اگه واقعاً برات ارزش قائل باشه؛ حرفاتو جدی می‌گیره، وسط حرفات حواسش پرت نمیشه، تو بحثا دنبال برنده شدن نیست، بلکه دنبال فهمیدنته. کنارت که هست، احساس امنیت می‌کنی، از بودنت خسته نمیشه و هر روز تلاش می‌کنه که حس بهتری بهت بده. به جای مقایسه، روی خاص بودنت تمرکز می‌کنه. اشتباهاتتو بزرگ نمی‌کنه و از چیزای کوچیکت دلگیر نمیشه. همیشه وقت برای شنیدن حرفات داره، نیازاتو می‌بینه و توی سختیات حامیته. اگه اینجوری نیست؛ دنبال برابری نیست، دنبال استفاده‌ست. همین.