حقیقتا من وقتایی که یه متن طولانی میبینم ، فقط دو خط اولش‌رو میخونم .. دیگه‌ حوصله م نمیکشه ولی نامه ها و متون پرنیا جوری‌ان که چنبار از اول میخونم و باهاش گریه میکنم )