Pazudharma

🖋 «بشر را می توان از روی ظرفیتی که برای قول دادن دارد، شناخت.» نیچه

◾️«سوگندنامه» در هر شغلی به مثابه #قولی است که شخص قبل از هر کسی به خودش می دهد تا در انجام امور و وظایفی که به واسطه آن شغل بر عهده او گذاشته می شوند، در چهارچوبی مشخص رفتار نماید.

◾️«سوگندنامه» فقط یک #آیین یا #تشریفاتِ برگزاریِ مراسمِ پایان دوره برای خوشگذرانی، ثبت عکس های یادگاری و مرور آن به عنوان خاطرات دوران جوانی و فارغ التحصیلی نیست!

◾️«سوگندنامه»ها را باید واژه به واژه حفظ کرد و به یاد سپرد و در هر لحظه به کار بست.

◾️«سوگندنامه دامپزشکی» در آمریکا توسط انجمن دامپزشکی این کشور در سال 1959 میلادی(1338 خورشیدی) به تصویب رسید، در سال 1999 مورد تجدیدنظر قرار گرفت و در سال 2004 به تصویب قطعی رسید.

◾️دکتر آلبرت شوایتزر، دانشمند برجسته، فیلسوف، موسیقی دان، فیزیکدان و دریافت کننده جایزه صلح نوبل می گوید: «اخلاقیات نامی است که ما به دغدغه ای که برای رفتار خوب داریم می دهیم.»
به منظور شناخت و درک بیشتر مفهوم #اخلاق_در_علم_دامپزشکی، باید اخلاق حیوانات را در مقایسه با اخلاق دامپزشکی بررسی کنیم. چهار شاخه در اخلاق دامپزشکی وجود دارند که تَنِنباوم(Tannenbaum) آنها را به شکل زیر دسته بندی می کند:

1- توصیفی: ارزش ها یا ضوابط شغلی که آنچه به عنوان رفتار مورد پذیرش برای همکاران تعریف شده اند را مشخص می کنند. به طور مثال «سوگندنامه دامپزشکی».
2- رسمی: ارزش هایی که به طور رسمی توسط انجمن های متشکل از اعضای این حرفه به تصویب رسیده اند. به طور مثال اصول اخلاقی علم دامپزشکی(AVMA)- انجمن علم دامپزشکی آمریکا.
3- اجرایی: قوانینی که توسط آن دسته از نهادهای دولتی که بر دامپزشکی نظارت می کنند مصوب می شود.
4- هنجاری: تلاش فرد در جهتِ پی بردن به این که از نظر او چه چیزی برای حرفه خودش یک رفتار اخلاقی و ضابطه مند، درست یا اشتباه تلقی می شود. به طور مثال یوتانایز در دامپزشکی!

◾️موقعیت های بسیاری هستند که می توان آنها را #غیراخلاقی ولی قانونی یا برعکس(غیرقانونی و اخلاقی) تلقی کرد که بدون تردید نیازمند طرح مباحث جدی است که بر حسب نظام ارزشی، باورهای دینی و مذهبی، قوانین و فرهنگ یک کشور دامنه وسیعی به خود می گیرند. ولی آن چه در #نظام_دامپزشکیِ کشور ما به عنوان پرسش بنیادین مطرح می شود این است که:

⬅️ چرا #دامپزشکی در ایران، حتی از جنبه مباحث تخصصی این رشته از همتای جهانی خودش تا این حد عقب مانده است؟

⬅️ چرا تعداد قابل توجه ای از #دامپزشکان، به جای تمرکز و فعالیت در رشته اصلی خود، به موضوعات جانبی از جمله #واردات_دارو، وسایل جانبی حیوانات، خوراکی و فروش آنها روی آورده اند؟

⬅️ چرا، اساسا، داروهای دامپزشکی در تله ی محکم #مافیایی افتاده که فاعلین اصلی آن دامپزشکانی پولدار هستند که روزی در یکی از همین #دانشکده_های_دامپزشکی نوشته ای به اسم «سوگندنامه» را با صدای بلند بر زبان آوردند؟

⬅️ آیا برای حرفه ای که به طور مستقیم با زندگی موجودات زنده- حیوان و باز حیوانی به نام انسان- سروکار دارد، این اندازه از انحطاط اخلاقی نیازمند توجه و رسیدگی جدی نیست؟

⬅️ میزان پذیرش این رشته، فارغ التحصیلان و آمار دامپزشکان موجود چه واقعیتی به ما نشان می دهد؟

⬅️چرا توزیع دامپزشکان در سراسر کشور عادلانه نیست؟ و چرا هیچ ضابطه یا قانونی در این مورد وجود ندارد؟

🔲 در حال حاضر، شیوع انواع #بیماری_های_فصلی مختلف، قتل عام و به قولی «معدوم سازی» حیوانات، وضعیت رقت بار و شرم آورِ حیواناتِ اسیر در تک تک #باغ_وحش های مجاز و غیرمجاز کشور، #پرندگانی که در باغ های مرگ اسیر شده اند، #حیوانات_خانگی که یکی پس از دیگری برای شکستگی دست و جرب و ... در کلینیک های شخصی خیلی راحت و آرام و کاملا بی صدا به مرگ محکوم می شوند، حیواناتی که در #آزمایشگاه همین دانشکده هایی که به جای دامپزشک، افراد #علم_زده و #خودشیفته به جامعه تحویل می دهند، دامپزشکانی که پیشه ی خود را با تاجران صنعتی اشتباه گرفته اند، همه و همه نشان از آن دارد که #دامپزشکی_در_ایران، خود به یک بیماری مهلک مبتلا شده که از قضا سرایت هم می کند! از دامپزشکی به دامپزشک دیگر...

https://t.center/pazudharma