«پیام‌‌آور رحمت و رهایی»: یادداشتی از محمدرضا دین پرور
انتشار :‌ شنبه ۳۱ / ۰۶ /۱۴۰۳ | ساعت ۱۷:۴۸

شفقنا- محمدرضا دین پرور نویسنده و پژوهشگر در مطلبی به مناسبت ولادت پیامبر اکرم(ص) اینگونه آورده است:

«روز جهانی صلح است و از زمین و زمان، ظلم و جنایت و جنگ و نفرت است که بر سر بشریت می‌بارد.

روز جهانی صلح است، و آدم ها در محاصره‌ی جنگ‌افروزان بد‌سیرت و غارتگران اموال و امکاناتشان گیر افتاده‌اند. در جنگ، حلوا خیرات نمی‌کنند و هر لحظه پوست و گوشت و عصب و استخوان آدمیان است که آش و لاش می شود و قلب‌هاشان، شرحه شرحه و روحشان زخمی و آزرده می‌ گردد.

روز جهانی صلح است و به جای سلم و سلام و صلح، جنگ و نفرت و کینه نثار آدمیان می‌شود و هرکس متحیر و سرگشته و ناامید، راه گریز و مأمنی می‌جوید اما دستان سیاه و پلید سیاست و جنایت از شش جهت راه‌ها را بسته و همه را در محاصره‌ی خود گرفته اند.

روز جهانی صلح است همان‌که حافظ انگار برای همین روز، این‌گونه با دقت و ظرافت، نسخه پیچیده:آسایش دو گیتی، تفسیر این دو حرف است با دوستان مروت، با دشمنان مدارا اما انگار هرجا و همه‌جا انصاف و مدارا و میانه‌روی را سر بریده‌اند و مثله‌اش را در هر کوی و برزن بر دار کشیده‌اند.

جامعه‌ی بشری، امروز به تبعیت از حافظ و با نسخه‌ی او، علی‌رغم همه‌ی این مصیبت‌ها که همچنان بر سرش می‌بارد، باید در اعتراض به جنگ و خشونت، نوای نفی خشونت و ندای عدالت و آزادی را سر دهد و بر دگر‌پذیری به عنوان یک اصل دینی و انسانی و بر دستیابی به حقوق از دست رفته مردمان و رفع تبعیض و ستم، و زیستی آرام در جهانی آرام، پای بفشارد: «همانا مردم دو دسته‌اند و افراد هر صنف با هم مساوی و یکسان‌اند: یا هم‌فکر و هم‌عقیده با یکدیگرند و یا در آفرینش، با هم برابرند».نهج‌البلاغه‌نامه۵۳

انسان همواره و هرجا، در جستجوی صلح و عدالت به هر دری زده و هیچگاه از این آرمان نومید نگشته است. همواره جنگ ها نیز بر اثر خودخواهی و خودبرتربینی یک فرد و یا یک گروه و جریان، رخ داده است. پس تا میتوانیم بر اهداف دیگر خواهانه پای بفشاریم و خود را از خوی زشت استبداد و جباریت دور نماییم.

در زمانی که آرمان‌های جامعه بشری، یعنی صلح و برادری، برابری و آزادی، ثبات و رفاه و امنیت، به راحتی زیر پای قدرت‌مندان له می‌شود، و همه‌ی آداب و قواعد و ضوابط یک زیست سالم انسانی، به راحتی نفی می‌گردد و کینه و نفرت ناشی از بدخواهی و نادانی و خودشیفتگی، ادبار و نکبت زندگی‌ها و درد و رنج مردم را می‌افزاید؛ هریک از ما، کاری کنیم که فشار ناشی از ظلم و تحقیر و تجاوز، به خودمان و به هر انسان دیگر، کمتر و کمتر شود و آسیب و درد و رنج، هر دم کاستی پذیرد‌.

امروز هرکس که از جنگ و خشونت بیزار است، باید همزمان که بر صلح و آشتی تاکید میکند، بر پذیرش تنوع اندیشه‌ها نیز اصرار ورزد… به تفاوت ها و عدم تضییق و عدم تضییع حقوق انسان ها احترام بگذارد و به التیام درد و رنج انسان‌ها پرداخته، بر همدردی و شفقت با همه‌ی انسان‌ها اهتمام ورزد و سعادت و شادی و رفاه همگان را فراهم آورد و اینها همه ممکن نیست مگر با نفی ریشه ظلم و خشونت و نابسامانی‌ها و پریشانی‌ها و مناسبات فاسد و ناسالم سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی.

این صلح درونی هر کس است که در سخت‌ترین شرایط حتی در وانفسای جنگ و کشتار و ترور و تهدید، می‌تواند آرامش را هم به خود و هم به جامعه‌ی پیرامونی‌اش هدیه دهد و از هر سو راه چاره بجوید… خوشا به حال حلیمان زیرا ایشان وارثان زمین خواهند شد.خوشا به حال رحم کنندگان زیرا بر ایشان رحم خواهد شد.خوشا به حال صلح‌طلبان زیرا ایشان فرزندان خدا خوانده خواهند شد.
صلح، حاصل این دید زیباگرایانه‌ی انسان است. هرچه ادراک بشر از زیبایی؛ واقعی‌تر و عینی تر باشد، صلح طلبی‌اش هم واقعی‌تر، حقیقی‌تر، و شدیدتر و عمیق‌تر است.
کسانی که دستی در ویرانی و نزاع و خشونت دارند، بیشتر کسانی اند که از این خصیصه‌ی انسانی کمتر بهره برده اند. اینگونه است که برای دستیابی به صلح و رهایی از آشفتگی و آشوب؛ احترام به دیگر انسانها، عدم مداخله و مزاحمت در زندگی خصوصی و مسائل شخصی افراد و همچنین سازگاری در ارتباطات و تعامل با دیگران حائز اهمیت است.

تقارن این روز _ روز جهانی صلح _ با میلاد پیامبر اکرم(ص) که الگوی صفات و ویژگیهای برجسته و عالی اخلاقی و اسوه و نمونه عطوفت و رحمت بود، بر همگان مبارک باد!»

محمدرضا دین پرور