💭| کـتاب: بـت بـزرگ کتاب‌ها همواره به‌عنوان منبع دانایی و حل‌ مشکلات شناخته می‌شوند. امّا آیا واقعن این‌گونه‌اند؟ به‌تازگی متوجّه شدم حتّا نام کتابی که سال‌ گذشته خوانده‌ام را فراموش کرده‌ام. چون تنها یک‌بار روزنامه‌وار خواندم و هیچ یادداشتی برنداشتم. این مشکل در دوران کودکی نیز وجود داشت و کتاب‌های بسیاری را به‌ همین‌شکل خوانده‌ام. برخی از بلاگرهای کتاب مدّعی‌اند که رستگاری ما در کتاب‌خوانی نهفته است. به‌گفته‌ی آن‌ها، با خواندن کتاب دروازه‌های سعادت به‌رویمان باز می‌شود و مشکلاتمان پر می‌کشد و می‌رود. بارها دیده‌ام که وقتی پای صحبت از کتاب پیش می‌آید، خواننده انکار می‌شود. حال در دوره‌ای که به عصر حواس‌پرتی معروف شده، آیا یک‌بار تورّق کتاب چیزی به ما می‌افزاید یا مشکلاتمان را مرتفع می‌کند؟ اگر با هربار تورّق کتاب مشکلی حل می‌شد، در همان دوران کودکی که کرم‌کتاب بودم، باید تمام مشکلات خودم، خانواده‌ام و طایفه‌ام را حل‌وفصل می‌کردم. کتاب حلّال مشکلات نیست. کتاب‌خوانیِ روزنامه‌وار و بی‌تعمّق نیز ضامن افزایش خرد و آگاهی ما نیست. امّا می‌تواند منبع الهام و سرنخی برای پرسش‌های ما باشد. #من‌درآری