetary Science Letters
منتشر شد، از بازسازی‌های تکتونیکی صفحه‌ای برای دوره اردویسین با توجه به موقعیت‌های ۲۱ دهانه برخوردی سیارک ناشی میشود. همه این دهانه ها در سی درجه از خط استوا قرار دارند، علیرغم اینکه بیش از هفتاد درصد از پوسته قاره زمین خارج از این منطقه است، ناهنجاری که نظریه‌های متعارف نمی‌توانند آن را توضیح دهند.
تیم تحقیقاتی معتقد است این الگوی برخورد موضعی پس از برخورد نزدیک یک سیارک بزرگ با زمین ایجاد شده‌است. هنگامی که این سیارک از محدوده روچه زمین عبور کرد، به دلیل نیروهای جزر و مدی از هم جدا شد و حلقه‌ای را در اطراف سیاره تشکیل داد - شبیه به حلقه‌هایی که در اطراف کیوان(زحل) و دیگر غول‌های گازی امروزی دیده می‌شوند.
پروفسور اندی تامکینز ، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه، از دانشکده زمین، جو و محیط زیست دانشگاه موناش، گفت: «در طی میلیون‌ها سال، مواد این حلقه به تدریج به زمین سقوط کرد و باعث ایجاد موجی در برخورد شهاب‌سنگ‌ها شد که در رکوردهای زمین‌شناسی مشاهده شده است . ما همچنین می‌بینیم که لایه‌های سنگ‌های رسوبی این دوره حاوی مقادیر خارق العاده ای از بقایای شهاب سنگ است.
او گفت: «آنچه این یافته را جذاب‌تر می‌کند، پیامدهای آب و هوایی بالقوه چنین سیستم حلقه‌ای است.
محققان حدس می زنند که این حلقه می‌تواند بر روی زمین سایه افکنده باشد و نور خورشید را مسدود کند و به یک رویداد خنک کننده جهانی مهم به نام خانه یخی هیرنانتین کمک کند. این دوره، که نزدیک به پایان اردویسین رخ داد، به عنوان یکی از سردترین دوره‌ها در پانصد میلیون سال گذشته تاریخ زمین شناخته میشود.
پروفسور تامکینز گفت: «این ایده که یک سیستم حلقه‌ای می‌تواند بر دمای کره زمین تأثیر بگذارد، لایه جدیدی از پیچیدگی را به درک ما از چگونگی شکل‌دهی رویدادهای فرازمینی به آب و هوای زمین اضافه می‌کند.»
به طور معمول، سیارک‌ها در مکان‌های تصادفی با زمین برخورد می‌کنند، بنابراین، برای مثال، دهانه‌های برخوردی را می‌بینیم که به طور مساوی روی ماه و بهرام(مریخ) توزیع شده‌اند. برای بررسی اینکه آیا توزیع دهانه‌های برخوردی اردوویسین غیر تصادفی و نزدیک‌تر به خط استوا است، محققان سطح سطح قاره‌ای را که قادر به حفظ دهانه‌ها از آن زمان است، محاسبه کردند.
آنها بر روی کراتون‌های پایدار و دست نخورده با سنگ‌های قدیمی‌تر از اواسط دوره اردویسین تمرکز کردند، به استثنای مناطق مدفون در زیر رسوبات یا یخ، مناطق فرسایش یافته و مناطقی که تحت تأثیر فعالیت‌های زمین ساختی قرار گرفتند. آنها با استفاده از یک رویکرد GIS (سیستم اطلاعات جغرافیایی)، مناطق مناسب زمین شناسی را در سراسر قاره های مختلف شناسایی کردند. مناطقی مانند استرالیای غربی، آفریقا، کراتون آمریکای شمالی و بخش‌های کوچکی از اروپا برای حفظ چنین دهانه‌هایی مناسب در نظر گرفته شدند. تنها سی درصد از مساحت زمین مناسب نزدیک به استوا مشخص شد، با این حال تمام دهانه های برخوردی این دوره در این منطقه یافت شدند. احتمال این اتفاق مانند پرتاب یک سکه سه رو (اگر چنین چیزی وجود داشت) و ۲۱ بار گرفتن رو است.
پیامدهای این کشف فراتر از زمین شناسی است و دانشمندان را بر آن داشت تا تأثیر گسترده تر رویدادهای آسمانی بر تاریخ تکاملی زمین را مورد بازنگری قرار دهند. همچنین پرسش‌های جدیدی در مورد پتانسیل سایر سیستم‌های حلقه‌ای باستانی ایجاد می‌کند که می‌توانست بر توسعه حیات روی زمین تأثیر بگذارد.
آیا حلقه‌های مشابهی می‌توانست در نقاط دیگری از تاریخ سیاره ما وجود داشته باشد و بر همه چیز از آب و هوا گرفته تا توزیع حیات تأثیر بگذارد؟ این تحقیق مرز جدیدی را در مطالعه گذشته زمین باز می کند و بینش جدیدی را در مورد تعاملات پویا بین سیاره ما و کیهان گسترده‌تر ارائه می‌دهد.
خاستگاه : 👉
ترجمه‌ی : سحر موحد
⚛ @AndisheKonim
در کشفی که درک ما از تاریخ باستان زمین را به چالش می‌کشد، محققان شواهدی یافته‌اند که نشان می‌دهد زمین احتمالاً دارای یک سیستم حلقه‌ای بوده‌است که در حدود ۴۶۶ میلیون سال پیش، در آغاز دوره‌ای از بمباران شهاب‌سنگ‌های شدید و غیرمعمول به نام سنبله برخورد اردوویسین شکل گرفته‌است.
این فرضیه شگفت‌انگیز که امروز در
Earth and Planetary Science Letters
منتشر شد، از بازسازی‌های تکتونیکی صفحه‌ای برای دوره اردویسین با توجه به موقعیت‌های ۲۱ دهانه برخوردی سیارک ناشی میشود. همه این دهانه ها در سی درجه از خط استوا قرار دارند، علیرغم اینکه بیش از هفتاد درصد از پوسته قاره زمین خارج از این منطقه است، ناهنجاری که نظریه‌های متعارف نمی‌توانند آن را توضیح دهند.
تیم تحقیقاتی معتقد است این الگوی برخورد موضعی پس از برخورد نزدیک یک سیارک بزرگ با زمین ایجاد شده‌است. هنگامی که این سیارک از محدوده روچه زمین عبور کرد، به دلیل نیروهای جزر و مدی از هم جدا شد و حلقه‌ای را در اطراف سیاره تشکیل داد - شبیه به حلقه‌هایی که در اطراف کیوان(زحل) و دیگر غول‌های گازی امروزی دیده می‌شوند.
پروفسور اندی تامکینز ، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه، از دانشکده زمین، جو و محیط زیست دانشگاه موناش، گفت: «در طی میلیون‌ها سال، مواد این حلقه به تدریج به زمین سقوط کرد و باعث ایجاد موجی در برخورد شهاب‌سنگ‌ها شد که در رکوردهای زمین‌شناسی مشاهده شده است . ما همچنین می‌بینیم که لایه‌های سنگ‌های رسوبی این دوره حاوی مقادیر خارق العاده ای از بقایای شهاب سنگ است.
او گفت: «آنچه این یافته را جذاب‌تر می‌کند، پیامدهای آب و هوایی بالقوه چنین سیستم حلقه‌ای است.
محققان حدس می زنند که این حلقه می‌تواند بر روی زمین سایه افکنده باشد و نور خورشید را مسدود کند و به یک رویداد خنک کننده جهانی مهم به نام خانه یخی هیرنانتین کمک کند. این دوره، که نزدیک به پایان اردویسین رخ داد، به عنوان یکی از سردترین دوره‌ها در پانصد میلیون سال گذشته تاریخ زمین شناخته میشود.
پروفسور تامکینز گفت: «این ایده که یک سیستم حلقه‌ای می‌تواند بر دمای کره زمین تأثیر بگذارد، لایه جدیدی از پیچیدگی را به درک ما از چگونگی شکل‌دهی رویدادهای فرازمینی به آب و هوای زمین اضافه می‌کند.»
به طور معمول، سیارک‌ها در مکان‌های تصادفی با زمین برخورد می‌کنند، بنابراین، برای مثال، دهانه‌های برخوردی را می‌بینیم که به طور مساوی روی ماه و بهرام(مریخ) توزیع شده‌اند. برای بررسی اینکه آیا توزیع دهانه‌های برخوردی اردوویسین غیر تصادفی و نزدیک‌تر به خط استوا است، محققان سطح سطح قاره‌ای را که قادر به حفظ دهانه‌ها از آن زمان است، محاسبه کردند.
آنها بر روی کراتون‌های پایدار و دست نخورده با سنگ‌های قدیمی‌تر از اواسط دوره اردویسین تمرکز کردند، به استثنای مناطق مدفون در زیر رسوبات یا یخ، مناطق فرسایش یافته و مناطقی که تحت تأثیر فعالیت‌های زمین ساختی قرار گرفتند. آنها با استفاده از یک رویکرد GIS (سیستم اطلاعات جغرافیایی)، مناطق مناسب زمین شناسی را در سراسر قاره های مختلف شناسایی کردند. مناطقی مانند استرالیای غربی، آفریقا، کراتون آمریکای شمالی و بخش‌های کوچکی از اروپا برای حفظ چنین دهانه‌هایی مناسب در نظر گرفته شدند. تنها سی درصد از مساحت زمین مناسب نزدیک به استوا مشخص شد، با این حال تمام دهانه های برخوردی این دوره در این منطقه یافت شدند. احتمال این اتفاق مانند پرتاب یک سکه سه رو (اگر چنین چیزی وجود داشت) و ۲۱ بار گرفتن رو است.
پیامدهای این کشف فراتر از زمین شناسی است و دانشمندان را بر آن داشت تا تأثیر گسترده تر رویدادهای آسمانی بر تاریخ تکاملی زمین را مورد بازنگری قرار دهند. همچنین پرسش‌های جدیدی در مورد پتانسیل سایر سیستم‌های حلقه‌ای باستانی ایجاد می‌کند که می‌توانست بر توسعه حیات روی زمین تأثیر بگذارد.
آیا حلقه‌های مشابهی می‌توانست در نقاط دیگری از تاریخ سیاره ما وجود داشته باشد و بر همه چیز از آب و هوا گرفته تا توزیع حیات تأثیر بگذارد؟ این تحقیق مرز جدیدی را در مطالعه گذشته زمین باز می کند و بینش جدیدی را در مورد تعاملات پویا بین سیاره ما و کیهان گسترده‌تر ارائه می‌دهد.
خاستگاه : 👉
ترجمه‌ی : سحر موحد
⚛ @AndisheKonim
Monash University
Andrew Tomkins
- 📹 - نمای #زمین از فضا - تصاویر باورنکردنی از سیاره ما از بالا.
نماهای هوایی از سیاره ما می‌تواند شگفتی های پنهان و پدیده‌های طبیعی را آشکار کند که نمی‌توان به درستی از سطح، آن را درک کرد.
تصاویر ماهواره‌ای چشم اندازی منحصر به فرد از سیاره ما ارائه می‌دهد و می‌تواند طیف گسترده‌ای از رشته های علمی مختلف از جمله تغییرات آب و هوا، فوران های آتشفشانی و حتی رفتار حیوانات را در بر بگیرد. هر هفته، در این سایت یک منظره از زمین می‌گیریم و می‌بینیم که چگونه بر مردم ساکن در آن تأثیر می‌گذارد.
تصاویر خیره کننده بیشتری از زمین را ببینید:
27 عجیب ترین چیز در Google Earth
12 تصویر شگفت انگیز از پروژه لندست
خاستگاه : 👉
ترجمه‌ی : سحر موحد
⚛ @AndisheKonim
نماهای هوایی از سیاره ما می‌تواند شگفتی های پنهان و پدیده‌های طبیعی را آشکار کند که نمی‌توان به درستی از سطح، آن را درک کرد.
تصاویر ماهواره‌ای چشم اندازی منحصر به فرد از سیاره ما ارائه می‌دهد و می‌تواند طیف گسترده‌ای از رشته های علمی مختلف از جمله تغییرات آب و هوا، فوران های آتشفشانی و حتی رفتار حیوانات را در بر بگیرد. هر هفته، در این سایت یک منظره از زمین می‌گیریم و می‌بینیم که چگونه بر مردم ساکن در آن تأثیر می‌گذارد.
تصاویر خیره کننده بیشتری از زمین را ببینید:
27 عجیب ترین چیز در Google Earth
12 تصویر شگفت انگیز از پروژه لندست
خاستگاه : 👉
ترجمه‌ی : سحر موحد
⚛ @AndisheKonim
میانگین دمای کرات
سامانه‌ی خورشیدی :
#تیر(#عطارد) مثبت ۱۶۷ درجه سانتیگراد
#ناهید(#زهره) مثبت ۴۶۴ درجه سانتیگراد
#زمین مثبت ۱۵ درجه سانتیگراد
#بهرام(#مریخ) منفی ۶۵ درجه سانتیگراد
#هرمز(#مشتری) منفی ۱۱۰ درجه سانتیگراد
#کیوان(#زحل) منفی ۱۴۰ درجه سانتیگراد
#اورانوس منفی ۱۹۵ درجه سانتیگراد
#نپتون منفی ۲۰۰ درجه سانتیگراد
⚛ @AndisheKonim
سامانه‌ی خورشیدی :
#تیر(#عطارد) مثبت ۱۶۷ درجه سانتیگراد
#ناهید(#زهره) مثبت ۴۶۴ درجه سانتیگراد
#زمین مثبت ۱۵ درجه سانتیگراد
#بهرام(#مریخ) منفی ۶۵ درجه سانتیگراد
#هرمز(#مشتری) منفی ۱۱۰ درجه سانتیگراد
#کیوان(#زحل) منفی ۱۴۰ درجه سانتیگراد
#اورانوس منفی ۱۹۵ درجه سانتیگراد
#نپتون منفی ۲۰۰ درجه سانتیگراد
⚛ @AndisheKonim
فرضیه جدید: عامل تشکیل #حیات روی #زمین نه دنباله‌دارها بوده‌اند نه سیارک‌ها!
گروهی از دانشمندان دانشگاه «هاروارد» به شواهد جدید دست یافته‌اند که نشان می‌دهد احتمالا #صاعقه عامل ایجاد اولین عوامل ضروری برای تشکیل حیات بر روی زمین بوده است.
مدت‌هاست که دانشمندان در حال کاوش این موضوع هستند که چه چیزی می‌تواند به تولید نخستین عوامل مورد نیاز برای پیدایش حیات روی زمین کمک کرده باشد. بسیاری از دانشمندان بر این باورند که سیارک‌ها یا دنباله‌دارها عامل این امر بوده‌اند.
با این حال، تیم بزرگی از شیمیدانان در دانشگاه هاروارد به شواهدی دست یافته‌اند که نشان می‌دهد احتمالا این برخورد صاعقه از ابرها به زمین بوده که به تولید برخی از نخستین آجرهای ساختمان حیات کمک کرده است.
این گروه مقاله‌ای را در این باره در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر کرده است که در آن آزمایش انجام شده در آزمایشگاه را شرح می‌دهد. این آزمایش با هدف تکرار شرایط در زمین اولیه و مطالعه واکنش‌های شیمیایی ناشی از اصابت صاعقه شبیه‌سازی شد.
یافته‌های این آزمایش
تحقیقات قبلی نشان می‌دادند که حیات ممکن است از برخورد دنباله‌دارها یا مواد سیارکی بر روی زمین سرچشمه گرفته باشد. حتی صاعقه ابر به ابر نیز به عنوان منبع بالقوه این مواد شناسایی شده بود.
همین طور که دانشمندان این نظریه‌ها را مطالعه می‌کردند، احتمال کمتری برای آنها می‌یافتند. به عنوان مثال، برخورد اجرام آسمانی با زمین پس از تشکیل این کره خاکی نادر شد و مشخص شد که برخورد صاعقه بین ابرها نیز در تولید مواد مفید ناکارآمد است.
محققان دانشگاه هاروارد در این مطالعه جدید، سناریوی بسیار محتمل‌تری را پیشنهاد می‌کنند و آن، برخورد صاعقه از ابر به زمین است.
این تیم تحقیقاتی برای نشان دادن اینکه رعد و برق از ابر به زمین می‌تواند در ایجاد عوامل ضروری برای تشکیل حیات بر روی زمین نقش داشته باشد، یک زیست‌کره آزمایشگاهی برای شبیه‌سازی شرایط موجود در زمین اولیه ایجاد کردند.
آنها برخورد صاعقه را در هوا، به آب و زمین در محیط کنترل شده شبیه‌سازی کردند.
در مرحله بعد، آنها محصولات حاصل از این برخوردها را به ویژه آنهایی که به آب برخورد می‌کردند، بررسی کردند.
کربن و نیتروژن
این تیم کشف کرد که کربن و نیتروژن به مولکول‌هایی تبدیل می‌شوند که می‌توانند بخشی از آجرهای اولیه سازنده حیات باشند. برای مثال کربن به مونوکسید کربن و اسید فرمیک و نیتروژن به نیتریت، نیترات و آمونیوم تبدیل شد.
محققان مواد معدنی مشابه آنچه در سنگ‌های اولیه زمین یافت می‌شوند را به محیط آزمایشگاهی خود اضافه کردند. آنها سپس صاعقه‌های شبیه‌سازی شده و آزمایش‌های بعدی را تکرار کردند.
آنها در نهایت کشف کردند که مواد معدنی سولفیدی، مشابه با آنهایی که اغلب در نزدیکی فوران‌های آتشفشانی یافت می‌شوند، تشکیل شده است.
محققان همچنین افزایش تولید آمونیاک را کشف کردند که تاکید می‌کنند برای حیات روی زمین حیاتی است.
پژوهشگران می‌گویند که یافته‌هایشان نشان می‌دهد صاعقه‌های ابر به زمین بیشتر از ستاره‌های دنباله‌دار، سیارک‌ها یا صاعقه ابر به ابر، عوامل تشکیل دهنده حیات روی زمین را ایجاد کرده‌اند.
فرضیه‌های منشاء حیات
زندگی روی زمین تقریباً ۳.۷ میلیارد سال پیش آغاز شد، اما مکانیسم‌های مولکولی پیدایش آن تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است.
دانشمندان نظریه‌های متعددی را برای توضیح منشاء حیات ارائه کرده‌اند که دو مورد از آنها موسوم به «نظریه سوپ اولیه» و «فرضیه جهان RNA» برجسته است.
هر دوی این نظریه‌ها با تلاش برای تعیین دقیق یک مولکول یا دسته‌ای از مولکول‌هایی که در توسعه حیات روی زمین نقش داشته‌اند، رویکردی خطی دارند.
با این حال، یکی از چالش‌های اصلی در تفکر خطی، عدم قطعیت در مورد این است که کدام مولکول خاص یا دسته‌ای از مولکول‌ها برای اولین بار ظاهر شده‌اند. این به این دلیل است که بعید است شبکه‌های شیمیایی پیچیده‌ای که از حیات پشتیبانی می‌کنند از چند مولکول بسیار پیچیده سرچشمه گرفته باشند.
بن‌مایه‌ها :
Phys
Proceedings of the National Academy of Sciences
⚛ @AndisheKonim
گروهی از دانشمندان دانشگاه «هاروارد» به شواهد جدید دست یافته‌اند که نشان می‌دهد احتمالا #صاعقه عامل ایجاد اولین عوامل ضروری برای تشکیل حیات بر روی زمین بوده است.
مدت‌هاست که دانشمندان در حال کاوش این موضوع هستند که چه چیزی می‌تواند به تولید نخستین عوامل مورد نیاز برای پیدایش حیات روی زمین کمک کرده باشد. بسیاری از دانشمندان بر این باورند که سیارک‌ها یا دنباله‌دارها عامل این امر بوده‌اند.
با این حال، تیم بزرگی از شیمیدانان در دانشگاه هاروارد به شواهدی دست یافته‌اند که نشان می‌دهد احتمالا این برخورد صاعقه از ابرها به زمین بوده که به تولید برخی از نخستین آجرهای ساختمان حیات کمک کرده است.
این گروه مقاله‌ای را در این باره در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر کرده است که در آن آزمایش انجام شده در آزمایشگاه را شرح می‌دهد. این آزمایش با هدف تکرار شرایط در زمین اولیه و مطالعه واکنش‌های شیمیایی ناشی از اصابت صاعقه شبیه‌سازی شد.
یافته‌های این آزمایش
تحقیقات قبلی نشان می‌دادند که حیات ممکن است از برخورد دنباله‌دارها یا مواد سیارکی بر روی زمین سرچشمه گرفته باشد. حتی صاعقه ابر به ابر نیز به عنوان منبع بالقوه این مواد شناسایی شده بود.
همین طور که دانشمندان این نظریه‌ها را مطالعه می‌کردند، احتمال کمتری برای آنها می‌یافتند. به عنوان مثال، برخورد اجرام آسمانی با زمین پس از تشکیل این کره خاکی نادر شد و مشخص شد که برخورد صاعقه بین ابرها نیز در تولید مواد مفید ناکارآمد است.
محققان دانشگاه هاروارد در این مطالعه جدید، سناریوی بسیار محتمل‌تری را پیشنهاد می‌کنند و آن، برخورد صاعقه از ابر به زمین است.
این تیم تحقیقاتی برای نشان دادن اینکه رعد و برق از ابر به زمین می‌تواند در ایجاد عوامل ضروری برای تشکیل حیات بر روی زمین نقش داشته باشد، یک زیست‌کره آزمایشگاهی برای شبیه‌سازی شرایط موجود در زمین اولیه ایجاد کردند.
آنها برخورد صاعقه را در هوا، به آب و زمین در محیط کنترل شده شبیه‌سازی کردند.
در مرحله بعد، آنها محصولات حاصل از این برخوردها را به ویژه آنهایی که به آب برخورد می‌کردند، بررسی کردند.
کربن و نیتروژن
این تیم کشف کرد که کربن و نیتروژن به مولکول‌هایی تبدیل می‌شوند که می‌توانند بخشی از آجرهای اولیه سازنده حیات باشند. برای مثال کربن به مونوکسید کربن و اسید فرمیک و نیتروژن به نیتریت، نیترات و آمونیوم تبدیل شد.
محققان مواد معدنی مشابه آنچه در سنگ‌های اولیه زمین یافت می‌شوند را به محیط آزمایشگاهی خود اضافه کردند. آنها سپس صاعقه‌های شبیه‌سازی شده و آزمایش‌های بعدی را تکرار کردند.
آنها در نهایت کشف کردند که مواد معدنی سولفیدی، مشابه با آنهایی که اغلب در نزدیکی فوران‌های آتشفشانی یافت می‌شوند، تشکیل شده است.
محققان همچنین افزایش تولید آمونیاک را کشف کردند که تاکید می‌کنند برای حیات روی زمین حیاتی است.
پژوهشگران می‌گویند که یافته‌هایشان نشان می‌دهد صاعقه‌های ابر به زمین بیشتر از ستاره‌های دنباله‌دار، سیارک‌ها یا صاعقه ابر به ابر، عوامل تشکیل دهنده حیات روی زمین را ایجاد کرده‌اند.
فرضیه‌های منشاء حیات
زندگی روی زمین تقریباً ۳.۷ میلیارد سال پیش آغاز شد، اما مکانیسم‌های مولکولی پیدایش آن تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است.
دانشمندان نظریه‌های متعددی را برای توضیح منشاء حیات ارائه کرده‌اند که دو مورد از آنها موسوم به «نظریه سوپ اولیه» و «فرضیه جهان RNA» برجسته است.
هر دوی این نظریه‌ها با تلاش برای تعیین دقیق یک مولکول یا دسته‌ای از مولکول‌هایی که در توسعه حیات روی زمین نقش داشته‌اند، رویکردی خطی دارند.
با این حال، یکی از چالش‌های اصلی در تفکر خطی، عدم قطعیت در مورد این است که کدام مولکول خاص یا دسته‌ای از مولکول‌ها برای اولین بار ظاهر شده‌اند. این به این دلیل است که بعید است شبکه‌های شیمیایی پیچیده‌ای که از حیات پشتیبانی می‌کنند از چند مولکول بسیار پیچیده سرچشمه گرفته باشند.
بن‌مایه‌ها :
Phys
Proceedings of the National Academy of Sciences
⚛ @AndisheKonim
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
گفت‌وگو با #یاسمین #مقبلی در مورد تجربه حضور در #فضا ، کاش همه می‌توانستند #زمین را از بالا ببینند.
⚛ @AndisheKonim
⚛ @AndisheKonim
کشف یک #کره_ی #سرکش هم اندازه‌ی #زمین
گاهی کراتی وجود دارند که مثل برخی آدم ها تنها هستند ، بدون هیچ خانواده ای و مادری.
کراتی که از سامانه‌ی خود جدا شده اند و از دام گرانشی ستاره‌ی مادر خود رها شده اند.
اخترشناسان به چنین کراتی "کرات سرکش" می‌گویند . سرنوشت آنها پس از جدایی از خانواده خود چنین است که احتمالا تا مدت ها تنها در فضای تاریک و تهی میان ستاره‌ای سفر کنند
بدون نوری که از خود ساطع کنند کشف چنین کرات تنهایی بسیار دشوار است
اما به تازگی اخترشناسان کره‌ای سرکش با این ویژگی ها ،هم جرم با زمین یا مریخ، کشف کرده‌اند .
اخترشناسان می‌گویند کرات سرکش معمولا در روزهای نخست تشکیل یک سامانه از چنگ گرانش ستاره‌ی مادر خود فرار می‌کنند ،
روزهای ابتدایی تشکیل یک سیستم ستاره ای ممکن است اوضاع آشفته باشد و فعل و انفعالات گرانشی بین ستاره‌ی مادر و کرات گاهی اوقات می‌تواند کرات کوچک را به فضا بفرستد تا خودشان به تنهایی زندگی کنند.
ضمن اینکه حدس زده میشود که معمولا کراتی با جرم 1.3 تا 1.0 برابر زمین معمولا از سامانه‌ی خود جدا می‌شوند و تبدیل به کره‌ای سرکش می‌شوند.
بحث درباره کرات سرکش سالهاست که در بین اخترشناسان وجود دارد، اما از آنجایی که آنها هیچ ستاره‌ای برای روشنایی ندارند، پیدا کردن آنها در فضا بسیار دشوار است؛ چراکه همواره در تاریکی به سر می‌برند با این وجود، محققان با استفاده از تکنیکی به نام میکرولنز گرانشی می‌توانند سیاره های سرگردان را در زمانی که آنها مابین یک ستاره دوردست و زمین قرار می‌گیرند، شناسایی کنند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، سیاره سرکش به مانند یک لنز عمل کرده و باعث اعوجاج در نور ستاره میشود.
برخی اخترشناسان معتقدند که سیارات ِ سرگردان کمی در جهان ما وجود دارد، اما برخی هم پیش بینی می‌کنند که میلیاردها کره‌ی بدون ستاره در فضای سرد کائنات در حال گردش هستند
خاستگاه :
Sciencealert
ترجمه : سام آریامنش
لینک کلیپ یوتیوب :
https://youtu.be/6vVetE5cEMA
⚛ @AndisheKonim
گاهی کراتی وجود دارند که مثل برخی آدم ها تنها هستند ، بدون هیچ خانواده ای و مادری.
کراتی که از سامانه‌ی خود جدا شده اند و از دام گرانشی ستاره‌ی مادر خود رها شده اند.
اخترشناسان به چنین کراتی "کرات سرکش" می‌گویند . سرنوشت آنها پس از جدایی از خانواده خود چنین است که احتمالا تا مدت ها تنها در فضای تاریک و تهی میان ستاره‌ای سفر کنند
بدون نوری که از خود ساطع کنند کشف چنین کرات تنهایی بسیار دشوار است
اما به تازگی اخترشناسان کره‌ای سرکش با این ویژگی ها ،هم جرم با زمین یا مریخ، کشف کرده‌اند .
اخترشناسان می‌گویند کرات سرکش معمولا در روزهای نخست تشکیل یک سامانه از چنگ گرانش ستاره‌ی مادر خود فرار می‌کنند ،
روزهای ابتدایی تشکیل یک سیستم ستاره ای ممکن است اوضاع آشفته باشد و فعل و انفعالات گرانشی بین ستاره‌ی مادر و کرات گاهی اوقات می‌تواند کرات کوچک را به فضا بفرستد تا خودشان به تنهایی زندگی کنند.
ضمن اینکه حدس زده میشود که معمولا کراتی با جرم 1.3 تا 1.0 برابر زمین معمولا از سامانه‌ی خود جدا می‌شوند و تبدیل به کره‌ای سرکش می‌شوند.
بحث درباره کرات سرکش سالهاست که در بین اخترشناسان وجود دارد، اما از آنجایی که آنها هیچ ستاره‌ای برای روشنایی ندارند، پیدا کردن آنها در فضا بسیار دشوار است؛ چراکه همواره در تاریکی به سر می‌برند با این وجود، محققان با استفاده از تکنیکی به نام میکرولنز گرانشی می‌توانند سیاره های سرگردان را در زمانی که آنها مابین یک ستاره دوردست و زمین قرار می‌گیرند، شناسایی کنند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، سیاره سرکش به مانند یک لنز عمل کرده و باعث اعوجاج در نور ستاره میشود.
برخی اخترشناسان معتقدند که سیارات ِ سرگردان کمی در جهان ما وجود دارد، اما برخی هم پیش بینی می‌کنند که میلیاردها کره‌ی بدون ستاره در فضای سرد کائنات در حال گردش هستند
خاستگاه :
Sciencealert
ترجمه : سام آریامنش
لینک کلیپ یوتیوب :
https://youtu.be/6vVetE5cEMA
⚛ @AndisheKonim
YouTube
How Gravitational Microlensing Reveals Rogue Planets
This animation shows how gravitational microlensing can reveal island worlds. When an unseen rogue planet passes in front of a more distant star from our vantage point, light from the star bends as it passes through the warped space-time around the planet.…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فرستادن یک #دوربین
با #بالون به اتمسفر #زمین
بالن ها معمولا در ارتفاع هجده تا ۳۲ کیلومتری می‌ترکند. گاز داخل بالن که معمولا از هلیوم است با ارتفاع گرفتن منبسط میشود و این انباسط موجب افزایش فشار داخل بالن و ترکیدن بالن میشود. همچنین با افزایش ازتفاع لایه های بالن نازک تر می‌شوند و این هم یک دلیل ترکیدن است.
قابل توجه زمین تخت گرایان !
⚛ @AndisheKonim
با #بالون به اتمسفر #زمین
بالن ها معمولا در ارتفاع هجده تا ۳۲ کیلومتری می‌ترکند. گاز داخل بالن که معمولا از هلیوم است با ارتفاع گرفتن منبسط میشود و این انباسط موجب افزایش فشار داخل بالن و ترکیدن بالن میشود. همچنین با افزایش ازتفاع لایه های بالن نازک تر می‌شوند و این هم یک دلیل ترکیدن است.
قابل توجه زمین تخت گرایان !
⚛ @AndisheKonim
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#زمین در مقابل بزرگترین
#ستاره_ی کشف شده
﷼Stephenson 2-18
.
شعاع استیفنسن ۱۸-۲ حدود ۲۱۵۰ برابر خورشید است و حجم آن ده میلیارد برابر خورشید است.
اگر این ستاره جایگزین خورشید در سامانه‌ی خورشیدی شود، تا مدار #کیوان(#زحل) پیشروی می‌کند.
برای درک بهتر بزرگی این ستاره، این طور می‌توان گفت که حتی نور با وجود سرعت بالایی که دارد برای چرخش یک دور حول ستاره به نه ساعت زمان احتیاج دارد.
⚛ @AndisheKonim
#ستاره_ی کشف شده
﷼Stephenson 2-18
.
شعاع استیفنسن ۱۸-۲ حدود ۲۱۵۰ برابر خورشید است و حجم آن ده میلیارد برابر خورشید است.
اگر این ستاره جایگزین خورشید در سامانه‌ی خورشیدی شود، تا مدار #کیوان(#زحل) پیشروی می‌کند.
برای درک بهتر بزرگی این ستاره، این طور می‌توان گفت که حتی نور با وجود سرعت بالایی که دارد برای چرخش یک دور حول ستاره به نه ساعت زمان احتیاج دارد.
⚛ @AndisheKonim
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
طرح عجیب #عقب کشیدن #زمین برای دور کردن آن از خورشید و #تضمین #حیات تا یک میلیارد سال دیگر !
⚛ @AndisheKonim
⚛ @AndisheKonim
عکس و ویدیویی از لحظه به ملکوت فنا رفتن سردار خریت مایک
#مایک #هیوز از معروف‌ترین چهره‌های طرفدار تئوری "#زمین_تخت" بود که معتقد بود ناسا داره به ما دروغ میگه و برای اثبات این مساله ۶ سال بود که تلاش می‌کرد با راکت‌های ساخت خودش به فضا بره تا با چشم خودش گرد نبودن زمین رو ببینه. وی در سال ۲۰۲۰ در آخرین تلاشش قربانی خریت خودش شد و به فنا رفت.
ولی کاش باورمندان به #طب #اسلامی هم همین‌قدر شجاعت و صداقت داشتند و خودشون رو در ایزولاسیون به ابولا یا مالاریا یا انواع بیماری‌های عفونی مثل کرونا مبتلا میکردن و سپس با حدیث و دعا و سیر و عسل و سرگین الاغ خودشون رو درمان میکردن تا حقانیت‌شون رو به همۀ جهان اثبات کنن.
#مایک_هیوز ۶۴ ساله معروف به #مایک_دیوانه قصد داشت با موشک دست‌ساز جدیدی تا ارتفاع ۱۵۲۵ متری اوج گرفته و از افق #تخت زمین عکس‌برداری کند تا بدین طریق منحنی بودن آنرا زیر سوال ببرد. وی در سال‌های اخیر آنقدر مشهور شده بود که این رویداد برای پخش از شبکه Science برنامه‌ریزی شده بود.
⚛ @AndisheKonim
#مایک #هیوز از معروف‌ترین چهره‌های طرفدار تئوری "#زمین_تخت" بود که معتقد بود ناسا داره به ما دروغ میگه و برای اثبات این مساله ۶ سال بود که تلاش می‌کرد با راکت‌های ساخت خودش به فضا بره تا با چشم خودش گرد نبودن زمین رو ببینه. وی در سال ۲۰۲۰ در آخرین تلاشش قربانی خریت خودش شد و به فنا رفت.
ولی کاش باورمندان به #طب #اسلامی هم همین‌قدر شجاعت و صداقت داشتند و خودشون رو در ایزولاسیون به ابولا یا مالاریا یا انواع بیماری‌های عفونی مثل کرونا مبتلا میکردن و سپس با حدیث و دعا و سیر و عسل و سرگین الاغ خودشون رو درمان میکردن تا حقانیت‌شون رو به همۀ جهان اثبات کنن.
#مایک_هیوز ۶۴ ساله معروف به #مایک_دیوانه قصد داشت با موشک دست‌ساز جدیدی تا ارتفاع ۱۵۲۵ متری اوج گرفته و از افق #تخت زمین عکس‌برداری کند تا بدین طریق منحنی بودن آنرا زیر سوال ببرد. وی در سال‌های اخیر آنقدر مشهور شده بود که این رویداد برای پخش از شبکه Science برنامه‌ریزی شده بود.
⚛ @AndisheKonim
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#زمین یک کره کامل نیست ، بلکه یک حالت کروی مایل دارد که در قطب ها کمی مسطح و در خط استوا برآمده است.
این اعوجاج به دلیل چرخش آن است. درک انحنای زمین برای فناوری هایی مانند GPS و ارتباطات ماهواره ای حیاتی است و بر ارتباط آن در زندگی روزمره ما تأکید می کند. مقدار دقیق آن، تقریباً 0.000126 در هر متر، کلید اکتشافات بی‌شماری جغرافیایی و علمی بوده است. زمین به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است و شکل کروی آن توسط شواهد علمی اثبات شده است. اگر کسی معتقد است که زمین مسطح است، باید به شواهدی مانند نحوه ناپدید شدن کشتی ها در افق، انحنای قابل مشاهده از ارتفاعات بالا یا پدیده سایه زمین بر روی ماه در هنگام ماه گرفتگی توجه کند. با ارائه این شواهد رصدی و علمی می توان درک دقیق تری از شکل زمین را بدست آورد.
⚛ @AndisheKonim
این اعوجاج به دلیل چرخش آن است. درک انحنای زمین برای فناوری هایی مانند GPS و ارتباطات ماهواره ای حیاتی است و بر ارتباط آن در زندگی روزمره ما تأکید می کند. مقدار دقیق آن، تقریباً 0.000126 در هر متر، کلید اکتشافات بی‌شماری جغرافیایی و علمی بوده است. زمین به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است و شکل کروی آن توسط شواهد علمی اثبات شده است. اگر کسی معتقد است که زمین مسطح است، باید به شواهدی مانند نحوه ناپدید شدن کشتی ها در افق، انحنای قابل مشاهده از ارتفاعات بالا یا پدیده سایه زمین بر روی ماه در هنگام ماه گرفتگی توجه کند. با ارائه این شواهد رصدی و علمی می توان درک دقیق تری از شکل زمین را بدست آورد.
⚛ @AndisheKonim