افکـار زنـده

🍃🍂


"جولیان" دختری وابسته به پدرش بود. او مردی را برای ازدواج پیدا کرد که می‌توانست از او مراقبت کند. هر چند جولیان با نقش رهبری و هدایت شوهرش و شوهرش نیز با نیازمندی و وابستگی او مشکل داشت، اما قراردادی ناخودآگاه هر دوی آن‌ها را تعریف می‌کرد: مرد، «شوهر-پدر» جولیان و جولیان دختر وفادار او بود. هنگامی که شوهر جولیان از این قرارداد ناخودآگاه که در ابتدای دهه‌ی دوم زندگی‌شان عقد شده بود فراتر رفت، جولیان بسیار خشمگین شد. او دختربچه و بهانه‌گیر باقی مانده بود و آگاه نبود که ترک شوهرش ندای دعوت به بیداری و رشد است. خیانت شوهرش به نظر نابخشودنی می‌آمد. اما در واقع آنچه مورد خیانت واقع شده بود، ترکیب «ولد-کودک» بود که جولیان هرگز از آن جدا نشده بود. او به زودی با مردی دیگر آشنا شد؛ نقش وابستگی قدیمی‌اش را ادامه داد و به این ترتیب دعوت به رشد را رد کرد.

#خیانت اغلب به صورت منزوی کردن خود تجربه می‌شود. #ناجی جادویی که روی آن حساب کرده‌ایم، کسی که انتظارات خاصی از او داریم، یا کسی که نمایش دو نفره‌ی ناخودآگاه را با هم بازی کرده‌ایم، اکنون متهم است و تصورات بنیادین‌مان متزلزل شده‌اند. در این حالتِ دگرگونی، رشد قابل ملاحظه‌ای امکان‌پذیر است. ما می‌توانیم از زخم‌های‌مان #درس بگیریم. اما اگر این کار را نکنیم آن‌ها را به صورتی دیگر و در جایی دیگر تکرار می‌کنیم و یا خود را با آن‌ها یکی می‌پنداریم. بدین ترتیب بسیاری از افراد ممکن است خود را با زخم‌های‌شان یکی بدانند و در گذشته اسیر بمانند.


#مرداب_روح
#جیمز_هولیس


🍂🌷 @Afkarezendeh

ما می‌توانیم از زخم‌های‌مان درس بگیریم، اما اگر این کار را نکنیم آن‌ها را به صورتی دیگر و در جایی دیگر تکرار می‌کنیم و یا خود را با آن‌ها یکی می‌پنداریم و در گذشته اسیر می‌مانیم.

#جیمز_هولیس

روان ما هرگز ساکت نمی ماند و همواره از طریق بدن، رویاها، نشانه ها و شهود با ما در حال گفتگو است. روان به کوبیدن این درها ادامه می دهد و اگر گوش نکنیم، هزینه های فیزیکی و روانی را بالا و بالاتر می برد تا در نهایت بشنویم.


#جیمز_هولیس
#ترجمه_مریم_طهماسبی

🍃🍂

رنج لازمه رشد و بلوغ روحي است. بدون رنجْ انسان، ناآ گاه، نابالغ، وابسته، ضعيف و محدود مي ماند. از سوي ديگر بسياري از كج رفتاري ها، عادات سوء، تعصبات و روان رنجوري هاي ما نظير افسردگي، خشم مزمن، اضطراب، ترس مداوم و پرخاش درحقيقت راه هايي هستند كه براي گريز از رنج انتخاب كرده ايم.

روانشناسي يونگ مي گويد كه در زندگي، دشتي آفتابي و خلوتگاهي براي خواب راحت، آسايش و خوشبختي وجود ندارد؛ بلكه به جاي آنها به مردابهاي روحي و درد و رنجهايي مي رسيم كه گاه بسیار طولاني و عميق هستند. طبيعت يعني طبيعت وجود ما ميخواهد بخش عمده اي از سفر عمرمان را در آن مرداب ها سپري كنيم. اما بايد بدانيم در اين مردابهاي رنج و درد است كه بسياري از لحظات معنادار زندگيمان را تجربه مي كنيم. در اين مرداب هاست كه روح ما شكل مي گيرد و رشد ميكند.

در آنجاست كه نه تنها به اهميت زندگي، بلكه به هدف، ارزش و عميقترين معناي آن واقف ميشويم. امروزه بي شك عميقترين ضعف شيوه هاي رواندرماني بي توجهي به مفهوم روح انسان است.

📙 #مرداب_روح
✍🏻 #جیمز_هولیس

🍂🌹 @Afkarezendeh