برایِ دستیابی به بهشتِ جاودانِ خالق نیازمندِ گرانترین و وزینترین مخلوقِ وی نیستیم؛تنها لازمهی ما آغوشِ گرمِ تو و بازوان امنِ من است تا حصارِ تنِ بیحصرِ تو باشد.
حقیقتا من وقتایی که یه متن طولانی میبینم ، فقط دو خط اولشرو میخونم .. دیگه حوصله م نمیکشه ولی نامه ها و متون پرنیا جوریان که چنبار از اول میخونم و باهاش گریه میکنم )