شاید در بین خاطراتِ زندگی هر یک از ما زمانی ثبت شده باشد که یک حرف یا نصیحت اگر توسط یکی از اعضای خانواده مثل پدر، مادر، خواهر یا برادر گفته می شد موردِ پسند یا قبول ما واقع نمی شد؛ ولی اگر عینِ همین حرف یا نصیحت را شخصی خارج از خانواده مثل عمو یا دایی می گفت، به شدت مورد قبول و تایید و چه بسا عملِ ما قرار می گرفت!
حکایتِ بازنشرِ جمله ی «دوچرخه سواری شهردار تهران آلودگی هوا را کم نمی کند» که توسط
#گرتا_تونبرگِ گرامی گفته شده، تداعی کننده ی همین خاطره ی نقل شده در بالاست!
وقتی اهلِ خانه به این
#دوچرخه_سواری هایِ نمایشی و فرمایشی نقدی وارد می کنند، مقاومت های بیشمارِ نوجوان مآبانه ای از چهارسوی خانه رخ می دهد که «باید از جایی شروع کرد و ما شروع کردیم»... «رئیس جمهور فلان کشور و نخست وزیر بهمان کشور هم با دوچرخه به محل کار می رود»... از طرفدارانِ
#سه_شنبه_های_بدون_خودرو هم چیزی نگوییم بهتر است!
غیر از «شوخی با
گرتا» حالا بر ماست تا پاسخی منطقی و دنیاپسند به این نوجوانِ پویا بدهیم. اینطور نیست؟
https://t.center/pazudharma
