پژواک قلم

ما مرد جنگیم اما...

✍رضارضائی ۱۴۰۳/۷/۳

آیا همه چی با #جنگ به دست می‌آید یا می‌توان با #صلح‌خواهی به خیلی چیزها رسید؟

مقدمه: فرض کنیم که رئیس‌جمهور محترم نتوانست در مجمع سازمان ملل و در گفتگوهای خود با سران کشورها یا اصحاب رسانه و اندیشمندان و تجار، موضع ایران در خصوص صلح و امنیت برای همه را جا بیندازد و فرض کنیم که رژیم غاصب، کودک کش و جنایت پیشه صهیونیستی بعد از غزه و باقی سرزمین‌های فلسطینیان، با وحشیانه‌ترین شکل ممکن لبنان و حزب‌الله را نابود کند و بعد برود سراغ سوریه و عراق و یمن و بالاخره ایران.
یکم: وقتی به ناچار یا به عمد وارد جنگ شدیم، دیگر نمی‌شود از صلح دم زد و به دنیا گفت که ما به دنبال صلح و #امنیت_جهانی هستیم؛
دوم: اسم هایی چون عملیات پیشگیرانه، همراهی با جبهه‌ی مقاومت، دفاع از حرمین شریفین، دفاع از مردم محروم و مظلوم منطقه، حفاظت از تمامیت ارضی و دفاع مشروع همه یک معنی می دهند و آن جنگ است؛
سوم: سخن‌گفتن از #صبر_راهبردی یا #انتقام_سخت، دیگر فاقد وجاهت است؛
چهارم: مانع زدایی از انتخاب دکتر پزشکیان، عدم سخت گیری در مورد پوشش اختیاری، سخن گفتن از رفع حصر، آزادی پاره ای از زندانیان سیاسی، مطبوعاتی، دانشگاهی و هنری، رفع تعلیق یا اخراج برخی از دانشجویان و اساتید و معلمان برای اثبات این پیام به دنیا که کشور در حال تغییر یا حتی زایش نظام حکمرانی جدید است نیز بی‌ثمر خواهد بود؛
پنجم: انتصاب آقای مخبر یا ایجاد انشقاق در بیت رهبری (احتمال جدایی آقا مجتبی از پدر) و حتی پایان دوره ی رهبری و انتخاب رهبر جدید توسط خبرگان رهبری نیز به چشم نخواهد آمد.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱. به نظر می‌رسد که با فرضیات ذکر شده در مقدمه و پنج نشانه‌ی بعدی، جنگ حتمی و صلح محتمل خواهد بود؛
۲. اگرچه صلح طلبیم و هنوز هم راه‌های دیپلماتیک، عدم مداخله در امور داخلی دیگر کشورها و پایان دادن به حاتم بخشی را راه رسیدن به صلح پایدار می‌دانیم و اگر جنگ شد، ما مرد جنگیم اما این بار کاملاً متفاوت؛
۳. ما مرد جنگیم اما باید اول مشخص شود که دشمن کیست و علت جنگ چیست و با چه نوع جنگ‌ و جنگ افزارهایی مواجهیم و قدرت نظامی خودمان چقدر است؛
۴. ما مرد جنگیم اما باید اول مراسم عزاداری تمامی مسئولین شهادت طلب را برگزار کنیم و بعد ببینیم نیاز است که بجنگیم یا با شهادت جنگ طلبان، می‌شود به صلح رسید؛
5: ما مرد جنگیم اما از قبل باید مشخص شود که چقدر منابع انسانی، مادی، زیر ساختی، انرژی، مالی و فرصت‌های #رشد و #توسعه را از دست خواهیم داد و صرفه و صلاح در جنگ است یا صلح؛
۶. ما مرد جنگیم اما این بار به انسانیت و انسان‌ها بخصوص هم وطنان اهمیت می‌دهیم و نه تصرف سرزمین‌های دیگران؛
۷. ما مرد جنگیم اما این بار اجازه نخواهیم داد که صلح به مسلخ جنگ افروزان، مقدس سازان، نوحه خوانان و شعار دهندگان جنگ برای زمینه سازی ظهور برود؛
۸. ما مرد جنگیم اما اینقدر هشیار شده‌ایم که اجازه ندهیم آوارگی و کشته و زخمی شدن سهم مردم و پول، بورسیه، ثروت، پست، مقام و منصب سهم دیگران شود.
طرفه آن که گرچه ما صلح را به قیمت ذلت و خاری و ازدست‌دادن شأن و منزلت و خاک، معاوضه نمی‌کنیم؛ ولی تا آنجا که عقل سلیم و منافع ملی ایجاب می‌کند، شروع‌کننده‌ی هیچ جنگی نخواهیم بود.
چکیده کلام آن که مام وطن اگر مورد تهدید و تعرض قرار گیرد، می جنگیم لیک برای حکومت‌هایی که می‌آیند و می‌روند، مدارا می کنیم.

پاینده باد ایران، آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/pezhvakeghalam