پزشکان گیل

🎙مسئله ۳۰ میلیون کلمه

دکتر آذرخش مکری

#مکری #آذرخش_مکری

Tel: https://t.center/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil

📌آیا اختلال خواب می‌تواند باعث افزایش درد بعد از عمل شود؟

📌دکتر احمدرضا احمدی آبدشتی، متخصص ارتوپدی

▫️شاید راحت‌تر این باشد که اختلال خواب پس از عمل‌های جراحی را به درد ناشی از جراحی نسبت دهیم اما جالب است بدانید خود اختلال خواب نیز با مکانیسم‌هایی باعث افزایش درد بعد از عمل می‌شود.

پژوهشگران به تحلیل رابطه‌ی بین اختلالات خواب قبل از جراحی و خطر بروز درد مزمن پس از جراحی (CPSP) پرداخته‌اند. Giorgia Varall و همکاران در مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۲ یک متاآنالیز در این باره ارائه داده‌اند. هدف از این مطالعه، بررسی این است که آیا کیفیت خواب ضعیف یا اختلالات خواب قبل از جراحی می‌تواند بر احتمال تجربه‌ی درد مزمن در طولانی‌مدت پس از جراحی تأثیر بگذارد یا خیر.

متاآنالیز انجام‌شده نشان داد که رابطه‌ای ضعیف اما معنادار میان اختلالات خواب قبل از جراحی و CPSP وجود دارد، این به این معناست که افرادی که پیش از جراحی دچار مشکلات خواب هستند، ممکن است پس از جراحی، درد مزمن بیشتری را تجربه کنند. با این حال، تأثیر این رابطه نسبتاً کوچک بوده و عوامل دیگری نیز ممکن است در بروز این درد مؤثر باشند.

نکات:
۱. ضرورت استفاده از اندازه‌گیری‌های عینی: یکی از نکات برجسته در قسمت بحث (discussion) مقاله این است که بیشتر مطالعات تنها از معیارهای خوداظهاری برای ارزیابی کیفیت خواب استفاده کرده‌اند و از معیارهای عینی نظیر پلی‌سومنوگرافی یا اکتوگرافی استفاده نشده است. این اندازه‌گیری‌های عینی می‌توانند بینش بیشتری در مورد ساختار خواب و مکانیسم‌های عصبی مرتبط با درد فراهم کنند.

۲. ارتباط خواب و پاسخ ایمنی و التهابی: پژوهشگران اشاره می‌کنند که اختلالات خواب می‌توانند با افزایش سطوح نشانگرهای التهابی (مثل اینترلوکین-۶ و پروتئین واکنشی C) مرتبط باشد. این نشانگرها ممکن است مکانیسم‌های درک درد را تشدید کرده و فرد را مستعدتر به تجربه درد مزمن کنند.

۳. نقش روحیه و خلق‌وخو: به گفته‌ی نویسندگان، خلق‌وخو ممکن است واسطه‌ای مهم بین کیفیت خواب و تجربه‌ی درد پس از جراحی باشد. برای مثال، افرادی که مشکلات خواب دارند، احتمالاً با سطوح بیشتری از افسردگی و اضطراب مواجه‌اند که این عوامل به نوبه‌ی خود می‌توانند به بروز و شدت‌یابی CPSP کمک کنند.

۴. اثرات ضعیف و تأثیر کم اختلال خواب: گرچه خواب نقش پیش‌بینی‌کننده دارد، اما تأثیر آن ضعیف و محدود بوده است. بنابراین، نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که خواب یکی از عوامل خطر در کنار سایر عوامل است و به‌تنهایی نمی‌تواند همه‌ی ابعاد CPSP را توضیح دهد. (از پیش‌بینی‌کننده‌های دیگر CPSP استعداد ژنتیکی، سنین جوانی، زن بودن و درد مزمن قبلی و فاکتورهای سایکولوژیک است.)

۵. پیشنهادها برای مطالعات آینده: محققان پیشنهاد می‌دهند که مطالعات آینده باید با نمونه‌های بزرگ‌تر و با ارزیابی‌های ترکیبی از معیارهای خوداظهاری و عینی انجام شود تا ارزیابی دقیق‌تری از تأثیر خواب بر درد پس از جراحی به دست آید.

🔗منبع: مجله مرور پزشکی خواب
🔗فایل پی‌دی‌اف متن کامل مقاله

کانال تلگرامی پزشکان گیل
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil

📌 ۱۳ نوامبر ۱۸۸۳ مرگ سیمز پدر جراحی زنان

🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 بابک عزیزافشاری، ۲۳ آبان ۱۴۰۳
🟢 azizafshari@yahoo.com

▫️جیمز ماریون سیمز متولد ۲۵ ژانویه ۱۸۱۳ پزشک و جراح آمریکایی بود که بیشتر با ابداع تکنیک جراحی فیستول وزیکوواژینال، «وضعیت سیمز»، استفاده از سیم نقره‌ای برای بخیه زدن، و اختراع ابزارهایی مانند «اسپکولوم سیمز» و کاتتر سیگموئید شناخته می‌شود.

بیمار در وضعیت سیمز به پهلوی چپ می‌خوابد و زانو و ران راست را خم می‌کند. بیشترین کاربرد این وضعیت در معاینه مقعد، رکتوسیگموئیدوسکوپی، تنقیه (اِنِما)، و همچنین معاینه افتادگی (پرولاپس) دیواره واژن است.

فیستول وزیکوواژینال (ناسور مثانه-مهبلی) به ارتباط غیرطبیعی بین واژن و مثانه گفته می‌شود که با بی‌اختیاری ادرار همراه است و می‌تواند مادرزادی باشد اما شایع‌ترین علت آن عوارض ناشی از زایمان طولانی و سخت است.

این بیماران تا اواسط قرن ۱۹ معمولاً منزوی می‌شدند زیرا تلقی عمومی از فیستول یک موضوع زننده و ناخوشایند بود. اغلب جراحان مرد بودند و امراض زنان و زایمان در هیچ‌یک از دانشکده‌های پزشکی به مردان آموزش داده نمی‌شد.

جراحی زنان و حتی معاینه واژن تا سال‌ها یک تابو محسوب می‌شد و سیمز یکی از نخستین جراحانی بود که به درمان فیستول وزیکوواژینال پرداخت.

فیستول به‌ویژه در زنان برده سیاه‌پوست جنوب آمریکا به دلیل تغذیه و بهداشت نامناسب و عدم دسترسی به مراقبت پزشکی شیوع بالایی داشت و سیمز بسیاری از این زنان را بدون بیهوشی تحت عمل جراحی قرار داد.

وی در لنکستر، کارولینای جنوبی به دنیا آمد و پدرش کلانتر لنکستر بود. او پس از تحصیل در آکادمی فرانکلین، کالج کارولینای جنوبی، و کالج چارلستون نزد پزشکی به نام چرچیل جونز در لنکستر مشغول به کار شد.

سیمز در ۱۸۳۴ تحصیلات خود را در کالج پزشکی جفرسون، فیلادلفیا ادامه داد و در ۱۸۳۷ به عنوان پزشک مزارع برده‌داری به آلاباما رفت. وی در دهه ۱۸۴۰ در مونتگومری که دو سوم جمعیت آن را برده‌ها تشکیل می‌دادند درمانگاهی تأسیس کرد و در کنار درمان بیماران به انجام روش‌های آزمایشی خود بر روی زنان برده پرداخت.

او در ۱۸۵۵ با وجود مخالفت گسترده، نخستین بیمارستان تخصصی زنان را در نیویورک بنیان گذاشت اما در نهایت به‌دلیل اصرار بر درمان بیماران مبتلا به سرطان (که در آن زمان تصور می‌شد سرایت‌پذیر باشد) از این بیمارستان اخراج شد.

وی به دنبال حمله قلبی در ۷۰ سالگی در نیویورک درگذشت. از افتخارات او می‌توان به عضویت در چندین آکادمی و انجمن علمی و پزشکی در آمریکا و اروپا، ریاست انجمن پزشکی آمریکا (۱۸۷۶)، و دریافت لژیون دونور اشاره کرد. تندیس یادبود وی در پارک مرکزی نیویورک اولین مجسمه‌ به افتخار یک پزشک در آمریکا بود که در ۱۸۹۴ نصب اما به دنبال اعتراضات گسترده در ۲۰۱۸ به دلیل شائبه نژادپرستی و انجام آزمایش‌های غیراخلاقی برداشته شد.

در ۲۰۲۱ از تندیس سه زن برده (آنارکا، بتسی، و لوسی) که بارها توسط او جراحی شدند تحت عنوان «مادران جراحی زنان» در مونتگومری پرده‌برداری شد. مستند تلویزیونی «به یاد آنارکا» در این زمینه به کارگردانی جاش کارپلز در ۲۰۲۱ از شبکه پی‌بی‌اس پخش شد.

📌تصویر: تندیس مادران جراحی زنان، ساخته‌شده از ضایعات بازیافتی، اثر میشل برودر هنرمند آمریکایی، مونتگومری، آلاباما.

🔗تصاویر بیشتر در اینستاگرام
🔗تریلر «به یاد آنارکا»، ۲۰۲۱ .

کانال تلگرامی پزشکان گیل
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil

📌 ۱۲ نوامبر ۱۹۲۱ تولد گیلنستین

🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 بابک عزیزافشاری، ۲۲ آبان ۱۴۰۳
🟢 azizafshari@yahoo.com

▫️لارس یوهان ویکتور گیلنستین پزشک، بافت‌شناس، استاد انستیتو کارولینسکا، و نویسنده سوئدی بود. او عضو آکادمی سوئد و رئیس بنیاد نوبل بود و در ۱۹۷۳ با وجود بیش از ۴۰ مقاله علمی منتشر شده، پزشکی را رها کرد تا تمام وقت به نوشتن شعر و داستان بپردازد.

وی در استکهلم به دنیا آمد و پس از تحصیل در انستیتو کارولینسکا در همین دانشگاه مشغول به کار شد. اولین کتاب او در ۱۹۴۶ با نام مستعار «یان ویکتور» مجموعه شعر هجو «کامرا آبسکیورا» (دوربین تار) بود که با دوستش تورگنی گریتس نورورادیولوژیست سوئدی منتشر کرد. اغلب منتقدین این کتاب را در ابتدا جدی گرفتند اما وقتی روشن شد هدف گیلنستین تمسخر شعر مدرنیستی بوده به وی تاختند.

گیلنستین با انتشار سه‌گانه نثر نقادانه «اساطیر نوین» (۱۹۴۹)، «کِشتی آبی» (۱۹۵۰)، و « بچه‌کتاب» (۱۹۵۲) به معروفیت رسید. بسیاری از منتقدین ادبی وی را هم‌تراز سوئدی نویسندگانی چون توماس مان و آلبر کامو دانسته‌اند هرچند آثار او اغلب به انگلیسی، فرانسوی، یا آلمانی ترجمه نشده است.

وی در بیشتر نوشته‌های خود از دیدگاه تضاد دیالکتیکی به مسائل اساسی زندگی پرداخته و آن‌ها را «پژوهش‌های اگزیستانسیال» نامیده است: «زندگی بشر در بین رنج و ملال در نوسان است». الگوی اصلی او سورن کی‌یرکگارد فیلسوف دانمارکی قرن ۱۹ ملقب به «سقراط شمال» بود که خواهان آزادی انتخاب نوع كلیسا و دین و خدا شد و خود را «جاسوس خدا» دانست.

گیلنستین در بحث ارزش‌های عمومی جامعه و جدال بین سنت و مدرنیته که در اواسط دهه ۱۹۶۰ در محافل ادبی سوئد به راه افتاد، بیزاری خود را از همه ایدئولوژی‌ها و باورهای آرمان‌شهری با «ده فرمان نوین» ابراز کرد: «هر خدایی که موقت و مشروط نیست، بت است و بت‌ها را نباید بپرستید زیرا در این صورت در واقع خود و تصورات خود را می‌پرستید.»

وی در ۱۹۸۹ در اعتراض به عدم حمایت آکادمی سوئد از سلمان رشدی به دنبال صدور فتوای قتل او به دلیل انتشار کتاب آیات شیطانی از این آکادمی استعفا داد و در ۲۵ مه ۲۰۰۶ در ۸۴ سالگی در استکهلم درگذشت.

📌تصویر: گیلنستین (راست) در کنار ملکه سیلویا و جرج چارپاک فیزیک‌دان لهستانی-فرانسوی و برنده جایزه نوبل فیزیک، مراسم شام نوبل، تالار شهر، ۱۰ دسامبر ۱۹۹۲.

🔗تصاویر بیشتر در اینستاگرام

کانال تلگرامی پزشکان گیل
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil

#سیگار سفر زندگی را کوتاه می‌کند...


#تبلیغ_خلاق
Tel: https://t.center/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil

📌 ۱۱ نوامبر ۱۹۵۱ تولد پیک مرد بارانی

🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 بابک عزیزافشاری، ۲۱ آبان ۱۴۰۳
🟢 azizafshari@yahoo.com

▫️لارنس کیم پیک نابغه کم‌توان ذهنی معروف به «مگاساوانت آمریکایی» و «گوگل زنده» بود که حافظه‌ای استثنایی داشت اما به دلیل اختلالات مغزی و تکاملی با مشکلات اجتماعی روبرو شد. ابتدا تشخیص اوتیسم برای او مطرح شد اما بررسی‌های بعدی نشان داد که پیک مبتلا به «سندرم اف‌جی» (سندرم اُپیتز-کاویگیا) است.

وی الهام‌بخش شخصیت ریموند بابیت در فیلم «مرد بارانی» به کارگردانی بَری لِوینسون (۱۹۸۸) براساس فیلمنامه‌ای از بَری مورو و با شرکت داستین هافمن در نقش ریموند بابیت و تام کروز در نقش چارلی بابیت بود که برنده خرس طلایی جشنواره برلین، ۴ جایزه اسکار، و ۲ گلدن گلوب شد و به انتخاب منتقدین در فهرست ۱۰ فیلم برتر سال در رتبه پنجم قرار گرفت.

«اف‌جی» حروف اول نام خانوادگی دو خواهر بود که دو ژنتیک‌دان آمریکایی (جان ام. اُپیتز و الیزابت جی. کاویگیا) در ۱۹۷۴ این سندرم را برای نخستین بار در پنج پسر آنان تشخیص دادند. ویژگی‌های سندرم اف‌جی شامل توارث مغلوب وابسته به کروموزوم ایکس، کم‌توانی ذهنی، بیش‌فعالی، هیپوتونی (کاهش تونیسیته یا کِشنگ عضلانی)، سر بزرگ (ماکروسفالی)، عدم تشکیل جسم پینه‌ای (آژنزی کورپوس کالوزوم)، و چهره خاص (گوش‌های کوچک، پیشانی بلند، لب فوقانی باریک، شکاف پلکی رو به پایین، و دهان نیمه‌باز) است.

دانشمند (ساوانت از ریشه فرانسوی) خِرِفت اصطلاحی بود که نخستین بار در ۱۸۸۷ توسط ژان لانگدون داون (پزشک انگلیسی که اولین بار سندرم داون را در ۱۸۶۶ توصیف کرد) مطرح و بعدها به سندرم ساوانت تغییر یافت. این سندرم که اغلب با توانایی خارق‌العاده در حافظه، محاسبات ریاضی، نقشه‌نگاری، و گاهی استعداد هنری مشخص می‌شود در حدود نیمی از موارد با اوتیسم همراهی دارد.

پیک در سالت لیک سیتی، یوتا به دنیا آمد و حافظه استثنایی او از خردسالی مورد توجه اطرافیان قرار گرفت. وی با سرعت یک صفحه در ۸ تا ۱۰ ثانیه کتاب‌ها را در موضوعات مختلف یکی پس از دیگری می‌خواند و در حالی که همه جزئیات آن‌ها را به خاطر سپرده بود به حالت وارونه در قفسه قرار می‌داد. پدرش نخستین بار در ۱۹۷۹ وقتی او محل فرود بقایای ایستگاه فضایی اسکای‌لَب در پِرت، استرالیا را پس از متلاشی شدن به درستی پیش‌بینی کرد متوجه نبوغ فرزند خود شد.

وی به دنبال حمله قلبی در ۱۹ دسامبر ۲۰۰۹ در ۵۸ سالگی در موری، یوتا درگذشت. مرکز فیلم یوتا از ۲۰۱۱ جایزه پیک را به افتخار او به هنرمندان، فعالان رسانه، و فیلم‌هایی اعطا می‌کند که بر درک مثبت جامعه از افراد کم‌توان تأثیرگذار هستند.

📌تصویر: درون مغز یک ساوانت، ساینتیفیک آمریکن، ا ژوئن ۲۰۰۶.

🔗تریلر مرد بارانی، ۱۹۸۸.
🔗تصاویر بیشتر در اینستاگرام

کانال تلگرامی پزشکان گیل
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil

📌 ۱۰ نوامبر ۱۸۴۳ تولد کُروازیه پیشگام جراحی مجاری صفراوی

🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 بابک عزیزافشاری، ۲۰ آبان ۱۴۰۳
🟢 azizafshari@yahoo.com

▫️لودویگ جرج کُروازیه جراح سوئیسی و یکی از نخستین جراحانی بود که موفق شد سنگ مجرای مشترک صفراوی را خارج کند. او در ۱۸۹۰ اثر معروف خود تحت عنوان «آمار و احتمالات درباره آسیب‌شناسی و جراحی مجاری صفراوی» را منتشر و در آن برای نخستین بار به علامت پزشکی موسوم به «قانون کُروازیه» یا «قانون کُروازیه-تِریه» (لویی فِلیکس تِریه جراح فرانسوی) اشاره کرد.

براساس این قانون، کیسه صفرای بزرگ و قابل لمس اما بدون درد و حساسیت و همراه با زردی خفیف (یرقان انسدادی، ایکتر کُلستاتیک)، احتمالاً ناشی از سنگ صفرا نیست. یک علت شایع در این موارد سرطان (کیسه صفرا، مجاری صفراوی، یا لوزالمعده) است.

به کیسه صفرای قابل لمس بدون زردی سندرم میریتزی گفته می‌شود که نخستین بار در ۱۹۴۸ توسط پابلو لوئیز میریتزی جراح آرژانتینی توصیف شد. این عارضه نادر اغلب با سنگ گردن یا مجرای کیسه صفرا (مجرای کیستیک)، فیبروز ناشی از التهاب مزمن، یا فیستول بین کیسه صفرا و مجرای مشترک صفراوی (کُلِدوک) همراه است.

کُروازیه در بازل به دنیا آمد و پس از تحصیل در دانشگاه بازل و دانشگاه گوتینگن به عنوان جراح در بیمارستان شمامسه ریان مشغول به کار شد. او استاد دانشگاه بازل و همچنین عضو شورای شهر بازل بود.

وی در ۸ آوریل ۱۹۱۸ در ۷۵ سالگی در بازل درگذشت. او به حشره‌شناسی و گیاه‌شناسی نیز علاقه داشت و هم‌اکنون مجموعه‌ای از پروانه‌ها و گیاهان گردآوری شده توسط کُروازیه در موزه تاریخ طبیعی بازل به نمایش گذاشته شده است.

📌تصویر: کیسه صفرای متسع (به‌طول ۱۵ سانتیمتر) و بدون سنگ در سونوگرافی مرد ۷۵ ساله با توده قابل لمس ربع فوقانی شکم، بدون درد و حساسیت، و همراه با زردی انسدادی (علامت کُروازیه؛ سی‌تی‌اسکن نشان‌دهنده یک توده ۳ سانتیمتری در سر پانکراس بود).

🔗تصاویر بیشتر در اینستاگرام

کانال تلگرامی پزشکان گیل
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil

📌 ۹ نوامبر ۱۸۴۶ تولد بودین پدر پریناتولوژی

🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 بابک عزیزافشاری، ۱۹ آبان ۱۴۰۳
🟢 azizafshari@yahoo.com

▫️پیر کنستانت بودین (بودن) پزشک فرانسوی بود که به عنوان پدر طب مادر و جنین (پریناتولوژی) شناخته می‌شود. کتاب او به نام «شیرخوار» (۱۹۰۰) نخستین مرجع معتبر جهان درباره مراقبت از نوزادان بود.

وی در اِنانکور لا سِک، اوئاز به دنیا آمد و پس از تحصیل در دانشکده پزشکی پاریس (نزد اساتیدی چون آگوست تاردیو پزشک قانونی و ویکتور کورنیل آسیب‌شناس فرانسوی) به عنوان متخصص زایمان در بیمارستان شاریته، پاریس مشغول به کار شد. او در ۱۸۹۵ جانشین اِتین تارنیه رئیس زایشگاه پاریس شد، پزشک فرانسوی که شکل ابتدایی انکوباتور معروف به «گهواره جوجه‌کشی» را در ۱۸۸۱ ساخته بود.

بودین پایه‌گذار پزشکی پری‌ناتال بود و با تأکید بر آموزش مادران در زمینه تغذیه صحیح و پیشگیری از عفونت تلاش کرد مرگ‌ومیر نوزادان را به حداقل برساند. در آن زمان عفونت گوارشی (گاستروانتریت) ناشی از مصرف شیر آلوده گاو از دلایل اصلی مرگ نوزادان بود و بودین باور داشت شیر مادر بهترین غذا برای نوزاد است.

وی و همکارانش تئوفیل راسل و پاول اشتراوس در ۱۹۰۱ «لیگ مبارزه با مرگ نوزاد» را با تأکید بر شیر مادر پایه‌گذاری کردند. مخالفان آنان مانند لئون دوفور و گاستون واریو با راه‌اندازی جنبش «لا گوت دو له» (قطره شیر) در فکمپ، سن ماریتیم به ترویج مصرف شیر استریل گاو پرداختند، اما بودین نگران بود که این کار انگیزه مادران برای شیردهی را کاهش دهد.

او به پیروی از سلف خود تارنیه و با معرفی روش گاواژ (خوراندن با لوله) برای نوزادان نارس که قادر به مکیدن نبودند از مادران خواست تنها در صورتی که شیردهی ممکن نباشد از شیر استریل گاو استفاده کنند. وی بنیان‌گذار مجله «زایمان» در ۱۸۹۶ بود و اثر معروفش به نام «شیرخوار: تغذیه و بهداشت نوزادان نارس و نوزادان تِرم» (۱۹۰۰) به چندین زبان از جمله انگلیسی (شیردهی، ویلیام جی. مالونی، با مقدمه الکساندر راسل سیمپسون، ۱۹۰۷) ترجمه شد.

بودین در ۲۲ ژانویه ۱۹۰۷ در ۶۰ سالگی در مارسی درگذشت. از افتخارات او می‌توان به دریافت لژیون دونور (۱۸۸۶) و عضویت در آکادمی پزشکی پاریس (۱۸۸۹) و آکادمی سلطنتی پزشکی بلژیک اشاره کرد. نوار غضروفی استخوان پس‌سری در نوزادان (مفصل پس‌سری خلفی) به افتخار وی «مفصل زایمانی بودین» نام‌گذاری شده است. براساس «اصل بودین» میزان مصرف روزانه شیر گاو نباید از ۱۰ درصد وزن شیرخوار بیشتر باشد.

📌تصویر: بودین (نفر اول از راست) با دو فورسپس و سه جنین در کنار اساتید دانشکده پزشکی پاریس (هر یک به تناسب تخصص ژست گرفته‌اند)، درحالی‌که یک اسپکولوم غول‌آسا دنبال مردی با کلاه، چتر، و لباس مشکی افتاده است، اثر آدریان بارِر کاریکاتوریست فرانسوی، ۱۹۰۴.

🔗تصاویر بیشتر در اینستاگرام

کانال تلگرامی پزشکان گیل
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil

📌 ۸ نوامبر ۱۹۱۱ مرگ ویلکس پیر بزرگ پزشکی بریتانیا

🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی
🟡 بابک عزیزافشاری، ۱۸ آبان ۱۴۰۳
🟢 azizafshari@yahoo.com

▫️سِر ساموئل ویلکس متولد ۲ ژوئن ۱۸۲۴ پزشک بریتانیایی، رئیس کالج سلطنتی پزشکان لندن، پزشک شخصی ملکه ویکتوریا، و از بنیان‌گذاران طب بالینی بود که ویلیام آسلر (پزشک کانادایی و پدر طب نوین) وی را «پیر بزرگ پزشکی بریتانیا» نامید و بیشتر با کتاب «درس‌های تشریح مرضی» (۱۸۶۳) و «تاریخچه بیمارستان گای لندن» (۱۸۹۲) شناخته می‌شود.

او قریب به سه دهه به آموزش نظام‌مند تشریح مرضی پرداخت و نقش به‌سزا در فهم بیماری‌های کشف شده توسط پزشکان بیمارستان گای (از جمله هوچکین، آدیسون، و برایت) داشت. وی ۳۳ سال پس از توماس هوچکین به ماهیت سرطانی «بیماری غدد و طحال جاذب» پی برد و آن را به احترام او بیماری هوچکین نامید (موارد بزرگی غدد لنفی و طحال یا بیماری هوچکین و ملاحظات، گزارش‌های بیمارستان گای، ۱۸۶۵).

ویلکس در کامبروِل، لندن به دنیا آمد و پس از تحصیل در یونیورسیتی کالج در ۱۸۴۲ به بیمارستان گای رفت. او در ۱۸۵۳ مدتی پزشک درمانگاه ساری بود و پس از بازگشت به بیمارستان گای در ۱۸۵۹ (۷۰ سال پیش از برنارد کرون) نخستین مورد کولیت اولسراتیو را در یک زن ۴۲ ساله به عنوان یک بیماری شبیه به اسهال خونی (دیسانتری) اما متفاوت با آن گزارش کرد. درستی این کشف در ۱۹۳۱ توسط سِر آرتور هرتس پزشک بریتانیایی و از بنیان‌گذاران انجمن گوارش بریتانیا تأیید شد.

وی به دنبال سکته مغزی در ۸۷ سالگی در همپستید، لندن درگذشت. از دستاوردهای دیگر او به گزارش نخستین موارد تریکورکسیس ندوزا (موهای شکننده با گره‌های کوچک، ۱۸۵۲)، فلج الکلی (سندرم کورساکوف، ۱۸۶۸)، و فلج بولبار (میاستنی گراو، ۱۸۷۷) و از سایر افتخاراتش به عضویت در انجمن سلطنتی لندن (۱۸۷۰) و ریاست انجمن پاتولوژی لندن (۱۸۸۱) می‌توان اشاره کرد.

📌تصویر: دکتر ساموئل ویلکس (پزشکان و دانشمندان، آسیب‌شناسی فلسفی)، اثر لِسلی وارد (اسپای) نقاش بریتانیایی، مجله ونیتی فیر، ۱ اکتبر ۱۸۹۲.

🔗تصاویر بیشتر در اینستاگرام

کانال تلگرامی پزشکان گیل
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil

انیمیشن زیبایی از هارمونی تنفس، و عملکرد هماهنگ ریه‌ها، دیافراگم و قفسه‌ سینه

Tel: https://t.center/pezeshkangil
Site: pezeshkangil.com
Insta: instagram.com/pezeshkangil