🔻کامو هیچ‌گاه از فقر دوران اولیه‌ی زندگی خود شکایتی نکرد.
آلبر کامو:
خانوادهام تقریبا هیچ چیز نداشت و عملا آرزوی چیزی را هم نمی‌کرد. افراد خانوادهام که حتی سواد خواندن هم نداشتند با سکوت محض، با خودداری و با وقار فطری خود، ارزشمندترین درس‌ها را به من آموختند.
گرمای محبتی که بر دوران کودکی من سایه افکنده بود، مرا از هرگونه نفرتی آزاد می‌کرد.
تقریبا با هیچ زندگی می‌کردم. اما در نوعی وجد و خلسه به سر می‌بردم.
در خود قدرتی بیکران احساس می‌کردم؛ تنها می‌بایست راهی برای استفاده از آن پیدا کنم.
🌻@philosophy_nat🌻
