اخبار روز

آزمون تاریخی!

پس از وتوی قطعنامۀ شورای امنیت توسط روسیه، حالا قرار است حامیان قطعنامه، آن را در مجمع عمومی سازمان ملل به رأی بگذارند. قطعنامه‌های مجمع عمومی الزام‌آور نیست اما موضع و گرایش کلانِ جامعۀ جهانی را نسبت به یک رویداد بین‌المللی روشن می‌کند.
مشخص است که جمهوری اسلامی به این قطعنامه رأی موافق نخواهد داد ولی فعلاً مشخص نیست که رأی ممتنع خواهد داد یا رأی مخالف.
اگر رأی جمهوری اسلامی به قطعنامۀ مجمع عمومی در مورد حملۀ روسیه به اوکراین منفی باشد، در آن صورت آن را باید به حمایت رسمی از تجاوز نظامی یک کشور به کشور دیگر تعبیر کرد.
حمایت از تجاوز نظامی با هر نوع مصلحت‌سنجی که توجیه شود، نشانگر نقض بنیادی استقلالِ سیاسی است. بنابراین آزمونی تاریخی در انتظار جمهوری اسلامی است.
#احمد_زیدآبادی
#جنگ_اوکراین
#شورای_امنیت
#سازمان_ملل
#استقلال_سیاسی
@ahmadzeidabad
https://instagram.com/ahmadzeidabadiii

♦️قانون بازیچه قاضی سابق
صادق زیباکلام | روزنامه سازندگی ۲۷فروردین۱۳۹۷

🔹این روزها خبری در شهر پیچیده است. می‌گویند حکم آقای سعید مرتضوی برای اجرا صادر شده اما قوه قضاییه او را پیدا نمی‌کند. سخنگوی محترم قوه قضاییه گفته است: «حکم جلب او صادر شده ولی متأسفانه هنوز گیرش نیاورده‌اند.» به بیان ساده‌تر این‌گونه است که قاضی مرتضوی را قوه قضاییه، نمی‌تواند پیدا و تسلیم زندان برای اجرای محکومیتش کند.

🔹متأسفانه افکار عمومی این موضوع را که سعید مرتضوی گم شده یا قوه قضاییه و نهادهای نظارتی نمی‌توانند او را پیدا کنند، باور نمی‌کند. فردی در نظام قضایی ما دادستان و قاضی بوده؛ یکی از برجسته‌ترین و بالاترین مقامات قضایی کشور را عهده‌دار شده؛ برای او پرونده قضایی تشکیل شده؛ در آن پرونده محکوم شده و اکنون باید خود را برای اجرای قانون معرفی کند اما ناگهان غیب شده و هیچ اثری از او نیست. این موضوع باورپذیر نیست.

🔹مورد قاضی مرتضوی، مبین بسیاری از واقعیت‌های تلخ در ایران است. البته این اغماض درباره سعید مرتضوی وجود ندارد. او و امثال او که برحسب میل و اراده سلبی خود رفتار می‌کنند و قانون و مقررات برایشان شأن و اعتباری ندارد، تنها نیستند.

🔹البته آقای مرتضوی در دهه۷۰ و بخشی از دهه۸۰ و در زمانی که در جایگاه یکی از عالی‌رتبه‌ترین قضات کشور مسئولیت برخورد با مطبوعات، اهل‌قلم، نویسندگان و اهل تفکر و اندیشه را داشت، دقیقاً همین‌گونه که امروز رفتار می‌کند، رفتار می‌کرد. او قانون را بازیچه دست و امیال خودش کرده بود. بسیاری از اصحاب قلم که در دهه۷۰و۸۰ در مطبوعات فعالیت داشتند، خاطرات و موارد زیادی از اینکه چگونه قاضی مرتضوی با رفتارش عملاً قانون و قضاوت را به بازی گرفته بود، نقل می‌کنند. شکایات و مطالب فراوانی از اینکه چگونه با اشاره قاضی مرتضوی روزنامه‌ها، هفته‌نامه‌ها و ماهنامه‌ها توقیف و مسئولان دفاتر روزنامه‌ها با حکم او بازداشت شدند، مطرح شده و می‌شود.

🔹امروز نیز هیچ‌کس در قبال عملکرد قاضی مرتضوی پاسخگو نیست؛ آن روزها هم نه هیچ بخشی از قوه قضاییه و یا مجلس شورای اسلامی و یا دیگر نهادهای حکومتی سرسوزنی نسبت به عملکرد قاضی مرتضوی واکنش نشان ندادند. گویی مملکت، ملکِ طلق قاضی مرتضوی بود و به‌طور واقع او در آن روزگاران صرف‌نظر از اینکه قانون چه نوشته و چه گفته یا نگفته هر حکمی می‌خواست صادر می‌کرد.

🔹با کمال تأسف باید گفت، قاضی مرتضوی همین رفتار را با بازداشتی‌ها و متهمان اعتراضات سال۸۸ انجام داد که حاصل آن کشته شدن چهار جوان و عزادار شدن خانواده‌های آن‌ها بود.

🔹اما این کارنامه نامطلوب، مانع ادامه فعالیت او نشد و مرتضوی در سازمان تأمین اجتماعی به دستور آقای احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور وقت قرار گرفت. همان‌گونه که در برخورد با مطبوعات و اهل‌قلم و اندیشه، معترضان سال۸۸، قانون برایش معنا و مفهوم نداشت، ‌در جایگاه ریاست سازمان تأمین اجتماعی نیز چندان قانون برایش ملاک عمل قرار نگرفت.

🔹حال ‌بحث بر سر آن نیست که مرتضوی اکنون کجاست؛ بلکه سؤال بنیادی‌تر این است که چگونه قاضی مرتضوی و مرتضوی‌ها می‌توانند تا این حد نفوذ و قدرت داشته باشند؟ افرادی که گم می‌شوند و کسی را یارای پیدا کردن آن‌ها را ندارد؟ این عجیب است.

https://www.instagram.com/p/BhviUUMBInH/

در برخی مناطق محدودیت برایِ کلیه‌یِ افرادِ غیرِ #ایرانی است. در شهرهایی نیز برایِ #عراقی ها، و در برخی هم #افغانستانی ها./منبع:#سازمان_سنجش

https://twitter.com/vahid_roohi/status/922044002316292097

@AkhbarRooz

vhdo.nl/2cQcXZC
تصویر و توضیح بالا از مطلبی بود که «بابک تقوایی» نوشته:
❗️«پاسخ نخست؛ ضربه سریع و ویرانگر #نیروی_هوایی_ایران به تهاجم نظامی عراق»

بخش‌هایی از مطلب:
#صدام حسین که از واکنش تهاجمی #نیروی_هوایی_ارتش ایران در پاسخ به حملات متعدد نیروی هوایی #عراق به پاسگاه‌ها و تاسیسات نفتی در مناطق مرزی #ایران سرخورده بود، سرانجام فرمان تهاجم #ارتش_عراق به #خاک_ایران را در روز #۳۱شهریور۵۹ صادر کرد و بلافاصله جنگنده بمب‌افکن‌های نیروی هوایی عراق در حد فاصل ۱۳:۳۵ تا ۱۴:۰۰ به وقت تهران پایگاه‌های #نیروی_هوایی، ایستگاه‌های راداری، برخی تاسیسات اقتصادی مثل مجتمع #فولادمبارکه اصفهان و شرکت #صنایع_هوایی_ایران را #بمباران کردند. این حملات به دلیل آموزش کم #خلبانان #عراقی و دقیق نبودن سامانه‌های هدفگیری هواپیماهای فرسوده‌شان، موثر نبودند و فقط موجب نابودی سه فروند #هواپیما از میان بیش از ۷۰ هواپیمای ترابری روی زمین در #تهران شد.

پیش از #انقلاب۵۷، حمله نیروی هوایی عراق به ایران پیش‌بینی شده بود و طرح‌های عملیاتی برای پاسخ دادن به این حملات وجود داشت. معروف‌ترین آنها طرح عملیاتی البرز بود که قدمت آن به سال ۱۳۵۲ برمی‌گشت. نیروی هوایی ایران باید تمام پایگاه‌های نظامی #نیروی_هوایی_عراق را هدف قرار می‌داد و امکان #عملیات_پروازی را از آنها سلب می‌کرد.

در روز #۳۱شهریور ماه با توجه به آسیب‌های وارده به باندهای پرواز برخی از پایگاه‌های #شکاری و ناآمادگی برخی دیگر، تنها دو پایگاه سوم و ششم شکاری تاکتیکی در همدان و بوشهر آماده پاسخ به تهاجم گسترده نیروی هوایی عراق بودند. بنابراین امکان اجرای طرح #عملیات_البرز بلافاصله بعد از #حمله_عراق وجود نداشت و به جای آن، کمتر از چهار ساعت بعد، عملیاتی انتقامی با استفاده از #جنگنده بمب افکن‌های اف-۴ئی فانتوم ۲ به اجرا گذاشته شد تا حدود ۱۴ ساعت بعد از حمله عراق، که در اولین ساعات بامداد روز #۱مهر۵۹ هفت پایگاه شکاری و تاکتیکی نیروی هوایی، جنگنده #بمب‌افکن ها و رهگیرهای خود را آماده اجرای #طرح_البرز با رمز #کمان۹۹ (معروف به #عملیات۱۴۰فروندی) کردند.

جزئیات عملیات همراه با عکس‌هایی جالب: vhdo.nl/2cQaOxj

نتیجه اینکه:
به علت مهارت و دقت #خلبانان_ایران، پایگاه‌ها و فرودگاه‌هایی که در عملیات ۱۴۰ فروندی هدف قرار گرفتند ۶۰ روز غیر قابل بهره‌برداری و غیرعملیاتی بودند. این حملات و حملات بعدی در ماههای آتی جنگ سبب شد که نیروی هوایی ایران در ۶ ماه نخست جنگ دارای برتری هوایی در مقابل نیروی هوایی عراق باشد، اگر چنین نمی‌شد، نیروی زمینی قدرتمند عراق با کمک پشتیبانی هوایی امکان اشغال شهرهای اهواز، آبادان و دزفول را تا ۷ روز پس از شروع رسمی جنگ داشت.

و البته:
نیروی هوایی ایران حدود ۸۰ جنگنده بمب افکن اف-۴ و اف-۵ و ۹۶ خلبان خود را تا پایان اسفند ۱۳۵۹ از دست داد.

📡 @VahidOnline
#بابک_تقوایی، پژوهشگر، خبرنگار و عکاس هوایی و نویسنده سه کتاب در باره تاریخ نیروی هوایی و هوانیروز ایرانه که به مناسبت سالگرد #جنگ_ایران_عراق مجموعه مطالبی را برای بی‌بی‌سی فارسی درباره نقش نیروی هوایی و #هوانیروز ایران در این جنگ تهیه کرده. یکی از مسئولان پروژه شناسنامه تفصیلی نیروی هوایی ایران بود و تا سال ۱۳۹۱ هم خبرنگار و عکاس ماهنامه صنایع هوایی #سازمان_نیروهای_مسلح. بیش از ۳۰۰ مقاله هم در مورد نیروهای هوایی ایران، عراق، لیبی، روسیه، اوکراین و نبرد علیه تروریسم در خاورمیانه چاپ کرده در مجلات هوانوردی انگلیسی، فرانسوی، روسی و یونانی و الان تحلیلگر، خبرنگار و عکاس مجله هوانوردی #نظامی کمبت ایرکرافت (Combat Aircraft) و همچنین خبرنگار ویژه انتشارات شپارد ه.
این‌ها رو گفتم شاید باعث بشه که بخواهید مطالب دیگری که ازش در روزهای گذشته منتشر شده رو هم بخونید یا تصاویر جالبش رو ببینید:
❗️چگونه توان رزمی نیروی هوایی ایران پس از انقلاب تضعیف شد؟ vhdo.nl/2cQbym0
❗️آتش زیر خاکستر؛ نبردهای هوایی ایران و عراق پیش از آغاز رسمی جنگ vhdo.nl/2cQa9vP

رسانه ملی اظهارات روحانی در سازمان ملل را سانسور کرد

روزنامه دولتی ایران در خبری مدعی شد: در همه ساعت‌ها و لحظه‌هایی که روحانی و ظریف بی‌وقفه پیگیر فاجعه منا بودند؛ جمعی در اتاق‌های جنگ روانی به دنبال این شگرد بودند که چگونه با خبر فاجعه منا مأموریت ملی و بین‌المللی دولتمردان را سانسور کنند.

ماه مهر در سیاست خارجی ایران با دو رویداد متفاوت آغاز شد؛ اولی ماهیت فاجعه را داشت و دومی صورت یک فرصت سیاسی. فاجعه در «منا» بروز کرد و فرصت سیاسی در نیویورک. کاروان دیپلماسی ایران در آغاز مأموریت مهم خویش در مقر سازمان ملل بود که قربانی شدن صدها زائر در منا، فضای ایران و منطقه را در اندوه و ماتم فرو برد.

با وقوع فاجعه «منا» مأموریت تیم دیپلماسی ایران در نیویورک سمت و سوی تازه‌ای یافت. اجلاس سازمان ملل به عنوان قوی‌ترین تریبون جهانی اکنون برای روحانی یک فرصت بزرگ بود تا حق و حقوق زائران قربانی در منا را پیگیری و مطالبه کند.
 
سعودی‌ها که هنوز از شوک توافق هسته‌ای خارج نشده‌اند، باور نمی‌کردند که روحانی و ظریف موضوع منا را به صحن سازمان ملل بکشانند. سعودی‌ها که از ابتدای وقوع فاجعه عزم خویش را برای سانسور ماجرا جزم کرده بودند، اکنون با وضعیتی روبه‌رو شدند که در آن موضوع منا به محور ثابت مذاکره سران و نمایندگان بلندپایه جهان تبدیل شد تا جایی که رئیس‌جمهوری ایران در نخستین و مهم‌ترین سخنرانی خویش در جمع نمایندگان 190 کشور مدیریت سعودی‌ها در حج را به چالش کشید.
 
نخستین پیامد کشیده شدن پرونده منا به تریبون سازمان ملل، این بود که افکار عمومی جهان نسبت به عمق فاجعه آگاهی یافتند. فاجعه‌ای که سعودی‌ها به تأسی از سیاست پنهانکاری می‌خواستند سربه مهر بماند به موضوع روز جهان تبدیل شد. در میان دیپلمات‌های 5 قاره دیگر کسی نبود که از اتفاقات تلخ  منا، اظهار تأسف نکند. حتی نزدیک‌ترین شرکای سعودی از فرانسوا اولاند گرفته تا نواز شریف زبان به سرزنش و نقد عملکرد ریاض گشودند.
 
اتفاق دومی که شوک بزرگ بر سعودی‌ها وارد کرد، آنجا بود که محمدجواد ظریف طرح بازنگری در اداره مناسک حج را به میان وزرای امور خارجه کشورهای اسلامی برد. طرحی که سعودی‌ها تحت هیچ شرایطی حاضر به شنیدن آن نبودند و سالیان طولانی خط قرمز سعودی‌ها به حساب می‌آمد.
 
اثرات حرکت دیپلماسی ایران در کشاندن پرونده منا به متن مذاکرات سازمان ملل بلافاصله در رفتار سعودی‌ها آشکار شد. امپراتوری رسانه‌ای عربستان با محوریت العربیه پیکان حملات خویش را متوجه روحانی و ظریف کردند. وزیر خارجه سعودی عادل الجبیر در نشست خبری خود با بمباران پرسش‌های خبرنگارانی روبه‌رو شد که هر کدام از دلیل بی‌تدبیری و مرگ خاموش زائران می‌پرسیدند.
آخرین پرده از مواجهه دیپلماتیک میان ایران و طرف سعودی دیشب در سازمان ملل به نمایش درآمد. زمانی که دوربین رسانه‌ها در تالار مجمع عمومی از یک سو انتقادهای صریح روحانی علیه ریاض را  به تصویر کشیدند و در سوی دیگر چهره برافروخته هیأت دیپلماسی سعودی را به نمایش گذاشتند.
 
اکنون هیأت دیپلماسی ایران تحت تأثیر فاجعه منا به طور زودهنگام به پایان می‌برد که اتفاقات شگفتی در حاشیه این سفر در محافل داخلی بروز کرده است. سفر روحانی و تحرکات دیپلمات‌های ایران با همه بازتاب‌های کوبنده‌ای که در جهان عرب داشت در رسانه‌های داخل در دایره تنگ‌نظری‌های جناحی گرفتار آمد. شبکه تندروهای داخل کشور با همان عینک بدبینانه و غرض‌آلود در سفر نیویورکی روحانی نظاره کردند که توافق هسته‌ای را به بوته فراموشی یا تحریف سپرده بودند.
 
طنز تلخ ماجرا این است که در همه ساعت‌ها و لحظه‌هایی که روحانی و ظریف بی‌وقفه پیگیر فاجعه منا بودند؛ جمعی در اتاق‌های جنگ روانی به دنبال این شگرد بودند که چگونه با خبر فاجعه منا مأموریت ملی و بین‌المللی دولتمردان را سانسور کنند. برای درک این اتفاق شگفت و تلخ کافی است صفحات یک هفته اخیر مطبوعات را تورق کنید؛ حتی روزی که رسانه‌های پرآوازه سعودی مثل
الشرق الاوسط با بغض و ناراحتی مواضع روحانی در ماجرای منا را در صفحه اول خویش منعکس کردند، شبکه رسانه‌های تندروها حتی از درج یک خبر کوتاه در صفحه اول خود امتناع ورزیدند.

شاید چندان دور از انتظار نبود که شبکه رسانه‌ای سازمان‌های مخالف دولت اطلاع‌رسانی از سفر روحانی را تعطیل کنند اما تکرار و تداوم این اتفاق در مطبوعات منسوب به رسانه ملی بسی مایه تأمل است. نسخه مکتوب رسانه ملی درست روزی که روحانی با صدای رسا از حقوق ایران در ماجرای منا سخن گفت خبرهای سفر روحانی را به تیغ سانسور سپرد.

http://www.jamnews.ir/detail/News/578212
#رسانه #روزنامه #دولتی #روحانی #ظریف #دیدار #سازمان #اطلاع_رسان #فاجعه #منا #آل_سعود #قتل