مجری شب شعری شما؟ این‌ها را با صدای کش‌دااااااار گوینده‌ی برنامه‌ی گلها بخوانید (صدای اکو و انعکاس را هم می‌شود تقلید کرد): شب یلدا (داو داو داو)، شب (به به به) زنده شدن خاطرات (آوت آوت آوت) و گرم شدن دل‌هاست.... آرزو می‌کنم در این بلندترین شب سال، خنده بر لبانتان، عشق در قلبتان و امید در نگاهتان بدرخشد. یلدایتان سرشار از شادی و آرامش! انصافاً تا کجای این پیام را خواندید؟ به جز همان چند خط دلقک‌بازی من؟ زمانی فکر می‌کردم دیگر این بازی تمام شده. نه فرستنده‌ی پیام‌های کلیشه‌ای بودم و نه دریافت‌کننده‌شان. باورم نمی‌شد اصلاً وجود داشته باشند. یک روز توی شرکت دیدم خانم همکار دارد گوگل می‌کند تا «یه چیز باحال» پیدا کند و دیکته بگوید تا آقای همکار بنویسد و بفرستد برای بقیه‌ی همکاران. حالا خیال می‌کنم بالاخره مصرف‌کنندگانی وجود دارند که این پیام‌ها هنوز زنده‌اند. کسانی که فکر می‌کنند تبریک گفتن خالی خالی‌ِ خودشان بی‌مزه است و باید از روی دست یک نویسنده، یک کار بلد، تقلب کنند. مابعدالتحریر: بین خودمان چارصد پونصد نفر، دورخیز کرده‌ام تا برای نوروز پیام تبریک شایسته‌ و اختصاصی شده‌ام را بسازم. ایده‌ای برای راهنمایی و الهام‌بخشی دارید؟