#داوود_آتش_بیک:
شرایط دیگر به سادگی گذشته نیست. کلاف سردرگمیست که پیدا کردن سرنخ و باز کردن گرهها به همین راحتیها نیست. نمیشود یکراست رفت سراغ خود پدیدهی انتخابات. باید شرایط را از چند منظر بررسی کرد و بعد نتیجه گرفت. چرا که دیگر انتخابات پدیدهای خودبسنده نیست. نمیتوان و نباید برای توجیه شرکت در انتخابات پیش رو آن پاسخ سرراست، همیشگی و آزاردهنده را تکرار کرد: “بد بهتر از بدتر است.” چرا که این پرسش پیش میآید که آیا انتخاب میان بد و بدتر سرنوشت غمانگیز و محتوم ماست؟ تا کی میخواهیم برویم و در انتخابات میان بد و بدتر یکی را انتخاب کنیم؟
باید بپیذیریم که شرکت در انتخابات و رای دادن به تنهایی نمیتواند شرایط ما را تغییر دهد. تجربهی هشت سالهی دولت اصلاحات و حالا دولت اعتدال به خوبی به ما نشان داده که قرار نیست ما از دل صندوق رای به تمامی خواستههای خود برسیم. در واقع تنها بخش ناچیزی از خواستههای رایدهندگان همیشه برآورده شده؛ آنقدر ناچیز که بارها و بارها به ذهن رایدهنده رسیده که اگر اصلا رای نمیداد چه میشد؟ هنوز هم بسیاری از مسائل و مشکلات اساسی سر جای خود و به قوت خود باقیست. هیچچیز به طور بنیادی تغییر نکرده. وضعیت سانسور، آزادیهای فرهنگی و سیاسی، مطبوعات، سیاستهای اقتصادی دولت … در دولت امید و اعتدال روحانی تفاوت بنیادینی با دولتهای گذشته ندارد. با این وضعیت آیا میتوان نتیجه گرفت که نباید در انتخابات شرکت کرد و رای داد؟ وقتی قرار نیست هیچچیز با این رای دادن اساسا تغییر کند چه فایدهای دارد رای دادن؟ متاسفانه پاسخ به این دست از پرسشها به همین سادگیها نیست.
(بخشی از یادداشت)
....
🔸آن که گفت آری و آن که گفت نه
🔸پروندهای برای انتخابات هفتم اسفند در ادبیات اقلیت
🔗 http://goo.gl/cZtsyJ