💠 عرفان آموزی کودکان
🔷 همنشینی و موانست با کودکان ، ساعات بی نظیری از تجربه های معنوی را در پی دارد. کودکان ، بوی ملکوت می دهند و نفَسشان گرمای قرب حق دارد.
بچه ها ، آموزگاران توحید و خلوص اند. درس های بسیاری را با فطرت پاک خود می آموزند.
🔷 روزی مشغول استراحت بودم که پسر خردسالم سر در آغوشم گذاشت و گفت: بابا! برایم قصه بگو!
می خواستم امتحانش کنم که چقدر طلبش حقیقی است. گفتم: خب کتاب قصه ندارم.
گفت: از خودت قصه بگو.
گفتم: قصه های کتاب ، خوب است!
گفت: خب از کتاب قصه بگو!
گفتم: کتاب ، آن بالاست.
گفت: خب کتاب را از آن بالا بردار.
گفتم: تو قصه می خواهی؛ من کتاب بردارم؟
از جا بلند شد و سمت کتاب ها رفت. کتاب ها در طبقه بالای کمد بود.
گفت: دستم به کتاب ها نمی رسد.
گفتم: خب چیزی زیر پایت بگذار!
با خود گفتم: الان دست از طلب می کشد و سراغ بازی می رود. دیدم رفت و چارپایه ای آورد. تعجب کردم. رفت روی چارپایه. بیشتر تعجب کردم و همتش را ستودم. روی پاشنه پا بلند شد و هر چه کرد ، دستش به کتاب ها نرسید!
اینجا بود که از جا بلند شدم. اول برایش کتاب برداشتم و بعد در آغوشش گرفتم و بوسیدم و گریستم. گفتم: خدایا! این بچه درس تو را به من رساند.
تازه فهمیدم وقت هایی که معطلم می کردی ، طلبم را محک می زدی.
وقت هایی که جواب نمی دادی ، منتظر چارپایه آوردنم بودی.
وقت هایی که نصرت نمی رساندی ، پاشنه پایم را به نظاره نشسته بودی.
گویی این آیه برایم نزول کرد:
(وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ)
سوره عنکبوت ، آیه ۶۹
آنجا که تمام امکاناتت را به کار می اندازی و همه جهدت را به میدان می آوری ، هدایت های خاصه را دشت خواهی کرد.
هر وقت بی نصیب ماندی ، نگاه کن کدام امکانت را هنوز به کار نیانداخته ای!
#خاطرات#طراٸف ✅ @Aminikhaah