مسیر بازگشت آداجیو در رِ مینور اثر یوهان سباستین باخ. آسمانی گرفته و تیره از اَبر. هوایی سیاه و غَمباد گرفته از دود. جاده و آپارتمانهای نو‌ساز و خاکستری رنگ که به قوطی‌های سلول‌مانند می‌مانند. چشم‌های فرسوده، خسته و مات از اندوهِ روزگارِ راننده در قاب آیینه‌ی اتوموبیل. تابلوهای مسیریاب امتداد جاده. درختهای گم شده در ازدحام شهر. یک جفت کلاغ که در گستره‌ی آسمان بر باد بال می‌سایند. و این من که فرو رفته در خیرگی زمان به همه جا می‌نگرم.