«غروب خورشید در ثریّا» شعر عربی رَشَأٌ کَبَدرِ التَّمِّ یَشْرَبُ قَهْوَةً صَفراءَ مِنها في الزُّجاجِ تَلَهُّبُ الرّاحُ شَمْسٌ والثُّرَیَّا ثَغْرُهُ إعجَبْ لِشَمْسٍ في الثُّرَیّا تَغْرُبُ «ترجمه» آهوبره ای مانند ماهِ تمام، که می نوشد بادهٔ زرد را ، که ازآن بادهٔ زرد در شیشه آتشی زبانه کشیده. باده چونان آفتاب است و دندانهای پیشن او چون پروین[ ثریّا] ، تعجّب کن از آفتابی که در پروین غروب می کند. «نکته» قهوة: از نام های شراب است. نوعی از خمر غلیظ که به زودی شارب خود را سیر می گرداند، سُکر آن محکم و قوی است. گویند: انه عبدالشهوة، اسیرالقهوة و گویند خمر را بدین نام خوانند چه شهوت و میل طعام را ببرد. ( اقرب الموارد). با قهوه که از دانه های درختچهٔ قهوه باشد اشتباه نشود. ثریّا: ...ومجنون عامری درّ دندان را به عِقد ثُریّا تشبیه کرده است و به ترجمهٔ آن ، کمال الدّین اسماعیل می فرماید: دو رشته دُرِّ دندان چون از لبت بتابد گویی مگر ثریّا در ماه کرده منزل و اهل عجم ثریّا را پروین خوانند.{انیس العشّاق ، شرف الدّین رامی / صفحهٔ ۶۸و۶۹}. 💐💐@rahearwah