🔅این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت
چون آب به جویبار و چون باد به دشت
هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده است و روزی که گذشت.
🔅تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه
🔅خوش باش؛
ندانی به کجا خواهی رفت...
🔅ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نئی غمان بیهوده مخور
چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید
خوش باش غم بوده و نابوده مخور
🔅ناکرده گنه در این جهان کیست بگو!
وآن کس که گنه نکرد چون زیست بگو!
من بد کنم و تو بد مکافات کنی
پس فرق میان من و تو چیست بگو!
🔅ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود
نی نام زما و نی نشان خواهد بود
زین پیش نبودیم و نبود هیچ خلل
زین پس چو نباشیم همان خواهد بود
🔅این چرخِ فلــــک که ما در او حیرانیم
فانوس خــــــیال از او مثالی دانیم
خورشیدْ چـــــراغ دان و عالَم فانوس
ما چــــون صـُوَریم کاندر او گَردانیم.
🔅یک عمر به کودکی به استاد شدیم
یک عمر به استادی خود شاد شدیم
افسوس ندانیم که ما را چه رسید
از خاک بر آمدیم و بر باد شدیم...
🔅بدخواه کسان هیچ به مقصد نرسد
یک بد نکند که با خودش صد نرسد !
🔅اسرار اَزَل را نه تو دانی و نه من
وین حرفِ معمّا نه تو خوانی و نه من
هست از پس پرده گفتوگوی من و تو
چون پرده برافتد، نه تو مانی و نه من.
🦋🌷🦋#حکیم_عمر_خیام_نیشابوری#زادروز_شاعـــــر#رباعی#ادبگاه@Adabgah95