رژیم تغذیه شنیداری
ورودی معمولاً تعیین کنندهی خروجی است. وقتی غذای ناسالم و یا نامناسب میخوریم بدنمان دچار مشکلاتی شده و احوالمان آشفته میشود. نوع تغذیهی جسمی ما روی فرم بدن و روحیات ما تأثیر مستقیم دارد.
به همین شکل چیزهایی که از طریق گوش و چشم در معرض آنها قرار میگیریم هم رَد خود را در وجود ما میگذارند. مثلاً اگر مدام صدای تو دماغی بشنویم صدای خودمان هم همان شکلی میشود. چرا؟
چون گوش و شنوایی شالودهی صدا و طرز گفتار ماست. اولین مواجههی ما با اصوات از طریق گوش است و بازتولید اصوات در مرحلهی دوم اتفاق میافتد.
اگر قرار است صدای خود را بشناسیم و پرورش دهیم؛ لازم است تغذیهی صوتی مقوی داشته باشیم. چطور؟
با تنظیم یک رژیم شنیداری سالم. نمیشود دائم موسیقی ضعیف، تکلم و گویندگی ضعیف، آواز خواندن ضعیف و اصوات نامیزان و گوشخراش شنید و بعد هم انتظار صدایی گویا و گوش نواز از خود داشت. خصوصاً موسیقی که به قولی زبان روح است و تأثیری بی واسطه و ناخودآگاه و عمیق دارد.
شنیدن صداهای هارمونیک و زیبا و موسیقی سالم و اصولی برای ما که در شهر و میان انواع نویز غوطهوریم یک الزام است. هر چیزی که مُد روز و بفروش است به کار کوک کردن صدا نمیآید. جرأت متفاوت رفتار کردن را داشته باشید. موسیقی کلاسیک گوش کنید. صدای گویندگان کاربلد و یا موسیقی پاپ درست و درمان.
و یک راهکار تمرین:
هر موقع صدایی میشنوید که احساس خوبی از آن میگیرید، از خودتان بپرسید که چرا این صدا خوب، گرم و یا زیباست؟