خدایان سیزیف، را بر آن داشتند تا مادام تخته‌سنگی را به فراز کوهی رساند و هر بار تخته سنگ به سبب وزنی که داشت باز به پای کوه در می‌غلتید. خدایان چنین می‌پنداشتند که کیفری دهشتبار‌تر از کار بیهوده و نومیدانه نیست. اگر با هُومر هم‌باور باشیم، می‌پذیریم که سیزیف خردمندترین و محتاط ترین فناپذیرها بوده است. آلبر کامو افسانه سیزیف 🌻@philosophy_nat🌻